Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από τότε που «έφυγε» από κοντά μας ο αγαπημένος μας Βασίλης Αυλωνίτης.
Στις 10 Μαρτίου του 1970 ο μεγάλος αυτός ηθοποιός άφησε σε ηλικία 66 ετών την τελευταία του πνοή από οξεία βρογχοπνευμονία. Παρόλο που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια της ζωής του προβλήματα υγείας, δεν εγκατέλειψε το «σανίδι» μέχρι το τέλος.
Τρεις μέρες πριν το θάνατό του (στις 7 Μαρτίου 1970) κατέρρευσε στη σκηνή του θεάτρου Αυλαία στον Πειραιά, όπου και έπαιζε στην παράσταση «Το μωρό του Πυθαγόρα». Τρεις μέρες αργότερα απεβίωσε.
Η στιγμή που σημάδεψε για πάντα τη ζωή του μεγάλου μας ηθοποιού ήταν η απόπειρα δολοφονίας του από οπαδούς του Βενιζέλου το 1931 στο θέατρο Περοκέ. Ο Βασίλης Αυλωνίτης συμμετείχε σε μια επιθεώρηση που σατίριζε την πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Λόγω της σάτιρας, είχε δεχθεί αρκετές φορές απειλητικά σημειώματα.
Μέρες αργότερα και ενώ η παράσταση ήταν σε εξέλιξη ένας θεατής διέκοψε την παράσταση ανεβαίνοντας στη σκηνή απειλώντας τον Βασίλη Αυλωνίτη. Από πίσω ακολούθησαν άλλοι τρεις όπου ένας εξ αυτών πυροβόλησε προς τον ηθοποιό. Μία από τις σφαίρες πέτυχε και σκότωσε ακαριαία τον μηχανικό της σκηνής που είχε σπεύσει να βοηθήσει τον ηθοποιό.
Ο Βασίλης Αυλωνίτης υπήρξε αυτοδίδακτος και ουδέποτε φοίτησε σε δραματική σχολή. Ξεκίνησε την καριέρα στο θέατρο από «σύμπτωση» όταν και ήταν εργαζόμενος ως βοηθός σκηνογράφου σε θεατρική παράσταση. Ο ιδιοκτήτης του θεάτρου τον έσπρωξε για πλάκα στη σκηνή και ενώ εκείνη την ώρα ήταν έτοιμος να εμφανιστεί ένας άλλος ηθοποιός. Ο Βασίλης Αυλωνίτης παρακολουθώντας την παράσταση ήξερε σχεδόν όλες τις ατάκες του έργου και παρά το αρχικό σοκ, άρχισε να παίζει και με αυτοσχεδιασμούς της στιγμής, έκανε το κοινό να «ξεκαρδιστεί» από τα γέλια.
Ο άνθρωπος που τον καθιέρωσε στο σινεμά ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος (παρα τις έντονες αντιρρήσεις του Φιλοποίμενα Φίνου) με την ταινία «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», όπου ήταν και ο πρώτος μεγάλος ρόλος του στον κινηματογράφο, αφού μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε δεύτερους ρόλους. Από τότε ξεκίνησε μια ανοδική πορεία και στην μεγάλη οθόνη, που με τις ατάκες του και τους μορφασμούς του, έμεινε στην συνείδηση του κόσμου και αγαπήθηκε ως ένας από τους κορυφαίους μας κωμικούς.
