Ο προδότης (Il Traditore)

60ο Φεστιβάλ κινηματογράφου: Ένας καθηλωτικός «προδότης»

Μια συναρπαστική, καλογυρισμένη και πιστή στα γεγονότα ταινία, ήρθε χθες να αφοπλίσει το κοινό του Φεστιβάλ με την 152 λεπτών καταγραφή του πολέμου των συμμοριών στο Παλέρμο της Ιταλίας.

“Ο Προδότης” του διακεκριμένου Μάρκο Μπελόκιο, από τις κορυφαίες δημιουργίες του επετειακού 60ου Φεστιβάλ κινηματογράφου. Στην κατάμεστη αίθουσα του Ολύμπιον το κοινό “ρούφηξε” κάθε λεπτό της ταινίας, που στο τέλος εύλογα χειροκροτήθηκε.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, ένας ολοκληρωτικός πόλεμος μαίνεται μεταξύ των αφεντικών της σισιλιάνικης Μαφίας. Ο Τομάζο Μπουσέτα, στέλεχος της Μαφίας, αναζητά καταφύγιο στη Βραζιλία, καθώς το ξεκαθάρισμα λογαριασμών έχει ξεκληρίσει όλους τους συμμάχους που είχε.

Μετά τη σύλληψή του από τη βραζιλιάνικη αστυνομία και την έκδοσή του στην Ιταλία, ο Μπουσέτα οδηγείται σε μια απόφαση που άλλαξε τον ρου της σύγχρονης ιταλικής ιστορίας. Κανονίζει συνάντηση με τον δικαστή Τζοβάνι Φαλκόνε και αποκηρύσσει τους όρκους πίστης προς την Κόζα Νόστρα. Είναι πλέον ένας προδότης…

Ο προδότης (Il Traditore)

Η ταινία διακρίθηκε όπου προβλήθηκε. Κέρδισε μάλιστα αρκετά ως τώρα βραβεία. Ως εξής: Καλύτερος Σκηνοθέτης, Καλύτερη Πρωτότυπη Μουσική – Χρυσές Σφαίρες, Ιταλία 2019, Καλύτερη Ταινία, Καλύτερος Σκηνοθέτης, Καλύτερο Σενάριο, Καλύτερος Ηθοποιός (Α’ Ρόλος), Καλύτερος Ηθοποιός (Β’ Ρόλος), Καλύτερο Μοντάζ, Καλύτερη Μουσική – Εθνικό Ιταλικό Συνδικάτων των Δημοσιογράφων Κινηματογράφου 2019 Και έπεται συνέχεια.

Η σπουδαία σταδιοδρομία του δημιουργού της Μάρκο Μπελόκιο είναι άμεσα συνυφασμένη με τις πολυπλοκότητες και τις αντιφάσεις της ιταλικής ιστορίας. Γνήσιος εκφραστής ενός πολιτικού σινεμά, έχει πολλές φορές συγκρουστεί με τα σύμβολα και τους μύθους του ιταλικού συντηρητισμού. Οι ταινίες του ανατέμνουν σε βάθος την ιταλική κοινωνία, τόσο στο σύγχρονο τοπίο της καθημερινότητας όσο και στο πεδίο της συλλογικής εθνικής κληρονομιάς. Ο Μπελόκιο τιμήθηκε με τον Χρυσό Λεόντα για τη συνολική προσφορά του στον κινηματογράφο, στο Φεστιβάλ Βενετίας του 2011.

Masterclass Τζον Γουότερς

 Ο θρυλικός Τζον Γουότερς, εμβληματικός εκπρόσωπος του κινηματογραφικού cult και επίτιμος προσκεκλημένος του 60ού Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, παρέδωσε masterclass χθες Πέμπτη 7 Νοεμβρίου, στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης, στο οποίο μίλησε για τις ταινίες του, τη Βαλτιμόρη και για το κοινό που πάντα τον στηρίζει, χαρίζοντας απολαυστικές στιγμές σε όλους τους παρευρισκόμενους.

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ, Ορέστης Ανδρεαδάκης, καλωσόρισε τον διάσημο δημιουργό στην επετειακή διοργάνωση με τα εξής λόγια: «είναι ο πιο κουλ άνθρωπος στην ιστορία του σινεμά». Στη συνέχεια, ο συντονιστής της συζήτησης και υπεύθυνος του διεθνούς προγράμματος του Φεστιβάλ, Γιώργος Κρασσακόπουλος, απευθύνοντας τον λόγο στον Τζον Γουότερς, είπε χαρακτηριστικά: «σας έχουν δώσει πολλούς χαρακτηρισμούς, αλλά είστε με διαφορά ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου». «Και πώς να μην είμαι; Όλοι με αγαπούν εδώ», ήταν η απάντηση του σκηνοθέτη, που έχει κλέψει την καρδιά όλων στη Θεσσαλονίκη με το χιούμορ και την έμφυτη ευγένειά του.

Ο «Πάπας του trash», όπως τον χαρακτήρισε ο Ουίλιαμ Μπάροουζ, έλαβε carte blanche από το 60ό ΦΚΘ για να επιλέξει 10 αγαπημένες του ταινίες, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, που αντικατοπτρίζουν την αγάπη του για το ακραίο στην τέχνη και ειδικότερα για τις ταινίες exploitation. Αναφερόμενος μάλιστα στον Μπάροουζ, ο Τζον Γουότερς σχολίασε χιουμοριστικά: «Ντυνόταν σαν γέρος ήδη από τα νιάτα του».

Τζον Γουότερς

Ανατρέχοντας στο παρελθόν και στην προ social media εποχή, ο Γουότερς εξήγησε με ποιο τρόπο δημιούργησε, χωρίς εξωτερική βοήθεια, ένα brand name για τον εαυτό του. «Κανένας δεν ήξερε ποιος ήμουν και φυσικά δεν είχα καθόλου λεφτά για διαφήμιση. Μου αρέσουν πολύ οι εφημερίδες, διαβάζω επτά από αυτές κάθε μέρα. Όταν έκανα τα σόου μου στη Βαλτιμόρη, επέλεγα πάντα να δίνω πολλές συνεντεύξεις.

Όταν δίνω συνεντεύξεις είναι σαν να πηγαίνω στον ψυχίατρο. Αυτός ήταν ένας τρόπος ώστε να διαφημιστεί η δουλειά μου, γιατί θέλω το κοινό να βλέπει τις ταινίες μου, όχι μόνο η μαμά μου. Για το Pink Flamingos, που χρειάστηκε τρία χρόνια για να ολοκληρωθεί, είχαμε φτιάξει με την Divine τα δικά μας διαφημιστικά φυλλάδια, τα οποία μοιράζαμε παντού, στους δρόμους, στα εστιατόρια…

Μετά άρχισαν να βγαίνουν οι κριτικές για την ταινία και μπορώ να πω πως έλαβα τις καλύτερες… χειρότερες κριτικές, που εκτείνονταν από φράσεις όπως “Τι αηδιαστικές ταινίες είναι αυτές!” μέχρι το προσωπικό μου αγαπημένο “Πού πηγαίνουν αυτοί οι άνθρωποι όταν νυχτώνει; Δεν υπάρχουν νόμοι;”. Κατέληξα λοιπόν να νοικιάζω αίθουσες και να προωθώ μόνος μου τις ταινίες που γύριζα. Οι ταινίες μου ήταν αηδιαστικές, και το ήξερα, διέθεταν όμως καλό χιούμορ. Δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με ρομαντικές ταινίες ή ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Δεν ξέρω τίποτα γι’αυτά τα είδη», κατέληξε σχετικά.

Ακολούθως, ο Τζον Γουότερς μίλησε για τη μούσα του, την Divine, την «καλύτερη ηθοποιό του κόσμου» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. «Μέναμε στην ίδια περιοχή. Στο σχολείο δέχτηκε πολύ μπούλινγκ από τους συμμαθητές της. Το ίδιο σχολείο που χρόνια αργότερα οργάνωσε καμπάνια κατά του μπούλινγκ, την οποία και αφιέρωσε στην Divine. Είναι δύσκολη εποχή για όλους το λύκειο. Μόλις τελειώσει η σχολική περίοδος, η ζωή των νταήδων παίρνει την κατιούσα, ενώ όλων των υπολοίπων έχει ανοδική πορεία. Η Divine εξωτερίκευσε τον θυμό της από εκείνα τα χρόνια στις ταινίες. Πλέον τα πράγματα έχουν εξελιχθεί. Τα περισσότερα γκέι μπαρ στην Αμερική κλείνουν και αυτό αποτελεί πρόοδο κατά τη γνώμη μου», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Όσον αφορά το ποια συμβουλή θα έδινε στους νέους δημιουργούς, ο Τζον Γουότερς απάντησε ως εξής: «Να κατοχυρώνουν τα πνευματικά δικαιώματα της μουσικής που χρησιμοποιούν, πριν αρχίσουν να προωθούν τις ταινίες τους». Όσο για το αν θα γύριζε ποτέ μια ταινία στην Ελλάδα, ανέφερε ότι δεν γνωρίζει τόσο καλά τη χώρα μας ώστε να γυρίσει μια ταινία εδώ. Μιλώντας για το ελληνικό σινεμά, είπε ότι γνωρίζει το ελληνικό σινεμά που ταξιδεύει τα τελευταία χρόνια στα Φεστιβάλ, όπως αυτό του Γιώργου Λάνθιμου, αλλά και παλιές ταινίες, εντούτοις η αγαπημένη του «ελληνική» ταινία είναι το Summer Lovers του Ράνταλ Κλάιζερ, που έχει γυριστεί στη Σαντορίνη.