«Η Τουρκία του Ερντογάν έχει περάσει στο μυαλό όλων ως «η απρόβλεπτη δύναμη» , ιδίως μετά το πραξικόπημα του 2016. Όταν αμφισβητείται η εξουσία του σουλτάνου, είναι διατεθειμένος να φτάσει στα άκρα. Αυτή ίσως είναι και η μεγαλύτερη νίκη του καθεστώτος Ερντογάν. Όταν θεωρείς τον «αντίπαλό» σου ικανό για τα πάντα, η κουβέντα αλλάζει».
Τα παραπάνω αναφέρει σε άρθρο του ο Yavuz Baydar, αρχισυντάκτης του site Ahval, ενός από τα ελάχιστα εναπομείναντα αντιπολιτευόμενα τουρκικά Μέσα.
Και συνεχίζει: «Το «απρόβλεπτο» στοιχείο, βασικός πυλώνας της εξωτερικής πολιτικής της Άγκυρας, έχει παγιώσει την αντίληψη ότι η Τουρκία αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο.
«Η λογική της Τουρκίας είναι να βρίσκεται οπουδήποτε υπάρχει αναστάτωση. Οτιδήποτε υπονομεύει το status quo είναι καλό για εκείνη», έγραψε ο Galip Dalay, συνεργάτης του Robert Bosch Academy, σε μια πρόσφατη ανάλυση.
Ο Ερντογάν «θαμπώνεται» από τα υψηλά ποσοστά δημοφιλίας που του φέρνει αυτή η στρατηγική, αλλά και από τα προβλήματα που βάζει κάτω από το χαλί και είναι διατεθειμένος να τη φτάσει μέχρι τα άκρα. Από την στιγμή που ξεκίνησε η κρίση στο Αιγαίο και στην ΝΑ Μεσόγειο, τα ποσοστά δημοφιλίας του ανέβηκαν από το 48% περίπου στο 52-53%. Η κρίση είναι το αντίδοτο στην… κρίση».
«Μέσα σε έναν μόλις χρόνο η Τουρκία έχει καταφέρει να εξοργίσει τους γείτονές της – και συχνά αψηφά τη Ρωσία, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες – να πραγματοποιήσει δύο στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία, να αναπτύξει κομάντο στο Ιράκ, να αλλάξει την πορεία του πολέμου στη Λιβύη και να αποστείλει πολεμικά πλοία για έρευνες υδρογονανθράκων στα ύδατα που διεκδικούν η Ελλάδα και η Κύπρος», αναφέρει ο Baydar.
«Πιο πρόσφατα, η Αρμενία, με την οποία η Τουρκία δεν έχει διπλωματικούς δεσμούς, την κατηγόρησε ότι ενεπλάκη στη σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ – έναν θύλακα που ελέγχεται από τους Αρμένιους από τη δεκαετία του 1990, αλλά αναγνωρίστηκε διεθνώς ως μέρος του Αζερμπαϊτζάν. Ο Ερντογάν δείχνει αποφασισμένος να ζήσει και να «πεθάνει» με την πολιτική που χάραξε. Έχοντας μείνει μόνο με το Κατάρ ως σύμμαχο, και ένα «φτωχό Πακιστάν», το μόνο στήριγμα του σε αυτή την προσπάθεια είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ. Η αδράνεια των ΗΠΑ στο θέμα των κυρώσεων δίνει έξτρα ζωή στη «διπλωματία των κανονιοφόρων». Εάν όμως χάσει τις εκλογές, η κατάσταση αλλάζει δραματικά. Ο Ερντογάν σίγουρα γνωρίζει τι έρχεται. Αυτή τη στιγμή τα παίζει όλα για όλα. Το θερμό επεισόδιο όχι μόνο δεν αποκλείεται, αλλά φαντάζει πιο κοντά από ποτέ», καταλήγει ο αρθρογράφος.
Δραματικές εξελίξεις με το Oruc Reis
Όσο περνάνε οι μέρες, ο Ερντογάν να κάνει όλο και πιο σαφείς τις προθέσεις του να σύρει την ελληνική πλευρά σε ένα θερμό επεισόδιο.
Από την στιγμή που ο Τούρκος «είδε» ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες του έδωσαν πίστωση χρόνου μέχρι το Δεκέμβριο, σχετικά με την επιβολή κυρώσεων, η Άγκυρα επιταχύνει και κλιμακώνει τις προκλήσεις.
Στο πλαίσιο της στρατηγικής της για δημιουργία τετελεσμένων σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, «στέλνει» το Oruc Reis, όλο και πιο κοντά στο Καστελόριζο, ενώ με παράνομο χάρτη «οριοθετεί» την τουρκική περιοχή δικαιοδοσίας για έρευνα και διάσωση στα όρια αυτού που αποκαλεί «Γαλάζια Πατρίδα», «γκριζάροντας» το μισό Αιγαίο.
Ο ίδιος ο Ερντογάν, εξάλλου, ξεκαθάρισε, με εμπρηστική ρητορική, ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να κινείται με βάση τους δικούς της στόχους στην περιοχή.
Οι επόμενες μέρες που απομένουν για τη λήξη της ισχύος της παράνομης τουρκικής Navtex, στις 22 Οκτωβρίου, θεωρούνται κρίσιμες, με την ελληνική πλευρά να απαντά με ψυχραιμία, μη επιθυμώντας στρατιωτική κλιμάκωση.
Ωστόσο, και με βάση την πάγια θέση της για σεβασμό στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας, δε θα αφήσει αναπάντητη καμία κίνηση που θα παραβιάζει τα χωρικά της ύδατα.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι μέχρι πού θα φτάσει το Oruc Reis και αν τελικά θα παραβιάσει τα 6-12 ναυτικά μίλια του Καστελόριζου.
Από χθες το βράδυ, το ερευνητικό πλοίο, πρωταγωνιστεί σε έναν πόλεμο νεύρων της Άγκυρας προς την Αθήνα.
Η Τουρκία «ανέβασε» το ερευνητικό σκάφος στο βόρειο τμήμα της Navtex και πλέον βρίσκεται περίπου 25 ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο με νοτιοδυτική πορεία προς το δυτικότερο άκρο της περιοχής της παράνομης Navtex, ενώ κατά τον πλου του προσέγγισε στο όριο των 12 ναυτικών μιλίων από τη Στρογγύλη και στα 14 ναυτικά μίλια από τη Μεγίστη.
Η Άγκυρα επιχειρεί να δημιουργήσει μια τετελεσμένη κατάσταση, βάσει της οποίας δεν θα επιτρέπεται στην Αθήνα να ασκεί τα νόμιμα δικαιώματά της είτε με την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια είτε με το να εκμηδενίσει ελληνική υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Στην ουσία, αν η Τουρκία πραγματοποιήσει έρευνες στα 6,5 ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο – σχέδιο που περιλαμβάνεται στην παράνομη NAVTEX – αυτό σημαίνει μηδενισμός της δυνατότητας της Ελλάδας να έχει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ πέραν των 6 μιλίων, κάτι που αποτελεί επίσημη τουρκική θέση.
Έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα η Αθήνα
H κίνηση του ερευνητικού πιο βόρεια έχει θέσει σε πλήρη επιφυλακή τις Ένοπλες Δυνάμεις και κυρίως το Πολεμικό Ναυτικό που έχει ενισχύσει αισθητά την παρουσία του στην περιοχή με ισχυρές μονάδες του Στόλου που παρακολουθούν στενά τις τουρκικές κινήσεις και δίνουν απευθείας εικόνα στην Αθήνα στο κέντρο επιχειρήσεων.
«Πολιτική και στρατιωτική ηγεσία είναι ισχυρές και αποφασισμένες να προστατεύσουν τα δίκαια και την κυριαρχία της Ελλάδας», σημείωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Το μήνυμα που στέλνει η Ελλάδα προς την Τουρκία και τη διεθνή κοινότητα είναι ότι δεν επιδιώκει τη στρατιωτικοποίηση της κρίσης και την πολεμική αναμέτρηση.
«Η κόκκινη γραμμή είναι η εθνική κυριαρχία και όταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε αυτονόητα τα εθνικά χωρικά ύδατα, τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα 6 ναυτικά μίλια», είπε ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης.
