Ο Λευτέρης Γκιωνάκης (γιος του σκηνοθέτη Μιχάλη Παπανικολάου και της ηθοποιού Πολύνας Γκιωνάκη κι εγγονός του αείμνηστου κωμικού Γιάννη Γκιωνάκη) είναι ηθοποιός και ασχολείται και με τη σκηνοθεσία.
Πριν από χρόνια, όταν ήταν ακόμη νέος στο χώρο, πήγε κι αυτός στην περίφημη οντισιόν για την ταινία του σκηνοθέτη Κώστα Ζάπα, όπου, σύμφωνα με τις καταγγελίες τεσσάρων ηθοποιών, ο σκηνοθέτης τους ζήτησε να γδυθούν και να αυνανιστούν μπροστά του.
Ανάλογη είναι και η εμπειρία του Λευτέρη Γκιωνάκη, ο οποίος προέρχεται από μία θεατρική οικογένεια, παππούς και μητέρα ηθοποιοί και πατέρας σκηνοθέτης. Ένα παιδί που στην ουσία μεγάλωσε μέσα στο θέατρο. Ο ίδιος εξομολογείται για όσα βίωσε, στην ON Time και την Σάσα Σταμάτη.
Τι ακριβώς σου έχει συμβεί, Λευτέρη;
Έχει γίνει πριν πολλά χρόνια, ήταν ένα casting για μια ταινία με τον Κώστα Ζάπα. Εγώ δεν τον ήξερα, είχα διαβάσει τι είδους ταινίες κάνει. Γιατί εκείνος είπε ότι «όλοι όσοι έρχονται ξέρουν τι ταινίες κάνω». Εγώ δεν περίμενα να γίνουν τέτοια πράγματα. Πήγα για το casting σε ένα υπόγειο, δεν θυμάμαι πού, και άρχισε να λέει αν πηγαίνεις με άνδρες, «άρχισε να γδύνεσαι, άρχισε να τον παίζεις μπροστά μου», μου είπε να τον βγάλω έξω και να τον χτυπάω στο τραπέζι και εκεί έγινε χαμός και σηκώθηκα κι έφυγα. Αυτός τράβαγε κάμερα. Αλλά το θέμα ποιο είναι. Εγώ μπόρεσα να τον βάλω στη θέση του και να μην ενδώσω σε τέτοιες μα…ίες. Το θέμα είναι ότι άλλα παιδιά σε ηλικίες 18-20 δεν μπορούν να το κάνουν αυτό.
Τι του είπες;
Τσακωθήκαμε. Εμένα μπορεί να μη μου προκάλεσε κανένα τραύμα, αλλά εγώ μπόρεσα να το αντιμετωπίσω, ούτε η δουλειά με ένοιαζε ούτε τα λεφτά να πάρω. Μόνο αν κάνεις τσόντα χρειάζεται να δεις τον άλλον γυμνό. Αν κάνεις μια κανονική ταινία και απλά έχει γυμνό, δεν νομίζω ότι στο casting θα χρειαστεί να βγεις γυμνός. Φαντάσου τώρα αγόρια και κορίτσια 18-19 ετών που δεν ξέρουν και φαντάζονται ότι μπορεί έτσι να είναι το casting. Υπάρχουν πολλά καθοίκια σε αυτό το χώρο και αυτά τα πράγματα πρέπει να σταματήσουν. Το ότι είσαι ενήλικας στα 18 δεν σημαίνει ότι μπορεί να σκέφτεσαι σαν ενήλικας. Είναι τραγικό αυτό το πράγμα. Εμένα δεν με νοιάζουν τα λεφτά, άλλος μπορεί να τα έχει ανάγκη και να το έκανε.