«Άγιο» είχε μία 18χρονη, η οποία στην προσπάθειά της να πιάσει την τσάντα της από ένα απόκρημνο σημείο γλίστρησε και έπεσε στη θάλασσα με το ρεύμα να την παρασέρνει στα ανοιχτά.
Για 12 ώρες προσπαθούσε με όλες τις δυνάμεις της να παραμείνει ζωντανή και για καλή της τύχη σώθηκε από δύο ψαράδες.
Οι δύο ψαράδες μίλησαν στην ιστοσελίδα anatolh.com και αναφέρθηκαν με λεπτομέρεια στο περιστατικό.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ερασιτεχνών Ψαράδων Αγίου Νικολάου Γιώργος Σαρειδάκης και άλλος ένας ερασιτέχνης ψαράς, ο Γιώργος Δουνάκης εξήγησαν πως έσωσαν τη ζωή της 18χρονης.
«Δεν είχε καθόλου κύμα και προμηνυόταν μια όμορφη ψαρευτική βραδιά παρέα με ένα φίλο. Όταν φτάσαμε στο σημείο και έσβησα τον κινητήρα του σκάφους, απολαύσαμε την απόλυτη ησυχία και ηρεμία, μακριά από τα φώτα και τους θορύβους της πόλης. Και εκεί άρχισαν όλα! Άκουγα από πολύ μακριά κάποιο παιδάκι, έτσι μου φαινόταν, να φωνάζει «μαμά, μαμά» και να κλαίει. Το λέω στο φίλο μου αλλά με καθησύχασε, λέγοντας μου ότι επειδή είναι άπνοια ίσως ακούγαμε από το ξενοδοχείο Daios κάτι. Γιατί πολύ αμυδρά ακουγόταν και μουσική από το ξενοδοχείο και έτσι δεν δώσαμε περαιτέρω σημασία. Πού να πάει το μυαλό μας», προσθέτει.
Σε εκείνο το σημείο οι δύο ψαράδες δεν έκατσαν πολύ. «Φύγαμε και πήγαμε προς το Καλό Χωριό όπου κάτσαμε περίπου μέχρι τις 11 περίπου. Επειδή δεν είχαμε αποτελέσματα με το ψάρεμά μας, πήρα την απόφαση να ξαναπάω εκεί κοντά στο αρχικό μου σημείο να ψαρέψω λίγο περισσότερο. Με το που φτάσαμε σταματάω περίπου στην ίδια περιοχή και σβήνω πάλι τον κινητήρα. Ρίχνουμε τα καλάμια μας. Ξανακούω πιο κοντά αυτή τη φορά και πιο καθαρά πάλι το «Μαμά, μαμά» και το κλάμα και τότε σιγουρευόμαστε. Λέω στο φίλο μου το Γιώργο: «μάζεψε, γιατί υπάρχει άνθρωπος στη θάλασσα». Το μυαλό μου πήγε σε κάποιο σκάφος λαθρομεταναστών αφού δεν έβλεπα το παραμικρό φως ή διακριτικό μέσα στη θάλασσα. Έκανα σκέψεις ότι ίσως κάποιο παιδάκι είναι σε σωσίβια λέμβο ή κάτι τέτοιο. Πήρα τον προβολέα που έχω στο σκάφος, έβαλα μπροστά και προσπαθούσα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι να δω από πού έρχεται ο ήχος. Η διαδικασία ήταν αρκετά δύσκολη. Φανταστείτε στο απόλυτο σκοτάδι να ψάχνεις ένα μικρό κεφαλάκι στα μαύρα νερά. Ο ήχος του κινητήρα του σκάφους μου, έκανε την επιχείρηση εντοπισμού πιο δύσκολη μιας και δεν την άκουγα και έτσι αναγκαζόμουν κάθε 10 δευτερόλεπτα να σβήνω τον κινητήρα, να ακούω, να βάζω πάλι μπροστά και να προχωρώ προς την φωνή της, όσο πιο διστακτικά μπορούσα, για να μην την χτυπήσω και με την προπέλα, γιατί δεν ήξερα καν πόσο μακριά ή κοντά βρίσκεται από μένα και προς τα πού».
Περίπου 15 λεπτά αργότερα η επιχείρηση διάσωσης στέφθηκε με επιτυχία. Όπως είπε ο κ. Σαρειδάκης η 18χρονη «ήταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, μη ικανή να πιάσει το σωσίβιο και να κολυμπήσει καλά, αν και το πέταξα μπροστά της στο μισό μέτρο. Μετά από δύο απόπειρες κατάλαβα ότι δεν μπορεί ούτε το σωσίβιο να πιάσει και με προσεκτικούς χειρισμούς την προσέγγισα από τα πλάγια του σκάφους και την τράβηξα μέσα. Πήρα αμέσως το Λιμεναρχείο και τους είπα να ειδοποιήσουν το ΕΚΑΒ γιατί η κοπέλα είχε πάθει σοκ, είχε υποθερμία και δεν ένοιωθε τα πόδια της από την μέση και κάτω. Πήρα μια πετσέτα και την τύλιξα».
Η 18χρονη ήταν μέσα στη θάλασσα περίπου 12 ώρες. Την παρέδωσαν στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Αγίου Νικολάου, όπου την παρέλαβε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ και τη μετέφερε στο Νοσοκομείο. Εκεί τη συνάντησε και η οικογένειά της που είχε στο μεταξύ ειδοποιηθεί και που νωρίτερα είχε σημάνει συναγερμό για τον εντοπισμό της.
«Αυτό που αποκόμισα εγώ από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι να σώσεις μια ανθρώπινη ζωή, είναι ό,τι πολυτιμότερο μπορεί να σου συμβεί», τονίζει ο Γιώργος Σαρειδάκης. «Και το σπουδαιότερο; Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Μια σειρά γεγονότων που μου συνέβησαν με έφεραν στο συγκεκριμένο σημείο, την κατάλληλη στιγμή».
Πηγή: anatolh.com
