«Kαταφέρατε κάτι μοναδικό, κ. Βορίδη. Γελοιοποιήσατε τη γελοιότητα, νομίζοντας ότι θα αποφύγετε την ευθύνη, ότι ψηφίστηκαν με πρωτοβουλία σας ο νόμος του 2019 και η Αναθεώρηση του Συντάγματος που για 1η φορά προέβλεψε την ύπαρξη περιορισμών στους απόδημους», τόνισε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Ραγκούσης κατά την ομιλία του για την ψήφο των αποδήμων.
Μεταξύ άλλων ο κ. Ραγκούσης ανέφερε: «Τι λέει το άρθρο 54, κύριε Βορίδη, που εσείς ενσωματώσατε στη σημερινή του εκδοχή στο ελληνικό Σύνταγμα, στον ελληνικό καταστατικό χάρτη για τα επόμενα πόσα χρόνια;
Λέει για 1η φορά στην ιστορία του μεταπολιτευτικού Συντάγματος ότι: “…μπορεί να τίθενται προϋποθέσεις στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στον τόπο διαμονής τους από τους εκλογείς που κατοικούν έξω από την Επικράτεια, όπως ο δεσμός στη Χώρα, αυτοπρόσωπη παρουσία, χρόνος απουσίας από τη Χώρα ή παρουσία στη Χώρα για ορισμένο χρόνο στο παρελθόν.
Ποιος το έβαλε στο Σύνταγμα με την ψήφο του αυτό, κύριε Βορίδη; Δεν υπήρχε από το ’75 και μετά τέτοια διάταξη. Το έβαλε ο Βορίδης. Το έβαλε ο Μητσοτάκης».
Αναλυτικά η ομιλία του Γιάννη Ραγκούση:
Κύριε Βορίδη, ομολογώ ότι καταφέρατε κάτι ίσως πολύ μοναδικό.
Μην το πάρετε προσωπικά, πάρτε το ως πολιτική κριτική.
Καταφέρατε να γελοιοποιήσετε τη γελοιότητα.
Διότι μόνο γελοιότητα συνιστά για μια Κυβέρνηση η νομοθετική πρωτοβουλία πάνω σε ένα τόσο σοβαρό, πάνω σε ένα τόσο κρίσιμο, καθοριστικό για τον Έλληνα και την Ελληνίδα που ζει στο εξωτερικό χρόνια, δεκαετίες, καταφέρατε να το μετατρέψετε σε μια νομοθετική γελοιότητα από την αρχή κιόλας, από το ξεκίνημά της.
Γιατί; Διότι είχατε την έμπνευση να ισχυριστείτε ότι την αναλαμβάνετε, όχι εν ονόματι των Ελλήνων του εξωτερικού, αλλά με αφορμή τη συνέντευξη μιας συναδέλφου σας, Βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Και ισχυριστήκατε ότι είναι υπευθυνότητα μιας Κυβέρνησης να διαχειρίζεται αυτό το κρίσιμο θέμα μετά από τη θετική εμπειρία του Δεκεμβρίου του 2019, αναλαμβάνοντας αιφνιδιαστικά μια πρωτοβουλία, την οποία προφανώς στη Βουλή θα τη συζητήσετε, κύριε Βορίδη, αλλά ποιο κόμμα, που είχατε εντολή από το Σύνταγμα γι’ αυτό, βολιδοσκοπήσατε, προκειμένου να διαπιστώσετε αν υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής της ψήφου που είχαν δώσει τα κόμματα τον Δεκέμβριο του 2019;
Απάντηση -τουλάχιστον σε ό,τι μας αφορά, αλλά πιθανότατα μπορώ να γενικεύσω- κανένα.
Αρχίσατε αυτόν το φθηνό, το φθηνότερο που υπήρξε ποτέ, κοινοβουλευτικό συνδικαλισμό -και ζητάω συγγνώμη γιατί ο συνδικαλισμός δεν είναι αυτού του επιπέδου, από το συνδικαλισμό ζητάω συγγνώμη- νομίζοντας πραγματικά τι, κύριε Βορίδη;
Τι νομίζετε; Νομίζετε ότι θα βγάλετε, είτε με την πρωτοβουλία που πήρατε είτε με όσα είπατε προηγουμένως, από πάνω σας δύο ιστορικές ευθύνες για δύο πολύ σημαντικές αποφάσεις που πήρατε;
Το άρθρο 54 του Συντάγματος, κύριε Βορίδη, στη σημερινή του μορφή το ψηφίσατε ή όχι;
Το εισηγηθήκατε και το ψηφίσατε, ναι ή όχι;
Η απάντηση είναι «βεβαίως και ναι». Εμείς όχι στη σημερινή του μορφή.
Τι λέει το άρθρο 54, κύριε Βορίδη, που εσείς ενσωματώσατε στη σημερινή του εκδοχή στο ελληνικό Σύνταγμα, στον ελληνικό καταστατικό χάρτη για τα επόμενα πόσα χρόνια;
Λέει για 1η φορά στην ιστορία του μεταπολιτευτικού Συντάγματος ότι: «…μπορεί να τίθενται προϋποθέσεις στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στον τόπο διαμονής τους από τους εκλογείς που κατοικούν έξω από την Επικράτεια, όπως ο δεσμός στη Χώρα, αυτοπρόσωπη παρουσία, χρόνος απουσίας από τη Χώρα ή παρουσία στη Χώρα για ορισμένο χρόνο στο παρελθόν.».
Ποιος το έβαλε στο Σύνταγμα με την ψήφο του αυτό, κύριε Βορίδη;
Δεν υπήρχε από το ’75 και μετά τέτοια διάταξη.
Το έβαλε ο Βορίδης.
Το έβαλε ο Μητσοτάκης.
Το έβαλαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, μαζί και με τους Βουλευτές άλλων κομμάτων.
Και έρχεστε εδώ και νομίζετε ότι όλα αυτά τα φθηνά επιχειρήματα, τα οποία δεν έχουν διάρκεια ζωής μεγαλύτερη από λίγες ώρες, θα μπορέσουν να συγκαλύψουν την ευθύνη -εγώ δεν θα πω το βάρος- που έχετε για το γεγονός ότι πρώτη φορά στην ιστορία με τη δική σας ψήφο -και αυτό να το ακούνε οι Έλληνες και Ελληνίδες του εξωτερικού- συμπεριελήφθη αυτή ακριβώς η δυνατότητα να τίθενται περιορισμοί.
Και έρχεστε εδώ και ξιφουλκείτε για τους περιορισμούς σαν τους έβαλε στο Σύνταγμα ή στο νόμο η Αξιωματική Αντιπολίτευση.
2η ευθύνη από την οποία δεν πρόκειται, κύριε Βορίδη, όσο χαμηλά και να ρίξετε το επίπεδο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας-νομοθέτησης, να ξεφύγετε είναι η ψήφιση του νόμου του Δεκεμβρίου του 2019.
Η ψήφιση του νόμου του Δεκεμβρίου του 2019, κύριε Βορίδη, όπως ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης στην τοποθέτησή του έχει πει, έγινε με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας, κύριε Βορίδη.
Διαβάζω τα λόγια του κ. Μητσοτάκη από την ομιλία του μέσα σε αυτή εδώ την Αίθουσα τον Δεκέμβρη του 2019.
Λέει λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης: «Και όμως έπρεπε να περάσουν σαράντα τέσσερα χρόνια και οχτώ μήνες για να λάβει αυτό το άρθρο νομική σάρκα και οστά. Και είμαι περήφανος που αυτό συμβαίνει με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας. Κυριάκος Μητσοτάκης το Δεκέμβριο του 2019.».
Υπάρχει λοιπόν ένα Σύνταγμα στη χώρα για 1η φορά στην ιστορία της χώρας που έχει ενσωματώσει τη λογική των περιορισμών, με πρωτοβουλία και ψήφο της Νέας Δημοκρατίας.
Το «πρωτοβουλία» δεν το αφαιρώ από το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας θα επιστρέψω σε αυτό.
Και έχει και ένα νόμο που ισχύει για το πώς θα ψηφίζουν υπό αυτό το καθεστώς των συγκεκριμένων περιορισμών που έβαλε η Νέα Δημοκρατία μέσα στο Σύνταγμα, μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας και το Κίνημα Αλλαγής, και το οποίο επίσης έχει ψηφιστεί ως νόμος με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας.
Γιατί με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας; Και αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, κύριε Βορίδη.
Αυτή είναι ιστορική αλήθεια που θα πούμε τώρα, ότι εμείς προσήλθαμε από την πρώτη στιγμή με αυτήν τη θέση που έχουμε και σήμερα, και στην αναθεώρηση του Συντάγματος και στις συζητήσεις που γίνονταν για την ψήφιση του νόμου.
Και λέγαμε να ψηφίζουν όλοι, να ψηφίζουν όλοι με την λογική που έχει ενσωματωθεί και σε αυτή την τροπολογία και έχει κατ’ επανάληψη εξηγήσει ο κ. Κατρούγκαλος.
Να ψηφίζουν όλοι ανεξαιρέτως, όλοι όσοι έχουν το δικαίωμα ψήφου και περιλαμβάνονται στους εκλογικούς καταλόγους με ενιαίο ψηφοδέλτιο και ούτω καθεξής. Υπάρχουν απόψεις αντικρουόμενες, διαφορετικές, σεβαστές. Αυτή ήταν η δική μας άποψη.
Και υπήρχε και η άποψη, κύριε Βορίδη, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας που είναι η άποψη ουσιαστικά του νόμου, του «νόμου Θεοδωρικάκου» που είπε να μην ψηφίζουν όλοι, να τεθούν αυτοί οι περιορισμοί, να καταστούν συνταγματικά ανεκτοί, με βάση τη συνταγματική αναθεώρηση που προηγήθηκε, και να προβλέπονται αυτοί οι περιορισμοί.
Και η Νέα Δημοκρατία, κύριε Βορίδη, εσείς όλοι και ο Μητσοτάκης είχατε ένα δίλημμα πολύ συγκεκριμένο, με ποια από τις δύο απόψεις θα πάτε για να μπορέσει να σχηματιστεί η πλειοψηφία των 200 ψήφων μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Εσείς λοιπόν αποφασίσατε να μην πάτε με την άποψη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά να πάτε με την άποψη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και να δοθεί έτσι δυνατότητα στον κ. Μητσοτάκη και να έρθει να πει εδώ -με αυτήν την έννοια λοιπόν προφανώς το είπε- ότι με δική του πρωτοβουλία ψηφίζεται ο νόμος.
Έχουμε λοιπόν ένα Σύνταγμα για 1η φορά στη χώρα που λέει ότι μπορεί να τίθενται προϋποθέσεις στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, αυτοί οι περιορισμοί -στο Σύνταγμα τώρα λέω, όχι στο νόμο- οι οποίοι δεν υπήρχαν μέχρι το 2019, αλλά υπάρχουν πλέον γιατί η Νέα Δημοκρατία τους θέσπισε αυτούς τους περιορισμούς.
Έχουμε ένα νόμο για να εφαρμοστούν αυτοί οι περιορισμοί στην προσπάθεια διευκόλυνσης των αποδήμων Ελλήνων εκλογέων του εξωτερικού να ψηφίζουν πάλι με πρωτοβουλία της Νέας Δημοκρατίας.
Και τώρα νομίζει ο κ. Βορίδης ότι θα υπάρξει ένας σοβαρός πολιτικός επιστήμονας, ένας σοβαρός ιστορικός, ένας σοβαρός θα έλεγε κανείς δημοσιογράφος που θα πει ότι η Νέα Δημοκρατία δεν έχει καμία σχέση με αυτό το οποίο εφαρμόζεται και θα εφαρμοστεί και στις επόμενες εθνικές εκλογές και δεν είναι κάτι άλλο από το νόμο του ’19, διότι η Νέα Δημοκρατία διά του κ. Βορίδη πήρε αυτή τη φοβερή και τρομερή πρωτοβουλία, έβγαλε τον άσο από το μανίκι και έφερε αυτήν τη νομοθετική πρωτοβουλία νομίζοντας ότι θα κάνει τι; Ό,τι έκανε και το 2009;
Και το 2009 είχε πάρει η Νέα Δημοκρατία αντίστοιχη νομοθετική πρωτοβουλία, κύριε Βορίδη, ερήμην όλων των Κομμάτων. Ποια ήταν η κατάληξη; Μηδέν. Δεν ψηφίστηκε τίποτα. Τι συνέβη; Ποιος το θυμάται; Κανένας.
Γιατί τα ισχυρίζομαι, λοιπόν, όλα αυτά, κύριε Βορίδη;
Διότι όταν ένα κόμμα κυβερνά με υπευθυνότητα τη χώρα, όταν μια κυβέρνηση θέλει να είναι σοβαρή απέναντι στον ελληνικό λαό και ιδίως απέναντι στους ταλαιπωρημένους Έλληνες και Ελληνίδες του εξωτερικού και έχει θεσμοθετήσει, έχει υπερψηφίσει, έχει καθιερώσει αυτό το Σύνταγμα, αυτό το άρθρο 54 που προβλέπει τους περιορισμούς και έχει ψηφίσει αυτόν το νόμο γιατί έχει επιλέξει να πάει με την πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας και όχι με την πρόταση τη δική μας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική συμμαχία, δεν μπορεί, κύριε Βορίδη, να νομίζει ότι μπορεί μετερχόμενο τέτοιες συνδικαλιστικές φθηνές –επαναλαμβάνω- κοινοβουλευτικά τακτικές να βγάλει από πάνω της την ευθύνη για όλα αυτά.
Αυτός ο δημόσιος διάλογος είναι τόσο πλατύς. Είναι τόσο διεθνής. Σας έχει πει δεκάδες παραδείγματα ο κ. Κατρούγκαλος.
Υπάρχουν χώρες που δεν δίνουν καν το δικαίωμα στους πολίτες του εξωτερικού να ψηφίζουν.
Όχι να ψηφίζουν με περιορισμό. Δεν τους δίνουν καν το δικαίωμα. Δεν τους διευκολύνουν καθόλου.
Από το Ισραήλ, την Κύπρο, έως την Ιρλανδία. Υπάρχουν και άλλες χώρες που τους το αφαιρούν το δικαίωμα μόλις σε τρία χρόνια.
Σας είπε σήμερα παραδείγματα όπως την Ωκεανία.
Πρόκειται για μια διεθνή συζήτηση τόσο σοβαρή για την οποία ακόμη και το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει αναγνωρίσει ότι ναι νομιμοποιούνται χώρες, όπως η Ιταλία, η Γαλλία, η Πορτογαλία, να επιβάλουν περιορισμούς στους πολίτες τους όταν αυτοί έχουν τέτοιο μέγεθος που μπορεί να επηρεάσουν καθοριστικά το εκλογικό αποτέλεσμα.
Και σε χώρες, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, της Νέας Δημοκρατίας που δεν υπάρχει το μπόνους των 50 εδρών. Δεν υπάρχει το μπόνους των 50 εδρών που σε συνδυασμό με τη δική σας λογική είναι προφανές πού μπορεί να οδηγήσει ανά πάσα στιγμή το πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Όταν όλα αυτά είναι δεδομένα, όταν όλα αυτά είναι πασίγνωστα, δεν μπορεί, κύριε Βορίδη, να νομίζετε ότι θα ξεφύγετε από την ευθύνη που έχετε για το γεγονός ότι υπάρχει αυτό το Σύνταγμα και αυτός ο νόμος απέναντι στους εκλογείς του εξωτερικού, νομίζοντας ότι θα φορτώσετε σε εμάς την ευθύνη.
Εμείς είχαμε μια καθαρή άποψη από την αρχή, την έχουμε μέχρι σήμερα και τη λέμε και την υποστηρίζουμε.
Μπήκαμε σε αυτήν τη λογική του συμβιβασμού και εμείς γιατί δεν θέλαμε να μην γίνει πράξη μία συνετή, μία εναλλακτική λύση που υπήρχε απέναντι στη δική μας την πρόταση.
Διότι το είχαμε πει από την αρχή ότι τη δική μας πρόταση την βλέπαμε σαν την άλλη όψη.
Δηλαδή ή θα πεις ότι ψηφίζουν όλοι, αλλά υπό ένα καθεστώς ενιαίου ψηφοδελτίου με εκπροσώπους οι οποίοι θα ψηφίζουν τους δικούς τους -θα αναδεικνύονται οι εκπρόσωποι των εκλογέων του εξωτερικού από τους ίδιους τους απόδημους- ή θα γινόταν αυτό το οποίο έγινε.
Κάτι τελευταίο, κύριε Βορίδη, γιατί το είπατε και εσείς, το είπε ο κ. Πλεύρης. Είναι, κατά τη γνώμη σας, ανεκτό και σωστό να ψηφίζει ο Έλληνας του εξωτερικού.
Αλλά γιατί, κύριε Βορίδη, δεν είναι σωστό ο Έλληνας του εξωτερικού, η ψήφος του, να προσμετράται για την εκλογή σε επίπεδο περιφέρειας και για την εκλογή του Βουλευτή;
Γιατί δεν έχει σημασία για τον Έλληνα και την Ελληνίδα του εξωτερικού να αποφασίσει, αν θέλει, τον κ. Κουμουτσάκο ή τον κ. Παπαδημητρίου από τη Νέα Δημοκρατία, αφού θέλετε να ψηφίζει κόμμα;
Γιατί τους αποκλείσατε τη δυνατότητα να αποφασίζουν, αν θέλουν, τον κ. Καιρίδη ή τον κ. Βορίδη;
Γιατί, κύριε Βορίδη, το κάνατε αυτό;
Γιατί βάλατε αυτό το φρένο στην επιλογή των εκλογέων του εξωτερικού;
Είναι μικρό θέμα το πρόσωπο; Είναι μικρό θέμα το πρόσωπο ακόμη και ως φορέας πολιτικής;
Και δεν αναφέρομαι στη δική μας πρόταση τώρα.
Αναφέρομαι σε αυτό το οποίο βάλατε μέσα στο Σύνταγμα, επίσης, στο άρθρο 54 στο οποίο αναφέρεται ότι νόμος μπορεί να προβλέπει ότι η ψήφος των εκλογέων που ψηφίζουν σε εκλογικά τμήματα έξω από την επικράτεια -εσείς το βάλατε αυτό- δεν προσμετράται σε συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια.
Γιατί να μην προσμετράται; Γιατί αυτός ο Έλληνας, που λέγατε πριν, από τη Γερμανία, να μην αποφασίζει για το ποιον θέλει Βουλευτή ή Βουλεύτρια σε αυτό το Ελληνικό Κοινοβούλιο;
Είναι δευτερεύον θέμα; Απεναντίας. Πρωτεύον θέμα είναι ή εξίσου όσο και το κομματικό κατά τη δική σας άποψη και κατά το δικό σας σκεπτικό.
Εν κατακλείδι, αύριο, κάποια στιγμή και ο τελευταίος ομιλητής ή ομιλήτρια θα κάνει την ομιλία, θα κάνει την αγόρευσή του, θα κάνει την αγόρευσή της. Θα κλείσει αυτός ο κύκλος.
Το μόνο που θα μείνει, κύριε Βορίδη, στην ιστορία είναι η ισχύς του νόμου του 2019. Δείτε τι θα κάνετε για την καλύτερη και πιο άρτια εφαρμογή αυτού του νόμου.
Δείτε τι θα κάνετε για τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή των Ελλήνων και των Ελληνίδων του εξωτερικού στο πλαίσιο αυτού του νόμου στις επόμενες εκλογές.
Δείτε τι θα κάνετε, ώστε όλη η προσπάθεια κινητοποίησης των Ελλήνων και των Ελληνίδων του εξωτερικού να γίνει με διαφανείς και νόμιμες διαδικασίες, όσον αφορά τα επικοινωνιακά και την προσπάθεια προσέλκυσης μέσω καμπάνιας που πρέπει να γίνει και ούτω καθεξής, και αφήστε τα υπόλοιπα.
Φύγετε από όλα αυτά, κύριε Βορίδη.
Ούτε σε εσάς κατά τη γνώμη μου ως κόμμα ιστορικά αξίζει μια τέτοια στάση ούτε πολύ περισσότερο στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ούτε ακόμη περισσότερο στους Έλληνες και τις Ελληνίδες του εξωτερικού, μια τέτοια στάση που –επαναλαμβάνω- μετατρέπει σε γελοιοποίηση την ίδια αυτήν τη γελοιότητα που αποφασίσατε να φέρετε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
