«Γιορτάζουμε σήμερα μια σπουδαία ημέρα για τη χώρα μας. Μια επέτειο με ισχυρούς συμβολισμούς που υπερβαίνει την πολιτική συγκυρία, καθώς ανατρέχει στο κορυφαίο γεγονός της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, την ένταξη της Ελλάδας το 1981 στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και μετέπειτα Ευρωπαϊκή Ένωση» τόνισε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά την ομιλία της, στο δείπνο που παρέθεσε απόψε, στον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου, για τα 40 χρόνια από την ένταξη της Ελλάδος στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες.
Ειδική αναφορά έκανε στον πρωταγωνιστή και οραματιστή της ένταξης της χώρας μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, Κωνσταντίνο Καραμανλή, υπενθυμίζοντας ότι ήταν πεπεισμένος, όπως ο ίδιος έλεγε, ότι «η Ελλάς δεν μπορούσε να απουσιάσει από αυτή την ιστορική για το μέλλον της Ευρώπης συλλογική προσπάθεια. Γιατί η τύχη της είναι στενά, αναπόσπαστα, συνυφασμένη με την τύχη των άλλων Δημοκρατιών της ηπείρου». «Μία ενιαία και ισχυρά Ευρώπη θα αποτελέση εγγύησιν», υπογράμμιζε ο Καραμανλής, «όχι μόνον διά την ιδικήν της επιβίωσιν, αλλά και διά την επικράτησιν της ελευθερίας ανά τον κόσμον. Διότι εδώ, εις την Ευρώπην, θα κριθή τελικώς η τύχη του ελευθέρου ανθρώπου».
Η κυρία Σακελλαροπούλου υπογράμμισε, επίσης, ότι στο λογότυπο της επετείου μας «Ελλάδα-ΕΕ: 40 χρόνια πιο δυνατοί μαζί» αποτυπώνεται ευσύνοπτα η ιστορική αλήθεια της σχέσης μας με την Ευρώπη. Όπως υποστήριξε «Η δύναμή μας είναι στην ενότητα και στην από κοινού ενδυνάμωση της ευρωπαϊκής ταυτότητας, δίχως να απεμπολούμε τα εθνικά μας χαρακτηριστικά. Το μέλλον της Ευρώπης δεν είναι στενά κρατικό, ούτε αφηρημένα υπερεθνικό, και δεν μπορεί να καταστεί υπόθεση διαφορετικών και πολλαπλών ταχυτήτων. Βρίσκεται στον κοινό συντονισμό και την πολιτική και στρατηγική εμβάθυνση της Ένωσης και ανάγεται στη διαφύλαξη του πιο πολύτιμου ευρωπαϊκού κεκτημένου, της δημοκρατικής και φιλελεύθερής μας παράδοσης. Αυτής που ακόμη διατρέχει και συνέχει τον τρόπο ζωής μας και καθιστά την Ευρώπη τον προνομιακό της τόπο».
Παράλληλα, τόνισε ότι η Ευρώπη επέδρασε καταλυτικά, ως θεσμική και αξιακή μήτρα, στον πολιτικό μας αυτοκαθορισμό και την αντίληψή μας για την προσωπική ελευθερία. «Η ευρωπαϊκή εγγύηση της ελληνικής ανεξαρτησίας υπήρξε μια μορφή ανταπόδοσης της συμβολής του κλασικού ελληνικού πνεύματος και της δημοκρατίας των αρχαίων στην ευρωπαϊκή νεωτερικότητα. Στην Ελλάδα οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αναγνώρισαν ένα κομμάτι του εαυτού τους και στην Ευρώπη οι Έλληνες το πρότυπο για την ανάπτυξη και την ευημερία τους» σημείωσε.
Ακολούθως, επισήμανε ότι η χώρα μας άλλαξε ριζικά τα τελευταία 40 χρόνια και υπογράμμισε, ότι «η Μεταπολίτευση, η πιο ειρηνική και προοδευτική περίοδος της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, συμπίπτει με τη χρυσή εποχή της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Τροφοδοτείται από αυτήν και αλληλεπιδρά σε μια σχέση με υπαρξιακή για την Πολιτεία μας σημασία».
Υπενθύμισε, ακόμη, ότι η ελληνική οικονομία οφείλει πολλά στους ευρωπαϊκούς πόρους. Από τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα της δεκαετίας του ‘80 στα ΕΣΠΑ της τελευταίας εικοσαετίας και στο Ταμείο Ανάκαμψης στις μέρες μας, τα έσοδα της χώρας από τα ευρωπαϊκά ταμεία στάθηκαν οι υλικές προϋποθέσεις του μετασχηματισμού της ελληνικής κοινωνίας.
Αναφερόμενη στο ευρωπαϊκό εγχείρημα, επισήμανε ότι δεν είναι στατικό και τόνισε ότι από τη φύση του, είναι ζωντανό και εξελίσσεται διαρκώς. Όσον αφορά στη διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης, υπογράμμισε ότι, συνιστά βήμα αναστοχασμού και διαλόγου για τις προκλήσεις και τις δοκιμασίες της. «Είναι η ματιά μας σε αυτά που έρχονται, με την επίγνωση όμως του παρελθόντος. Είναι αλήθεια ότι η οικονομική και η πανδημική κρίση κλόνισαν τα ευρωπαϊκά Κράτη και ανέδειξαν φυγόκεντρες δυνάμεις, με αναφορά στον ευρωσκεπτικισμό. Στις σημαντικές ανασφάλειες του καιρού μας βρήκε το έρεισμά του ένας λόγος αντιδραστικός, που υποτιμά το πολιτικό και το πολιτισμικό κεφάλαιο της Ένωσης» πρόσθεσε. Ωστόσο, παρατήρησε ότι «Η Ευρώπη όμως δεν γυρίζει πίσω. Όπως οι πατέρες της οραματίστηκαν και έδωσαν πνοή στην ανοικτή κοινωνία και την ελεύθερη αγορά, οι ηγέτες της σήμερα καλούνται να δώσουν ανάλογη έμφαση στην ασφάλεια και την προστασία των λαών της».
