Σα να μην πήραν κανένα μάθημα από την πανδημία… Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΜέΡΑ25, Μιχάλης Κριθαρίδης, σχολιάζει με πολύ παραστατικό τρόπο την επιλογή της κυβέρνησης να ανοίξει, ειδικά τώρα, την κουβέντα για συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία. Μετά από τόσους μήνες πανδημίας, όπου οι ιδιώτες είχαν σηκώσει τα χέρια, ο κ. Κικίλιας τους παρακαλούσε να μπουν εθελοντικά να ενισχύσουν το ΕΣΥ και ελάχιστοι το έκαναν – και δεν τους επέταξε κιόλας.
Μιλώντας στο newsique.gr, ο κ. Κριθαρίδης κάνει, επίσης, τη σύγκριση μεταξύ του κ. Μητσοτάκη που προεκλογικά κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για τα -μη βιώσιμα, όπως ο ίδιος τα χαρακτήριζε- πρωτογενή πλεονάσματα του 3,5% για κάποιο χρονικό διάστημα και 2,2% από τότε μέχρι το 2060 και του σημερινού κ. Μητσοτάκη που ψήφισε στη Βουλή ένα μεσοπρόθεσμο με ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι και 3,7%! Οσο για τις επενδύσεις για τις οποίες επαίρεται η κυβέρνηση; «Γίνονται με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, από τις ανακεφαλαιοποιημένες πολλάκις από τα χρήματα των φορολογουμένων τράπεζες και κάθε άλλο παρά ανάπτυξη συνιστούν. Είναι ο ορισμός της ερημοποίησης και αυτού το οποίο εμείς ονομάζουμε βάθεμα της χρεοδουλοπαροικίας».
Όμως ο κ. Κριθαρίδης -στη συνέντευξη που παραχώρησε στη σειρά podcasts του newsique.gr, «Μένουμε Ψύχραιμοι»- είναι ξεκάθαρος και σε ό,τι αφορά την προοπτική μιας κυβερνητικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ: «Εμείς έχουμε θέσει μια πολύ συγκεκριμένη ατζέντα. Λέμε πως μπορούμε να συνεργαστούμε ακόμα και με το… “διάβολο”, εάν υπάρξει μια προγραμματική σύγκλιση πάνω σε επτά, πολύ συγκεκριμένα, σημεία. Για μας, μέτωπο χωρίς εναντίωση στις εξορύξεις, χωρίς αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, χωρίς λύση για τα κόκκινα δάνεια, χωρίς να υπάρξει ουσιαστικά ρήξη και σύγκρουση με το καθεστώς των Βρυξελλών, την τρόικα και το ευρω-ιερατείο, δεν μπορεί να υπάρξει».
Δείτε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου του ΜέΡΑ25, Μιχάλη Κριθαρίδη, στο newsique:
κ. Κριθαρίδη, θα ήθελα να αρχίσουμε με ένα μικρό απολογισμό του Συνεδρίου του ΜέΡΑ25 που μόλις ολοκληρώθηκε…
Για εμάς, αυτό το συνέδριο ήταν πάρα πολύ σημαντικό, διότι ήταν το πρώτο που κάναμε, ένα συνέδριο θέσεων. Οι πρώτες αυτές θέσεις που βγαίνουν από μία τέτοια διαδικασία, επειδή έχουμε και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του DiEM25, του πανευρωπαϊκού μας μορφώματος, θα εγκριθούν και από όλα τα μέλη μας πανευρωπαϊκά με καθολική ψηφοφορία που θα γίνει στη συνέχεια. Σηματοδοτούμε, με αυτό τον τρόπο, σε μεγάλο βαθμό αυτό που από την πρώτη στιγμή λέγαμε: όπως ζητούσαμε με το Democracy in Europe Movement – DiEM25 δημοκρατία και διαφάνεια στην Ευρώπη, στα ευρωπαϊκά φόρα, στα όργανα, ότι είναι το πιο σημαντικό πράγμα να διασφαλίσουμε τη δημοκρατία πρώτα και στο σπίτι μας. Αυτό είναι ένα πρώτο πολύ σημαντικό βήμα, διότι -ενδεχομένως να μην το γνωρίζουν όλοι οι αναγνώστες/θεατές μας- για την επιλογή των συνέδρων έγινε καθολική κλήρωση από όλα τα μέλη μας που ήθελαν να δηλώσουν συμμετοχή. Χωρίς εκλογικούς παλαιοκομματικούς μηχανισμούς, όπου έχουμε δει πολλές φορές να γίνονται διάφορα «τερτίπια» σε τέτοιες διαδικασίες, αλλά με ουσιαστική εκπροσώπηση, δημοκρατία, λογοδοσία. Υπάρχει βεβαίως και η εκλογή σε διάφορα όργανα, με ποσοστά κοκ, αλλά υπάρχει και η κληρωτίδα η οποία πραγματικά θεωρούμε ότι είναι μια καινοτομία όχι μόνο σε επίπεδο ελληνικού κόμματος, αλλά και ευρύτερα.
Aν δεν αντιδράσουμε άμεσα και μαζικά, θα είναι πολύ χειρότερες οι συνέπειες, τις οποίες ήδη βιώνουμε.
Από κει και έπειτα, ήταν ένα συνέδριο θέσεων με μια ευρεία γκάμα, 22 θεματικές που άπτονται όλης της ζώσας και δρώσας πολιτικής πραγματικότητας. Βεβαίως, μετά το πέρας του συνεδρίου δεν σταματάμε, δεν εφησυχάζουμε. Ξεκινήσαμε, ήδη, μια εξόρμηση στην περιφέρεια, σε όλη την επικράτεια και με τον γραμματέα του κόμματος και όχι μόνο. Προσπαθούμε να δίνουμε φωνή σε κινήματα, κινήσεις πολιτών, φορείς οι οποίοι το έχουν ανάγκη. Για αυτό το λόγο βρεθήκαμε στη Βουλή, για να δώσουμε φωνή σε όλους αυτούς που πίστευαν, μέχρι τώρα, ότι δεν μπορούσαν να βρουν ένα τρόπο και ένα χώρο έκφρασης. Χωρίς καμία διάθεση καπελώματος, καμία άλλου τύπου λογική, καθαρά και μόνο σε ένα πλαίσιο παλλαϊκής συστράτευσης απέναντι σε όλα όσα καθημερινά βιώνουν οι πολίτες σε όλη τη χώρα, στην Ευρώπη και ευρύτερα. Απέναντι σε όσα έρχονται, τα οποία πιστεύουμε ότι είναι, δυστυχώς, ακόμη χειρότερα, τόσο στο οικονομικό όσο και στο κοινωνικό επίπεδο.
Στη διάρκεια της περιοδείας σας, βρεθήκατε και τη Θεσσαλονίκη, που είναι σχεδόν η πόλη σας, αφού κατάγεστε από τι Χαλκιδική. Τι είδατε εκεί;
Είναι πάρα πολλά τα προβλήματα. Η Θεσσαλονίκη είναι διαχρονικά παρατημένη και παραμελημένη από το «κράτος της Αθηνας», όπως αρέσκονται και οι πολίτες της να λένε, διότι -πράγματι- δεν μπορεί να συζητάμε ακόμα και σήμερα, εν έτει 2021, σε μια συμπρωτεύουσα κράτους-μέλους της Ε.Ε. για τα αυτονόητα, όπως είναι οι συγκοινωνίες. Δεν μπορεί αυτό το έρμο το μετρό, το οποίο έχει καταντήσει το γεφύρι της Αρτας, να σέρνεται όλα αυτά τα χρόνια. Ακόμα και τώρα που βγήκε -πολύ πρόσφατα- η απόφαση του ΣτΕ, η οποία ουσιαστικά επικυρώνει την απόφαση της κυρίας Μενδώνη και της κυβέρνησης, μιλάμε για ένα project στο οποίο θα υπάρξει και πάλι καθυστέρηση. Εμείς είμαστε κατάφωρα αντίθετοι, διότι θα αποσπαστούν αρχαιότητες και θα επανατοποθετηθούν, πράγμα που σε μεγάλο βαθμό οι ίδιοι οι ειδικοί λένε ότι είναι αδύνατον να γίνει χωρίς να αλλοιωθεί αυτός ο ιστορικός πλούτος. Αν, όμως, μας έλεγε η κυβέρνηση ότι θα αποσπαστούν οι αρχαιότητες για να γίνει πιο γρήγορα το έργο -πάλι δεν θα το δεχόμασταν για λόγους πολιτιστικής κληρονομιάς- αλλά τουλάχιστον θα υπήρχε μια λογική. Αλλά τώρα και θα αποσπαστούν για να επανατοποθετηθούν και θα καθυστερήσει το έργο και ο ανάδοχος θα πάρει τις αποζημιώσεις. Αυτό είναι κάτι που, πραγματικά, μας φαίνεται τουλάχιστον σκανδαλώδες.
«Δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ως “δεύτερης κατηγορίας” και απλώς ως μία υπενθύμιση σε κάθε ΔΕΘ και σε κάθε προεκλογική περίοδο»
Βεβαίως, υπάρχουν και αρκετά άλλα ζητήματα, όπως η μαρίνα της Αρετσούς που έχει μπει κι αυτή στο ΤΑΙΠΕΔ -με την ευρύτερη συμφωνία όλων των μνημιονιακών κομμάτων- για να γίνει κι εκεί ένα project αλά Ελληνικό, τα περιβαλλοντικά ζητήματα που απασχολούν την πόλη, με την καύση του Τιτάνα, με τα μικρόσωματίδια που καθιστούν πραγματικά ανυπόφορη την κατάσταση για την ποιότητα ζωής των κατοίκων, τον ΟΑΣΘ με τα λεωφορεία της Λειψίας που πήγαν από εκεί που ήρθαν, καθότι -προφανώς- η Θεσσαλονίκη δεν είναι Λειψία. Εχει άλλες θερμοκρασίες το καλοκαίρι και χρειάζεται κλιματισμό και παράθυρα. Όλα αυτά τα προβλήματα ζητούν λύσεις, διότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ως «δεύτερης κατηγορίας» και απλώς ως μία υπενθύμιση σε κάθε ΔΕΘ και σε κάθε προεκλογική περίοδο.
Προηγουμένως μιλήσατε για τα χειρότερα που έρχονται. Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση έφερε ένα μεσοπρόθεσμο με το οποίο δεσμεύεται η χώρα σε πρωτογενή πλεονάσματα 3,7% μετά το 2025…
Είναι, δυστυχώς, εξαιρετικά δυσοίωνο το μέλλον. Το λέγαμε από πέρυσι το Μάρτιο. Ενώ, αρχικά, ο πρωθυπουργός είχε υιοθετήσει -και καλώς- την κοινή στάση των χωρών του Νότου για το ευρωομόλογο, στη συνέχεια, ουσιαστικά, απέναντι στο «όχι» της Γερμανίας συνθηκολόγησαν και πήγαν στο Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο δεν συνιστά αμοιβαιοποίηση του χρέους. Είναι, ουσιαστικά, ένα Ταμείο Φρανκεστάιν.
Ερχόμαστε τώρα, που σιγά σιγά ανοίγει η συζήτηση για τη μετά την πανδημία εποχή και την άρση, ουσιαστικά, του δημοσιονομικού συμφώνου. Ψηφίστηκε, ήδη, στην ολομέλεια της Βουλής το μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησης. Και θυμόμαστε πολύ καλά από τη μνημονιακή διαδικασία τι σημαίνει μεσοπρόθεσμο. Αλλά αυτό που έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, εν προκειμένω, είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης εξελέγη λέγοντας πως το 3,5% που είχε συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας ως κάποιο χρονικό διάστημα και το 2,2% εφεξής μέχρι το 2060 ήταν μη βιώσιμο και δεν μπορούσε να βγει. Και ορθώς το έλεγε και εμείς συμφωνούσαμε σε αυτό. Όμως, έρχεται ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης τώρα και φέρνει, κατόπιν εκλογής και αφού έχουν περάσει 2 χρόνια διακυβέρνησής του, ένα μεσοπρόθεσμο που φτάνει σε ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα -όπως έλεγε κι ο ίδιος κάποτε- μέχρι και της τάξης του 3,7%. Αυτό δυστυχώς, σημαίνει νέα ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα. Πολύ φοβόμαστε ότι αρχικά θα επηρεάσει τις επικουρικές συντάξεις, τις οποίες φέρνει τώρα κιόλας η κυβέρνηση προς ψήφιση με το νέο ασφαλιστικό της. Από εκεί και έπειτα θα υπάρξουν ενδεχομένως μειώσεις σε μισθούς δημοσίων υπαλλήλων, επαναφορά των φόρων, της προκαταβολής φόρου και άλλα τέτοια μέτρα, ούτως ώστε να μπορέσουν να βγουν αυτά τα ματωμένα πλεονάσματα.
Ναι, αλλά η κυβέρνηση λέει ότι «εμείς ήρθαμε ως μια κυβέρνηση υπέρ της επιχειρηματικότητας, της ανάπτυξης, δεν φταίμε εμείς που το παγκόσμιο φαινόμενο της πανδημίας δεν μας επέτρεψε να φέρουμε την ανάπτυξη νωρίτερα, ήδη τα νούμερα έχουν αρχίσει και βελτιώνονται, έρχονται επενδύσεις»… Ακουγα, χαρακτηριστικά, τον επικεφαλής της Lamda Development για το Ελληνικό να λέει καλά λόγια για τον υπουργό Ανάπτυξης, τον κ. Γεωργιάδη, καλά λόγια είπε και ο κ. Καρανίκας…
Η ανάπτυξη για τα μνημονιακά κόμματα έρχεται εδώ και 11 χρόνια. Διαχρονικά και σταθερά, με όλα τα αφηγήματά τους -αν τα βάλουμε κάτω- η ανάπτυξη που βλέπουμε είναι εντός πολλών εισαγωγικών. Είναι αυτή που βλέπουμε στο Ελληνικό, στις Σκουριές της Χαλκιδικής, στην Αρετσού της Καλαμαριάς, στον Ερημίτη στην Κέρκυρα, σε μια σειρά από τέτοια έργα, τα οποία κάθε άλλο παρά ανάπτυξη συνιστούν. Είναι ο ορισμός της ερημοποίησης και αυτού το οποίο εμείς ονομάζουμε βάθεμα της χρεοδουλοπαροικίας, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει, ούτε σε ποιοτικές θέσεις εργασίας, αλλά -στο τέλος της ημέρας- ούτε και σε οποιαδήποτε διευκόλυνση του δημόσιου χρέους. Διότι πρέπει να θυμίσουμε εδώ ότι όλες αυτές οι «επενδύσεις» γίνονται με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, από τις ανακεφαλαιοποιημένες πολλάκις από τα χρήματα των φορολογουμένων τράπεζες και με μια σειρά από τέτοια μέτρα που -ξαναλέω- κάθε άλλο παρά επενδύσεις συνιστούν. Ακόμα και τα αεροδρόμια, τα οποία χαιρετίζει η κυβέρνηση, η αξιωματική αντιπολίτευση και ΣΙΑ, έχουν γίνει με χρήματα των Ευρωπαίων και Ελλήνων φορολογουμένων. Ακόμα και οι επενδύσεις που έχουν γίνει σε αυτά, έχουν γίνει με ΕΣΠΑ. Και έρχονται, τώρα, να μας ζητήσουν και αποζημιώσεις για την περίοδο της πανδημίας. Είναι τραγελαφικό, δυστυχώς, αυτό το οποίο συμβαίνει.
«Η κυβέρνηση έχει αναθεωρήσει για 10 χρόνια προς τα πίσω το ΑΕΠ της χώρας έτσι ώστε να παρουσιάζει την περσινή ύφεση και τα δημοσιονομικά εκεί περίπου όπου τα θέλει»
Από κει και έπειτα, επειδή είπατε για τα στοιχεία που κατά καιρούς επικαλείται η κυβέρνηση, κατ’ αρχάς και η ίδια πέφτει διαρκώς έξω σε όλες τις προβλέψεις της, παρότι έχει αναθεωρήσει για 10 χρόνια προς τα πίσω το ΑΕΠ της χώρας με τέτοιο τρόπο, ώστε να παρουσιάζει την περσινή ύφεση και τα δημοσιονομικά εκεί περίπου όπου τα θέλει. Αυτά, ωστόσο, δεν θα μπορέσουν να κρυφτούν από τις Βρυξέλλες και από τη λυπητερή του Eurogroup, της τρόικας κλπ, την επόμενη μέρα, όταν θα πρέπει να καλυφθεί όλο αυτό το χάσμα μεταξύ ελλείματος και ματωμένων πλεονασμάτων. Και, εμείς, πολύ φοβόμαστε ότι -για άλλη μια φορά- θα καλυφθεί από τους ίδιους γνωστούς πολλούς, από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που θα βιώσει στο πετσί της ένα ακόμα σκληρό πακέτο λιτότητας.
Ακούω και μια άλλη κριτική σχετικά με τον προεκλογικό λόγο της κυβέρνησης, ειδικά στο θέμα της ασφάλειας, καθώς βλέπουμε δολοφονίες δημοσιογράφων, μαφιόζικα χτυπήματα κλπ…
Η κυβέρνηση αυτή, βγήκε πράγματι με ένα αφήγημα το οποίο συνιστούσε έναν τεράστιο λαϊκισμό και μια τεράστια ιδεοληψία, που είδαμε από τις πρώτες κιόλας μέρες της διακυβέρνησής της να ξετυλίγεται. Πρώτα με το άσυλο, μετά με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, με τις πλατείες, με τα Εξάρχεια και με όλα αυτά τα οποία η κυβέρνηση διατυμπάνιζε ως τα άνδρα, τις πηγές της ανομίας, της παραβατικότητας κλπ, τη στιγμή που -όπως βλέπετε- έχουμε φτάσει σε ένα σημείο να δολοφονούνται δημοσιογράφοι, να γίνονται ανταλλαγές πυροβολισμών μέρα μεσημέρι, μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα και διάφορα άλλα παρόμοια. Πράγματα που πάντοτε, βεβαίως, συνέβαιναν αλλά έχουν και κάποιες αυξομειώσεις. Ασφαλώς και η φτωχοποίηση και η κρίση οδηγούν σε ένα βαθμό σε μια παραβατικότητα της κοινωνίας, αποτελώντας και ένα κατά κάποιο τρόπο κοινωνικό φαινόμενο. Εμείς, δεν πιστεύουμε στη λογική στην οποία μπήκε και ο ΣΥΡΙΖΑ – το ΚΙΝΑΛ ήταν ούτως ή άλλως σε αυτή την πλευρά- του δόγματος της ασφάλειας και της ανασφάλειας, η οποία στο τέλος της μέρας οδηγεί απλώς σε ενίσχυση της καταστολής και σε περιορισμό των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών, χωρίς πραγματικά να υπάρξει η πρόληψη της εγκληματικότητας που σε ένα μεγάλο βαθμό έχει να κάνει και με την αναστροφή των υφεσιακών πολιτικών.
Επιπλέον, υπάρχει το άλλο μεγάλο, λαϊκίστικο αφήγημα με το ζήτημα των ποινών και της ποινικής απαξίας ορισμένων εγκληματών. Δεν υπήρξε, ωστόσο, σε καμία χώρα του κόσμου αποτροπή του εγκλήματος με αυστηρά πλαίσια ποινών. Ο γυναικοκτόνος, τη στιγμή που πάει να σκοτώσει, δεν σκέφτεται αν θα έχει να αντιμετωπίσει 25 ή 30 χρόνια κάθειρξης. Δεν σημαίνει ότι αν αυξήσουμε τα όρια των ποινών -ακόμα και τη θανατική ποινή να επαναφέραμε που φωνάζουν και κάποιοι ακραίοι στη Βουλή- δεν θα οδηγούσε σε καμία αντιστροφή της εγκληματικής πραγματικότητας. Αντιθέτως κιόλας, έχει φανεί ότι όπου υπάρχουν τέτοια ακραία ποινικά συστήματα, έχουμε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, ούτε σε αυτή τη λογική του ποινικού λαϊκισμού μπαίνουμε. Πιστεύουμε ότι τα κοινωνικά προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κοινωνικά, πρέπει να υπάρξει πρόληψη του εγκλήματος και ειδικά αυτού του τύπου, του μαφιόζικου, του οργανωμένου. Ομως, η κυβέρνηση δεν κάνει αυτό, αλλά προσλαμβάνει Πανεπιστημιακή Αστυνομία για να δέρνει τους φοιτητές στα πανεπιστήμια, στέλνει τα ΜΑΤ στις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις των ανθρώπων σε πλατείες κοκ. Έχει έναν τελείως διαφορετικό προσανατολισμό, ο οποίος -βεβαίως- δεν στοχεύει σε καμία περίπτωση σε αυτού του τύπου την παραβατικότητα. Απλώς εξυπηρετεί τις γνωστές της ιδεοληψίες.
Το ΜέΡα25 έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαχείριση της πανδημίας. Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, την παρουσιάζει ως success story. Η δική σας γνώμη ποια είναι;
Τo success story καταρρίπτεται από την ίδια την κυβέρνηση, διότι βρισκόμαστε στις αρχές Ιουλίου και ο εμβολιασμός βρίσκεται περίπου στο 37% πλήρως εμβολιασμένου πληθυσμού. Η κυβέρνηση μας έλεγε ότι μέχρι το Μάρτιο, μετά μέχρι το Μάιο, ύστερα έγινε αρχές καλοκαιριού, μετά με το άνοιγμα του τουρισμού και διάφορα τέτοια deadlines τα οποία αναιρούσε διαρκώς, θα είχαμε φτάσει στο 70% του εμβολιασμού του πληθυσμού και, άρα, στην ανοσία της κοινότητας. Δεν φτάσαμε σε αυτό και ευθύνεται τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και η ΕΕ, την οποία βέβαια η ελληνική κυβέρνηση δεν έθεσε ποτέ προ των ευθυνών της. Αντιθέτως, ο κ. πρωθυπουργός έφερε και περιέφερε εδώ την κυρία φον ντερ Λάιεν, η οποία είναι και η μεγαλύτερη υπεύθυνη από πλευράς ΕΕ για όλο αυτό το εμβολιαστικό φιάσκο.
Πέρα όμως από το θέμα των εμβολίων, είναι και ευρύτερα η διαχείριση της πανδημίας. Βγήκε ο κ. Χαρδαλιάς να μας πει ότι η πρόσβαση των πολιτών στα νησιά θα γίνεται με PCR και rapid test ή με εμβολιασμό. Μέχρι πρότινος -και αφού η κυβέρνηση είχε αποτύχει να ενισχύσει το ΕΣΥ, να λάβει άλλα ουσιαστικά μέτρα- είχε βασίσει όλο της το αφήγημα στα self-test, τον αυτοδιαγνωστικό έλεγχο. Εμείς λέγαμε ότι είναι λάθος και ότι δεν μπορεί η πολιτεία να επαφίεται σε αυτά, ότι έπρεπε να στήσει η ίδια ένα δημόσιο δίκτυο μαζικών τεστ με ευθύνη του ΕΟΔΥ, της πολιτείας, του ΕΣΥ κοκ. Ερχεται, τώρα, η ίδια η κυβέρνηση που μας έλεγε ότι είναι αποτελεσματικά τα self-test, να μας πει ότι για τα νησιά δεν κάνουν τελικά. Γιατί; Αφού μέχρι τώρα είχε βασίσει όλη της την πολιτική -αφού πρώτα είχαν αποτύχει οι ρυθμοί του εμβολιασμού- στα self-test.
Βλέπουμε καθημερινά παλινωδίες τέτοιου τύπου, πέρα από το γεγονός ότι ένα χρόνο τώρα -και ενώ είχαμε την τεράστια αυτή πανδημία σε εξέλιξη- δεν έγιναν μόνιμες προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, δεν ενισχύθηκε πραγματικά το ΕΣΥ, δεν επιτάχθηκε ο ιδιωτικός τομέας υγείας. Ηρθε η κυβέρνηση στο τέλος αυτής της πανδημίας -και αν είναι το τέλος δηλαδή, διότι ήδη έχουμε αρχίσει να συζητάμε για το τέταρτο κύμα, για τη μετάλλαξη Δέλτα κοκ- να μας πει ότι θα ανοίξουμε την κουβέντα για συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, στην Υγεία. Είναι σα να μην έχει λάβει κανένα απολύτως μάθημα ο κ. Μητσοτάκης από την κατάσταση την οποία είδαμε, όπου οι ιδιώτες είχαν σηκώσει τα χέρια, ο κ. Κικίλιας τους παρακαλούσε να μπουν εθελοντικά να ενισχύσουν το ΕΣΥ και ελάχιστοι το κάνανε και δεν τους επέταξε κιόλας. Αυτή την κατάσταση αντιμετωπίσαμε δυστυχώς, τη στιγμή που ως και στα μέσα μεταφοράς είχε αρνηθεί η κυβέρνηση ότι υπήρχε διασπορά του ιού -κάποια στιγμή, ένα χρόνο μετά, πήρε κάποια λεωφορεία με leasing, σε τιμές αγοραπωλησίας κιόλας, τα οποία δεν είχαν παράθυρα, ενώ τα πήρε για μια κατάσταση πανδημίας. Αυτή, δυστυχώς, είναι η πραγματικότητα που διαρκώς εξυπηρετούσε διάφορα συμφέροντα και πέριξ της κυβέρνησης, τους κλινικάρχες, άλλοτε τους κολεγιάρχες, άλλοτε από εδώ, άλλοτε από εκεί, στο τέλος της ημέρας ποτέ τη δημόσια υγεία και την προστασία πραγματικά των πολιτών από όλη αυτή την κατάσταση, είτε την υγειονομική, είτε και την οικονομική. Διότι και εκεί όλα τα μέτρα αποδείχθηκαν ανεπαρκέστατα, ενώ τώρα ο κ. Σταϊκούρας ετοιμάζεται να βγει στη γύρα και να μαζεύει τις επιστρεπτέες, όταν στην Aegean και σε άλλους τέτοιους ομίλους ήξερε να δίνει τις αποζημιώσεις ανεπιστρεπτί και χωρίς προϋποθέσεις κιόλας.
Το ΜέΡΑ25 είναι ένα κόμμα που δεν φοβάται, όπως ξεκαθαρίζει, να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Ακούγοντας όμως τη δριμεία κριτική που επιφυλάσσει στον ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται ποιο είναι το σχέδιο του για τη συμμετοχή σε ένα κυβερνητικό σχήμα όταν αυτό, εκ των πραγμάτων, δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ-ΜέΡΑ25;
Ο λόγος για τον οποίο δημιουργήσαμε, αρχικά το DiEM25 και, στη συνέχεια, το ΜέΡΑ25 ήταν γιατί βρεθήκαμε άνθρωποι οι οποίοι, μετά τη συνθηκολόγηση με το δημοψήφισμα -που είναι και η επέτειος του αυτές τις μέρες- δεν πιστεύαμε στο μονόδρομο της TINA: There Is No Alternative. Ότι, δηλαδή, είναι μονόδρομος οι μνημονιακές πολιτικές της λιτότητας και ότι με αυτές θα πρέπει να ζήσουμε, εάν ζήσουμε και όσοι ζήσουμε. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να μπούμε σε καμία συζήτηση με όρους κυβερνησιμότητας, με ανθρώπους οι οποίοι έχουν αποδεχθεί πλήρως όλο αυτό το πλαίσιο, οι οποίοι μπορεί να διαφοροποιούνται σε κάποια πράγματα -για παράδειγμα, στην καταστολή και τον αυταρχισμό από την κυβέρνηση που λέγαμε πριν- ωστόσο το γενικότερο πλαίσιο εφαρμογής των πολιτικών παραμένει ίδιο. Θα σας θυμίσω ότι σε αυτά τα οποία συζητούσαμε πριν για τη Fraport, το Ελληνικό, τις Σκουριές, όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις παρουσιάζουν μια διαχρονική συνέπεια. Αυτά είναι θέματα στα οποία εμείς δεν προτιθέμεθα, σε καμία περίπτωση, να προδώσουμε τους ανθρώπους οι οποίοι βρήκαν το αποκούμπι τους στο ΜέΡΑ25, που με συνέπεια συνεχίζει να αντιπαλεύει όλες αυτές τις λογικές και πολιτικές.
«Δεν μπορούμε να μπούμε σε καμία συζήτηση με όρους κυβερνησιμότητας, με ανθρώπους οι οποίοι έχουν αποδεχθεί πλήρως όλο αυτό το πλαίσιο των μνημονιακών πολιτικών της λιτότητας»
Πάντως, και πέρα από αυτό, εμείς έχουμε θέσει μια πολύ συγκεκριμένη ατζέντα. Λέμε πως μπορούμε να συνεργαστούμε ακόμα και με το… «διάβολο», εάν υπάρξει μια προγραμματική σύγκλιση πάνω σε ορισμένα, πολύ συγκεκριμένα, επτά σημεία. Καλέσαμε σε παλλαϊκή συστράτευση από πέρσι, περίπου με την έναρξη της πανδημίας, πάνω σε συγκεκριμένα επτά σημεία, τα κόμματα, τους πολίτες, τους φορείς, τα κινήματα, ώστε να δημιουργηθούν αυτά τα μέτωπα τα οποία λέτε. Αλλά, για μας, μέτωπο χωρίς εναντίωση στις εξορύξεις, χωρίς αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, χωρίς λύση για τα κόκκινα δάνεια, χωρίς να υπάρξει ουσιαστικά ρήξη και σύγκρουση με το καθεστώς των Βρυξελλών, την τρόικα και το ευρω-ιερατείο, δεν μπορεί να υπάρξει. Αλλιώς, θα είμαστε διαχειριστές μιας μιζέριας, μιας κατάστασης που διαρκώς θα βαθαίνει και θα φτωχοποιεί τους πολίτες, θα διώχνει τη δική μου γενιά στο εξωτερικό -όπως και συνεχίζει να κάνει και σήμερα, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις. Θα λέμε, δηλαδή, πως εφαρμόζουμε ουσιαστικά πολιτικές με προοδευτικό πρόσημο. Για μας, το μνημόνιο με προοδευτικό πρόσημο δεν αλλάζει την ουσία των πολιτικών της λιτότητας που συνεχίζουν στο ίδιο δόγμα του σοσιαλισμός για τους πολύ λίγους, βαρβαρότητα και λιτότητα για τους πολλούς. Δεν μπορεί να αντιστραφεί και να ανατραπεί μια τέτοια κατάσταση, όταν βλέπουμε ακόμη και σήμερα, ας πούμε, ο ΣΥΡΙΖΑ που στηλίτευε το νομοσχέδιο του κ. Χατζηδάκη, να ψηφίζει τα μισά του άρθρα και το ΚΙΝΑΛ ακόμη περισσότερα. Ολοι μαζί να συμφωνούν στις εξορύξεις των υδρογονανθράκων, όταν όλος ο πλανήτης αυτή τη στιγμή βάζει όριο χρονικό για την απεξάρτηση από τους υδρογονάνθρακες. Να χαριεντίζονται με τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, το μακελάρη του παλαιστινιακού λαού. Δεν μπορούν όλα αυτά να παραγραφούν για να μοιραστούν κάποιοι υπουργικοί θώκοι που, στο τέλος της μέρας, δεν είναι ούτε ο σκοπός μας, ούτε ο ρόλος μας, ούτε η στόχευσή μας αυτή. Διότι ένα από τα βασικότερα συνθήματα που είχαμε και προεκλογικά ήταν: για τους ανθρώπους, όχι για την εξουσία. Αν είναι να μπούμε και εμείς στην αντίπερα όχθη και να γίνουμε μια από τα ίδια, ένα κόμμα όπως τα άλλα… Γι’ αυτό σας έλεγα πριν για την κλήρωση και για όλους αυτούς τους μηχανισμούς που έχουμε, ακριβώς ώστε να διασφαλίζουν ότι δεν θα ξαναϋπάρξει 2015, με την αρνητική του εκδοχή, με τη συνθηκολόγηση και την προδοσία του ελληνικού λαού και ότι πραγματικά θα υπηρετήσουμε μέχρι τελευταίας ρανίδας, αν θέλετε, αυτά τα οποία λέμε και πιστεύουμε. Αλλιώς, δεν έχει κανένα νόημα. Οι πολίτες, αν θέλουν ευνοϊκότερο διαχειριστή των ίδιων βάρβαρων πολιτικών, μπορούν να επιλέξουν κάποιον από τους μνημονιακούς εταίρους, που θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε νέο μνημόνιο, σε νέα λιτότητα κοκ. Είναι ένα έργο που έχουμε δει 11 χρόνια τώρα. Δυστυχώς, η προσπάθεια που έγινε στην αρχή του 2015 ανετράπη. Από κει και έπειτα, συνεχίζουμε να βιώνουμε, παρά το αντίθετο αφήγημα περί εξόδου και ούτω καθεξής, τις ίδιες ακριβώς συνέπειες και πολιτικές καθημερινά. Το ΤΑΙΠΕΔ συνεχίζει να ξεπουλά τη δημόσια περιουσία, έχουν πλέον μπει τα funds στην ιδιωτική, αρχίζουν οι πλειστηριασμοί, η εργασία διαρκώς απορρυθμίζεται και πάει λέγοντας, με μια πανδημία που βεβαίως υπήρξε επιταχυντής σε όλα αυτά και ενισχυτής, δίνοντας ακόμη μεγαλύτερη ένταση, με έναν κ. Μητσοτάκη ο οποίος με μεγαλύτερο ζήλο εφαρμόζει όλες αυτές τις πολιτικές, που άλλωστε συνιστούν και ιδεολογικό DNA της παράταξής του.
