«Πίστευα όπως και ο περισσότερος κόσμος ότι τελειώνεις σε 14 μέρες και τελειώνεις και από τον κορονοϊό. Έτσι νόμιζα, δεν ήξερα».
Έχουν περάσει 10 μήνες από τότε που η παιδίατρος Ελένη Ιασωνίδου νόσησε από κορωνοϊό. Ακόμη και σήμερα όμως ταλαιπωρείται από τις σοβαρές επιπτώσεις που της άφησε.
«Ειδικά όταν είμαι σε υποτροπή, το να ανέβω μια σκάλα ή να σηκώσω το παιδί μου δεν μπορώ να το κάνω».
Η Ελένη Ιασωνίδου δε νόσησε βαριά. Μια ήπια αρχικά νόσηση όμως, της επεφύλασσε μακροχρόνιες επιπτώσεις που ούτε η ίδια μπορούσε να φανταστεί.
«Αλλάζει η ζωή σου όλη. Από τη μια μέρα στην άλλη. Είναι σαν να έχεις τροχαίο και απλά να μην φαίνονται οι μώλωπες».
Στις 20 μέρες διαγνώστηκε με περικαρδίτιδα. Ξεκίνησε αγωγή, με τα συμπτώματα πάντως να μην σταματούν εκεί.
«Είχα πολύ επώδυνη ουλίτιδα. Το δέρμα μου το ένιωθα καμένο και φανταστείτε ξυπνούσα στον ύπνο μου και με έπιανε φαγούρα».
Σήμερα, 10 μήνες μετά, ταλαιπωρείται με δύσπνοια στην ομιλία, βήχα και λαχάνιασμα.
«Η κρυμμένη πανδημία»
Πριν τον κορωνοϊό, η Ελένη δεν μπορούσε να φανταστεί τη ζωή της χωρίς γυμναστική, μια αγαπημένη ασχολία που σήμερα μοιάζει ακατόρθωτη.
«Δεν μπορώ να κάνω αεροβική, δεν μπορώ να κάνω τρέξιμο. Είμαι σίγουρη πως δεν θα μπορούσα να δουλεύω σε ΤΕΠ 24 ώρες».
Στην πρώτη καραντίνα η παιδίατρος έβγαζε πρόγραμμα αερόβιας γυμναστικής μιας ώρας. Σήμερα αδυνατεί να σηκώσει αγκαλιά το τρίχρονο παιδί της, να ανέβει μια ανηφόρα ή να κάνει απλές δουλειές σπιτιού.
«Ο κορωνοϊός μας αφορά όλους. Νέους, αθλητικούς, χωρίς υποκείμενα νοσήματα και παιδιά».
Πάνω από 15 εκατομμύρια υπολογίζονται οι post covid ασθενείς στην Αμερική, την ώρα που στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αντίστοιχες καταγραφές.
Για την παιδίατρο, αυτή η «κρυμμένη πανδημία», θα αποτελέσει την επόμενη υγειονομική κρίση.
