Ο Υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης υποδέχθηκε την Παρασκευή (24/09/2021) στο Υπουργείο, τον προπονητή-καλαθοσφαιριστή, Δημήτρη Παπανικολάου.
Ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας ενημέρωσε για την εκστρατεία που ξεκινάει σχετικά με την ευαισθητοποίηση γονέων, ιατρών και εκπαιδευτικών για το σύνδρομο Asperger, μια διαταραχή του φάσματος του αυτισμού.
Ο Υπουργός Υγείας διαβεβαίωσε τον κ. Παπανικολάου πως θα είναι δίπλα σε αυτή τη σημαντική προσπάθεια και ότι το Υπουργείο Υγείας θα παρέχει κάθε δυνατή συνδρομή με στόχο τη σωστή ενημέρωση για το σύνδρομο, την έγκαιρη διάγνωση και την αποτελεσματική φροντίδα των παιδιών που πάσχουν από τη διαταραχή.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Δημήτρης Παπανικολάου γνωστοποίησε μέσω των social media, ότι έχει στοιχεία του συνδρόμου Asperger. Το Σύνδρομο Asperger ανήκει στις διαταραχές του φάσματος του αυτισμού. Είναι μία από τις πολύπλοκες νευροαναπτυξιακές διαταραχές που χαρακτηρίζονται από σημαντικό περιορισμό των κοινωνικών δεξιοτήτων, έλλειμμα επικοινωνιακής ικανότητας και περιοριστικά, επαναληπτικά, στερεοτυπικά μοτίβα συμπεριφοράς.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος συνοδεύουν το άτομο από τα πρώτα χρόνια της ζωής. Στόχος είναι η έγκαιρη διάγνωση έως τα 2 έτη, ωστόσο αρκετές διαταραχές του αυτιστικού φάσματος εντοπίζονται αρκετά χρόνια αργότερα.
Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών (NINDS), το επίπεδο του επικοινωνιακού και συμπεριφορικού ελλείμματος στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος ποικίλλει από άτομο σε άτομο, καθώς ορισμένα άτομα χρειάζονται καθημερινά υποστήριξη ακόμη και για την επιτέλεση απλών δραστηριοτήτων. Το Σύνδρομο Asperger θεωρείται από αρκετούς η πιο ήπια μορφή διαταραχής του αυτιστικού φάσματος, καθώς οι πάσχοντες παρουσιάζουν αυξημένη λειτουργικότητα.
Το σύνδρομο πήρε το όνομά του από τον Αυστριακό παιδίατρο Hans Asperger, ο οποίος το 1944 αναγνώρισε τη συγκεκριμένη συμπτωματολογία ως μεμονωμένη διαταραχή. Το Σύνδρομο Asperger αναγνωρίστηκε επίσημα ως διακριτή διάγνωση το 1992, όταν συμπεριλήφθηκε στην 10η έκδοση του διαγνωστικού εργαλείου του ΠΟΥ (ICD-10). Το 1994, συμπεριλήφθηκε και στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρίας (DSM-IV).
