Η γυναίκα που αντίκρισε κατάματα τον καρκίνο, η πολιτικός που αντιμετώπισε με παρρησία και παραδειγματικό ήθος τους πολιτικούς της αντιπάλους, η Φώφη Γεννηματά έφυγε πρόωρα από τη ζωή λίγο μετά τη μια το μεσημέρι μετά από μια ακόμη σκληρή αλλά θαρραλέα μάχη με την επάρατη νόσο.
Το ανακοινωθέν του «Ευαγγελισμού» λιτό, όπως και η πρώτη ανακοίνωση, όταν εισήχθη εσπευσμένα πριν από ακριβώς δυο εβδομάδες στις 11 Οκτωβρίου το βράδυ με υποτροπή της βασικής της νόσου.
«Ας τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή, ενός λεπτού συντετριμμένη σιγή στη μνήμη μιας σπουδαίας πολιτικού, μια καλής φίλης μιας άξιας μάνας» σημείωσε ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας.
Εθνικό πένθος την Τετάρτη
Η Βουλή σε ένδειξη πένθους ανέστειλε όλο το νομοθετικό έργο για μια εβδομάδα ενώ και όλα τα κόμματα ανακοίνωσαν οτι παγώνουν κάθε δραστηριότητά τους.
Η σορός της προέδρου του Κινήματος Αλλαγής, Φώφης Γεννηματά θα εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα την Τετάρτη στην Μητρόπολη Αθηνών και ο πρωθυπουργός κήρυξε για την ίδια ημέρα εθνικό πένθος, ενώ το πρόγραμμά της ανέστειλε και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Στις 14:00 θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία στη Μητρόπολη Αθηνών και αμέσως μετά η ταφή της στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Φώφη Γεννηματά: Άσχημο παιχνίδι της μοίρας – Ο καρκίνος είχε σημαδέψει την οικογένειά της
Η Φώφη Γεννηματά εδώ και χρόνια είχε βρεθεί αντιμέτωπη με τον καρκίνο. Τον κοίταζε στα μάτια, στεκόταν αγέρωχη μπροστά του, τον αποδεχόταν και δεν τον φοβόταν.
Ακόμα κι αν η ασθένεια της είχε πάρει πολλά. Η πρώτη τους αναμέτρηση ήρθε το 1984, όταν η μητέρα της, Κάκια, διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού.
Κι εκείνη πήρε δύναμη από τη δίψα της για ζωή και δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Έδωσε τη γενναία της μάχη και μέχρι τελευταία στιγμή αρνιόταν να υποταχτεί στη δύναμη του καρκίνου.
Όσο δύσκολο κι αν της ήταν, όσο πόνο κι αν ένιωθε, στεκόταν πάντα όρθια, με το χαμόγελο στο πρόσωπο για να μη μεταδώσει τον φόβο της και την αγωνία της στα δύο της κορίτσια. Άντεξε δέκα ολόκληρα χρόνια κι «έφυγε» από τη ζωή το 1994 σε ηλικία μόλις 54 ετών.
Λίγους μήνες αργότερα έφυγε και ο πατέρας της, Γιώργος Γεννηματάς, χτυπημένος επίσης από την ίδια ασθένεια. Ήταν μόλις 55 ετών και ακολούθησε την αγαπημένη του Κάκια, με την οποία ήταν μαζί από την ηλικία των 13 ετών.
Εκείνος έμαθε ότι θα πρέπει να αναμετρηθεί με την ασθένεια το 1992 και λίγο καιρό μετά ανακοίνωσε ότι πάσχει από καρκίνο.
Έχω κάνει πολλές φορές αυτοκριτική και έχω κάνει και λάθη, αλλά δεν είχα σκοπό και δεν έχω σκοπό όσο ξετυλίγεται το νήμα της ζωής μου να διαπράξω το λάθος της απόκρυψης της αλήθειας. Δεν έχω μάθει να ζω με αυταπάτες ή με ψευδαισθήσεις. Και δεν μπορούν να υπάρχουν αυταπάτες ή ψευδαισθήσεις στη σχέση που συνδέει πολιτικούς και πολίτες. Νομίζω ότι όφειλα να κάνω αυτό που έκανα ανεξάρτητα κόστους ή όχι… Δε νομίζω ότι ήταν γενναία στάση, είναι στάση ζωής. Ήταν και ένα μήνυμα σε κάποιους ανθρώπους που συμπάσχουν με το ίδιο πρόβλημα μαζί μου, τον καρκίνο για να το πούμε ανοιχτά. Να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να βουλιάξουν στην ηττοπάθεια, υπάρχει δυνατότητα αγώνα και σ’ αυτό το σημείο!», είχε πει σε συνέντευξή του στην εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω τον Μάρτιο του 1992.
«Όταν φθάνει κανείς εκεί που έφθασα, τότε τα πράγματα τα βλέπεις ωριμότερα. Με βλέπετε περισσότερο σκληρό απ’ ό,τι με είδατε άλλες φορές, γιατί πιστεύω ότι η ανθρωπιά έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα», είχε δηλώσει μετά το ταξίδι του.
Από καρκίνο προσβλήθηκε και η αδελφή της, αλλά, ευτυχώς, κατάφερε να τον ξεπεράσει.
Φώφη Γεννηματά: Η δική της μάχη με τον καρκίνο
Και η ίδια όμως δεν του ξέφυγε. Όταν ήταν 44 ετών διαγνώστηκε με καρκίνο και η πρώτη της αντίδραση ήταν «Γιατί σ’ εμένα;». Δεν έμεινε όμως εκεί. Μάζεψε τις δυνάμεις της, έδωσε σκληρή μάχη και τα κατάφερε.
Η Φώφη Γεννηματά έδωσε γενναία μάχη με τον καρκίνο για πολλά χρόνια
Για αρκετά χρόνια ωστόσο ζούσε έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού της ότι ο καρκίνος θα της χτυπήσει και πάλι την πόρτα. Σαν ένα μικρό τράβηγμα προς τα πίσω από ένα αόρατο νήμα, που όμως δεν την κρατούσε κολλημένη στο παρελθόν, αλλά της έδινε ώθηση να προχωρήσει μπροστά, με μεγαλύτερη φόρα, με μεγαλύτερη δύναμη.
Είχε άλλωστε να φροντίσει τα τρία της παιδιά και δε θα άφηνε τίποτα να επηρεάσει την ψυχολογία της, όπως είχε κάνει για εκείνη και την αδελφή της η μητέρα της.
Υπήρξε παράδειγμα θάρρους, αντοχής, αποφασιστικότητας και γενναιότητας και με τη στάση της έδινε δύναμη σε χιλιάδες γυναίκες που βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπες με τον καρκίνο.
