Κεντρικό μέλημα του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ και άρα προτεραιότητα και του 3ου Συνεδρίου μας πρέπει να είναι τι πρέπει να κάνουμε για να διώξουμε μια ώρα αρχύτερα την πλήρως αποτυχημένη κυβέρνηση της ΝΔ. Και όχι από που θα επανεκλεγεί πρόεδρος ο Αλέξης Τσίπρας και η νέα Κεντρική Επιτροπή.
Οι πολίτες περιμένουν από εμάς: αποτελεσματική, μαχητική αντιπολίτευση, σύγχρονη αριστερή ταυτότητα και όραμα για το μέλλον, συγκεκριμένο προοδευτικό και εφαρμόσιμο πρόγραμμα τετραετίας, ενωμένο κόμμα, με τον Τσίπρα επικεφαλής και ειλικρινή αναγνώριση και διόρθωση των λαθών που κάναμε ως κυβέρνηση το 2015-2019.
Χρειαζόμαστε ένα Συνέδριο δημοκρατικού διαλόγου, προωθητικών συνθέσεων, ανταλλαγής επιχειρημάτων και όχι χαρακτηρισμών. Όχι ένα Συνέδριο άγονης εσωστρέφειας και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών. Όλοι μας, με πρώτο τον Πρόεδρο του Κόμματος, έχουμε την ευθύνη να απομονώσουμε ασφυκτικά, ακρότητες και διχαστικές συμπεριφορές.
Για να πείσουμε και να νικήσουμε, οφείλουμε: Να περιγράψουμε με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια τί σκοπεύουμε να κάνουμε, αν είμαστε ο κορμός της επόμενης κυβέρνησης. Οι προγραμματικές Θέσεις που εγκρίναμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Ιουλίου καθώς και το κείμενο των ‘’Θέσεων’’ για το 3ο Συνέδριό μας είναι δύο πολύ σημαντικά και θετικά κείμενα με αριστερή ανάλυση, θέσεις και προτάσεις. Χαράσσουν ορθά τη στρατηγική μας μεσοπρόθεσμα, αλλά δεν αρκούν. Πρέπει να αποτελέσουν το βάθρο για την άμεση επεξεργασία του εκλογικού-κυβερνητικού προγράμματος τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η οποία έχει καθυστερήσει.
Να αξιοποιήσουμε τον απολογισμό της κυβερνητικής μας περιόδου, που ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά στην συνέχεια ούτε αξιοποιήθηκε, ούτε συμπληρώθηκε με τον συλλογικό απολογισμό της περιόδου 2020-2021. Για να συμπεριλάβουμε στο κυβερνητικό πρόγραμμά μας τον εμπλουτισμό των σημαντικών θετικών επιτευγμάτων της διακυβέρνησής μας. Αλλά και για να αναγνωρίσουμε με τόλμη τα λάθη και τις αδυναμίες, ώστε να κυβερνήσουμε αυτή τη φορά καλύτερα από την περίοδο 2015-2019.
Στηρίζω πλήρως την επανεκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην θέση του Προέδρου. Γιατί είναι ο καταλληλότερος για την θέση του επικεφαλής της συλλογικής μας προσπάθειας. Θεωρώ σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι και ο μόνος υποψήφιος. Γι΄αυτό και είναι λάθος η επικέντρωση του προσυνεδριακού διαλόγου στο από που θα επανεκλεγεί Πρόεδρος ο Τσίπρας. Προκαλεί αχρείαστη εσωστρέφεια και μεταθέτει την ατζέντα σε ζητήματα που ελάχιστα απασχολούν την κοινωνία. Οι πολίτες καίγονται από την ακρίβεια, υποφέρουν από την πολύνεκρη πανδημία, οργίζονται από τις εντεινόμενες ανισότητες, αγανακτούν με το πελατειακό κράτος και την σπατάλη του δημόσιου χρήματος, αηδιάζουν με την προκλητική χειραγώγηση της ενημέρωσης και περιμένουν από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρόταση, αγώνα και λύσεις.
Για την εκλογή της νέας Κεντρικής Επιτροπής, συμφωνώ με την ομόφωνη πρόταση της Επιτροπής Καταστατικού. Να συνεχίσει να εκλέγεται από το Συνέδριο και να λογοδοτεί σε αυτό. Όπως συμβαίνει άλλωστε με όλα σχεδόν τα κόμματα στην Ευρώπη. Όλα τα Αριστερά, Σοσιαλιστικά, Πράσινα, Φιλελεύθερα και Κεντροδεξιά κόμματα εκλέγουν από το Συνέδριο. Και μάλιστα κάνουν Συνέδρια με 1.000 περίπου εκλεγμένους αντιπροσώπους, ώστε να γίνεται ουσιαστικός διάλογος.
Ας το ξανασκεφτούμε λοιπόν ψύχραιμα: Είναι χρήσιμο να επιμείνει ο Αλέξης Τσίπρας στην πρόταση του για εκλογή από τα μέλη, ακόμη κι αν είναι ο μόνος υποψήφιος για την Προεδρία; Τι συμμετοχή αναμένεται σε μια τέτοια εκλογή; Μήπως υπάρχει ο κίνδυνος του επικοινωνιακού αυτογκόλ, με δυσμενείς εκ των υστέρων και εκ του πονηρού αριθμητικές συγκρίσεις με όσους ψήφισαν για την ηγεσία της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ;
Ας κατέβουν λοιπόν οι τόνοι. Ας φυλαχτούμε από τον αποπροσανατολισμό και τον εσωτερικό διχασμό. Ας ξανασκεφτούμε όλοι και όλες ώριμα και ψύχραιμα τις προτεραιότητές μας εν όψει Συνεδρίου και των εθνικών εκλογών. Οφείλουμε όλοι να αντιληφθούμε ότι θα κριθούμε στις εθνικές κάλπες. Όχι στις εσωκομματικές. Και πρέπει να νικήσουμε!
Προφανώς την επομένη του Συνεδρίου θα πορευτούμε όλες και όλοι μαζί, με σεβασμό στις συλλογικές μας αποφάσεις. Στον αγώνα για να ηττηθεί και να φύγει το συντομότερο η αποτυχημένη κυβέρνηση της ΝΔ, δεν περισσεύει κανείς και καμία.
Γι’ αυτό ακριβώς και σε όλη την πολιτική μου διαδρομή είμαι φανατικός υποστηρικτής του ήρεμου διαλόγου με επιχειρήματα και των προωθητικών συνθέσεων.
Όσο πιο ενωτικό και συνθετικό είναι το Συνέδριο, τόσο καλύτερα θα πάμε και στις εκλογές. Όσοι ονειρεύονται προγραφές και εκκαθάριση εσωκομματικών λογαριασμών, ρήξεις και διασπάσεις, ας βάλουν τα σπαθιά στα θηκάρια. Ο ‘’εχθρός’’ είναι απέναντι. Όχι εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής»
