Η μικρή Ιωάννα, μαθήτρια της ΣΤ’ δημοτικού, έχασε με δέκα ημέρες διαφορά τον πατέρα της και τη γιαγιά της από κορονοϊό. Στο «σκέφτομαι και γράφω», της ζητήθηκε να γράψει για ένα αγαπημένο της πρόσωπο. Εκείνη έγραψε για τον πατέρα της.
Στην έκθεση με τίτλο «Ο μπαμπακούλης μου» περιγράφει πόσο της λείπει, τις αγκαλιές και τα φιλιά που θα ήθελε να του δώσει και πόσο θα ήθελε να την ξαναφωνάξει «μπουμπού».
Η Ιωάννα στην αρχή της έκθεσής της την οποία έφερε στη δημοσιότητα το alfavita.gr περιγράφει τον Ηλία, όπως ήταν το όνομα του πατέρα της, ο οποίος στις 16 Μαΐου θα γινόταν 50 ετών, αναφέρεται σε όσα την ενοχλούσαν, στο παρουσιαστικό του και στη δουλειά του.
Στο τέλος, όμως, της έκθεσης η μικρή Ιωάννα γράφει για τον πατέρα της λόγια που δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο: «Μου λείπει πάρα, πάρα, πάρα, μα πάρα πολύ. Στεναχωριέμαι τόσο πολύ που δεν είναι κοντά μου. Θα ήθελα να τον έκανα μια αγκαλιά και να του έδινα ένα γλυκό φιλί. Βασικά όχι, μια αγκαλιά και ένα φιλί, πολλές αγκαλιές και πολλά φιλιά θα ήθελα να του δώσω. Θυμάμαι όταν είχε κέφια το πρωί και με έλεγε μπουμπού».
Για την ιστορία η έκθεση της Ιωάννας για τον πατέρα της που πέθανε από κορονοϊό βαθμολογήθηκε με άριστα 10.