Ο Ισέι Σαγκάουα, ο επονομαζόμενος “Ιάπωνας κανίβαλος” επειδή δολοφόνησε και έφαγε μια Ολλανδή φοιτήτρια το 1981 στο Παρίσι, πέθανε σε ηλικία 73 ετών. Το έγκλημα του είχε προκαλέσει φρίκη σε ολόκληρο τον κόσμο.
Ο Σαγκάουα πέθανε στις 24 Νοεμβρίου από πνευμονία και η κηδεία του τελέσθηκε ήδη παρουσία μόνο συγγενών του, σύμφωνα με ανακοίνωση που δόθηκε στη δημοσιότητα από τον εκδότη μιας αυτοβιογραφίας του αδελφού του, του Τζουν, που εκδόθηκε το 2019. Δεν προβλέπεται δημόσια τελετή, προστίθεται στην ανακοίνωση.
Ο Ισέι Σαγκάουα ήταν φοιτητής στο Παρίσι, στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όταν, στις 11 Ιουνίου 1981, είχε προσκαλέσει σε δείπνο στο διαμέρισμά του μια Ολλανδή συμφοιτήτριά του, την Ρενέ Χάρτεφελτ.
Εκεί τη σκότωσε πυροβολώντας τη με καραμπίνα στον αυχένα και τη βίασε, πριν τη διαμελίσει και φάει διάφορα τμήματα του πτώματός της σε διάστημα τριών ημερών.
“Το να φάω αυτό το κορίτσι, ήταν μια έκφραση αγάπης. Ήθελα να αισθανθώ μέσα μου την ύπαρξη ενός προσώπου που αγαπώ“, είχε πει μετά τη σύλληψή του.
Καθώς ειδικοί είχαν διαγνώσει ψυχική ασθένεια, δεν είχε καταδικαστεί και είχε τεθεί υπό περιορισμό στη Γαλλία και μετά στην Ιαπωνία, πριν ανακτήσει την ελευθερία του τον Αύγουστο του 1985.
Έγινε σταρ από τα μέσα ενημέρωσης και υποδεχόταν πολυάριθμους δημοσιογράφους στο διαμέρισμά του σε προάστιο του Τόκιο. Μερικές φορές είχε εμφανιστεί στην ιαπωνική τηλεόραση και είχε εκδώσει μπεστ-σέλερ, όπως το “Κανίβαλος” ή το “Θα ήθελα να φαγωθώ“, ενώ είχε επίσης σκιτσάρει ένα μάνγκα (ιαπωνικό κόμικς), στο οποίο αφηγούνταν το έγκλημά του.
Ο Ιάπωνας συγγραφέας Τζούρο Κάρα κέρδισε το 1982 το λογοτεχνικό βραβείο Ακουταγκάουα για το μυθιστόρημα “Η επιστολή του Σαγκάουα“, που ήταν αφιερωμένο στο έγκλημά του στο Παρίσι.
Δύο ανθρωπολόγοι γύρισαν το 2018 ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν με τίτλο “Caniba”, στο οποίο ο Ισέι Σαγκάουα υποστήριζε πως δεν είναι σε θέση να “εξηγήσει” την πράξη του.
“Είναι απλώς η φαντασίωσή μου. Δεν μπορώ να πω τίποτα πιο συγκεκριμένο“, δήλωνε στην ταινία. “Οι άνθρωποι πρέπει να πιστεύουν πως είμαι τρελός“.
Έλεγε πως του ήταν “αδύνατο να συγκρατήσει” την “εμμονή” του, προσθέτοντας: “ήθελα να φάω γλουτούς, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο”.
Οι δημιουργοί του ντοκιμαντέρ Βερένα Παραβέλ και Λουσιάν Καστέιν-Τέιλορ είχαν πει ως είχαν πλήθος από “εξαιρετικά αντικρουόμενα αισθήματα” τους μήνες που πέρασαν κοντά στον Ισέι Σαγκάουα και τον αδελφό του, τον Τζουν, θιασώτη του αυτοακρωτηριασμού.
“Ήμασταν αηδιασμένοι, γοητευμένοι, θέλαμε να καταλάβουμε…”, διευκρίνιζε η Βερένα Παραβέλ, προσθέτοντας πως πρόκειται παρόλα αυτά για μια “ταινία για την αδελφοσύνη, για την αγάπη“.
