Τα προβλήματα στα νοσοκομεία της χώρας μας συνεχίζονται, με τους ασθενείς και συγγενείς αυτών να ταλαιπωρούνται επί ώρες, για μια εξέταση. Το λιγοστό προσωπικό και η μη ύπαρξη κλινών, δυσκολεύουν όλο και περισσότερο τον τομέα της περίθαλψης.
Αν και καταγγελείς υπάρχουν πολλές καθημερίνα, η περιπέτεια όμως που έζησε προχθές ένας 93χρονος Πατρινός με σοβαρά προβλήματα υγείας και αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης, στα ΤΕΠ του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Πατρών «Αγιος Ανδρέας», δεν πρέπει να έχει προηγούμενο, καθώς, αναγκάστηκε να υπομείνει ένα μαρτύριο διάρκειας… 20 ωρών, μαζί με τους συνοδούς του, μέχρι να νοσηλευτεί.
Την καταγγελία έκανε στην «Πελοπόννησο» η κόρη του ασθενούς, που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της, (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας), σύμφωνα με την οποία ο ηλικιωμένος πατέρας της, βρέθηκε στην αναμονή, από τις 11 το πρωί της Τρίτης 13 Δεκεμβρίου μέχρι τις 7 το πρωί της Τετάρτης 14 του μηνός, προκειμένου να κριθεί αναγκαία η εισαγωγή του σε θάλαμο νοσηλείας. Είναι προφανές ότι αυτή η πολύωρη αναμονή – μαρτύριο προκειμένου να εξεταστεί κάποιος άνθρωπος και να αποφασιστεί από γιατρό η εισαγωγή του σε νοσοκομείο, αναιρεί τον οποιονδήποτε χαρακτήρα του «επείγοντος».
Και ο λόγος αυτής της ταλαιπωρίας είναι προφανής.
Οπως είπε στην «Π» η καταγγέλλουσα, μόλις δύο γιατροί παθολόγοι βρίσκονταν στην εφημερία του ΤΕΠ του «Αγ. Ανδρέα» την ημέρα εκείνη, για να αντιμετωπίσουν μια πρωτοφανή κατάσταση, όπου με ποδοσφαιρικούς όρους κάποιος θα έλεγε πως… «είχε χαθεί η μπάλα».
Περιγράφοντας στην «Π» το μαρτύριο που έζησαν, ανέφερε τα εξής: «Φτάσαμε στις 11 το πρωί της Τρίτης στα ΤΕΠ του «Αγ. Ανδρέα» και κατευθείαν πήγαμε στη «διαλογή» για να πάρουμε σειρά προτεραιότητας. Εκεί κρίθηκε ότι ο πατέρας μου έπρεπε να εξεταστεί από ουρολόγο και να κάνει τις σχετικές εξετάσεις. Στις 4 το απόγευμα, τελειώσαμε από τις εξετάσεις ούρων και με τον ουρολόγο, του τοποθετήθηκε καθετήρας, αλλά, επειδή εντοπίστηκε χαμηλό κάλιο, κρίθηκε αναγκαίο να εξεταστεί και από παθολόγο. Πήραμε σειρά προτεραιότητας και περιμέναμε με τον πατέρα μου στο καροτσάκι».
Η καταγγέλλουσα είπε στην «Π» ότι βλέποντας τις ώρες να περνούν, χωρίς κανείς να τους δίνει σημασία, γύρω στις 8 το βράδυ της Τρίτης ζήτησε να δει κάποιον εκπρόσωπο της διοίκησης του νοσοκομείου, για να εκθέσει το παράπονό της. Την ενημέρωσαν ότι εκείνη την ώρα δεν βρισκόταν κανείς από τη διοίκηση και της ζήτησαν να δείξει υπομονή. «Περνούσαν ο ένας ασθενής μετά τον άλλο από δίπλα μας, με διακομιδές από ασθενοφόρα που έμπαιναν κατευθείαν για εξέταση. Μέτρησα 16 φορεία στην αίθουσα εξετάσεων», μας είπε η καταγγέλλουσα, με αρκετή δόση ψυχραιμίας για το μαρτύριο που είχε περάσει η ίδια και κυρίως ο ασθενής πατέρας της.
«ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ…»
«Αντιμετωπίσαμε απάθεια και στις διαμαρτυρίες μας γι΄αυτή την κατάσταση, μας έλεγαν «υπογράψτε και φύγετε, αν δεν μπορείτε να περιμένετε», είπε με αρκετή δόση ψυχραιμίας η καταγγέλλουσα, η οποία τόνισε στην «Π» πως αναγκάστηκε να κάνει αυτή τη δημόσια καταγγελία, γιατί αυτά τα πράγματα πρέπει να ακούγονται.
«Σίγουρα δεν φταίνε οι γιατροί και οι νοσηλευτές γι’ αυτή την κατάσταση. Τι να έκαναν και αυτοί, τόσο λίγοι που είναι; Από ψηλά ξεκινάει το πρόβλημα και εκεί πρέπει να αντιμετωπιστεί» τόνισε στην «Π», η κόρη του 93χρονου ασθενούς, χαρακτηρίζοντας ντροπή για τα δεδομένα μιας σύγχρονης δυτικής κοινωνίας και προσβολή για την ανθρώπινη ύπαρξη, την κατάσταση που αντιμετώπισε στα ΤΕΠ του «Αγίου Ανδρέα».
