Έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη στα 64 του χρόνια, ο φωτορεπόρτερ Παναγιώτης Τριχιάς, μετά από ένα χρόνο πραγματικής, αλλά άνισης μάχης, χωρίς να χάνει το χιούμορ του, την ελπίδα και την αισιοδοξία ότι θα καταφέρει να νικήσει.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου στις 13:00, στον Άγιο Νικόλαο Χαλανδρίου και αμέσως μετά η ταφή θα γίνει στο νεκροταφείο του Χαλανδρίου.
Ποιος ήταν ο Παναγιώτης Τριχιάς
O Παναγιώτης Τριχιάς εργάστηκε ως φωτογράφος κυρίως στο αθλητικό ρεπορτάζ για περισσότερα από 40 χρόνια. Αφοσιώθηκε στην φωτογραφική αποτύπωση αθλητικών αγώνων, κατά βάση ποδοσφαιρικών, όπου και έχει καταγράψει με τον φακό του αμέτρητα στιγμιότυπα και ιστορικές αναμετρήσεις.
Πότε δεν παραδέχθηκε ότι υποστηρίζει κάποια συγκεκριμένη ποδοσφαιρική ομάδα, γιατί ήταν ένας πραγματικός φίλαθλος. Απόδειξη της αγάπης του για το άθλημα είναι ότι στο πλούσιο αρχείο του μπορεί να εντοπίσει κανείς όλες τις ομάδες, από την μεγαλύτερη μέχρι ομάδες Γ’ Εθνικής και ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου. Μάλιστα, το 2018 βραβεύτηκε για την μακρόχρονη προσφορά του στον ερασιτεχνικό αθλητισμό από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ).
Ξεκίνησε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα Αυριανή, στην συνέχεια εργάστηκε στο περιοδικό Ομάδα του Δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη και η πρώτη του εργασία ως φωτορεπόρτερ ήταν για το φωτογραφικό πρακτορείο Διεθνή Επίκαιρα.
Η πρώτη του φωτογραφική μηχανή ήταν δανεική, όμως με πολλή δουλειά και μεράκι για τη φωτογραφία και το γήπεδο, κατάφερε να γίνει και να παραμείνει μέχρι τέλους ένας ελεύθερος επαγγελματίας, με μία πορεία που χαρακτηρίστηκε από το ήθος και την ευγένειά του.
Ένας αγαπητός συνάδελφος για τους επαγγελματίες του χώρου, που δίδαξε φωτογραφία, βοήθησε πολλούς να μάθουν το επάγγελμα και να εξελιχθούν στο ρεπορτάζ. Συμμετείχε ενεργά στους αγώνες της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος και της Ένωσης Καλλιτεχνών Φωτογράφων Αθήνας, ως εκλεγμένο μέλος του διοικητικού συμβουλίου.
Υπήρξε, ακόμη, μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ) και της Διεθνής Ευρωπαϊκής Ένωσης Αθλητικού Τύπου.
Για πολλά χρόνια, φωτογράφισε με τους συνεργάτες του τον Κλασικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Πολλοί δρομείς μπορεί να τον θυμούνται στο πόστο του στο Xίλτον, απέναντι από το άγαλμα του Δρομέα του Βαρώτσου, να τους χαιρετά (πολλούς με το όνομα τους) και να τους ενθαρρύνει να συνεχίσουν προς τον τερματισμό και να χαμογελάσουν στην κάμερα του.
Το χαμόγελο ήταν κάτι πολύ σημαντικό για εκείνον, όπως δείχνει και η επιλογή του να ονομάσει το κατάστημα του στην οδό Γραβιάς 9-13 στα Εξάρχεια, Smile Press.
