Η τουρκική γη «σείεται» ξανά από το κλάμα γονιών, που βλέπουν τα μωρά τους και τα παιδιά του να ανασύρονται νεκρά από τα χαλάσματα.
«Προσπάθησα να βγάλω την πριγκίπισσα μου με τα ίδια μου τα χέρια από τα συντρίμμια. Έπρεπε μετά να την αφήσω από τα χέρια μου, στα συντρίμμια» είπε ο συντετριμμένος πατέρας 15χρονης. Η φωτογραφία του να κρατά το χέρι της νεκρής κόρης του που ήταν κάτω από τα χαλάσματα έκανε τον γύρο του κόσμου.
Τον ίδιο εφιάλτη βιώνει και ένα νεαρό ζευγάρι από την Αντιόχεια. Η πολυκατοικία όπου έμεναν κατέρρευσε. Οι δυο τους επέζησαν, τα αγοράκια τους όμως όχι. Το μωράκι ήταν μόλις 6 μηνών κι ο μεγαλύτερος γιος τους 5 ετών.
Ο πατέρας με σκυμμένο το κεφάλι, στέκεται δίπλα στις σορούς των παιδιών του. Με τα βίας τον κρατούν τα πόδια του. Δεν αντέχει να κρατήσει εκείνος τα φέρετρα στην κηδεία. Τα αδέρφια του, οι θείοι των παιδιών, αναλαμβάνουν τη δύσκολη αποστολή. Εκείνος παρακολουθεί και κλαίει.
Η γη σείεται ξανά. Αυτή τη φορά, από το γοερό κλάμα μανάδων και πατεράδων που ήθελαν να πουν στα παιδιά τους άλλη μια φορά «σ’ αγαπώ»… αλλά δεν πρόλαβαν.
Μια γυναίκα φιλά την φωτογραφία της κόρης της κι ύστερα λιποθυμά. Έχασε κόρη κι εγγονή. «Εύχομαι να είχα πεθάνει εγώ και να είχαν ζήσει τα παιδιά μου!» λέει.