Η Ευρώπη ολοένα και απομακρύνεται από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, την ελευθερία και άλλες σπουδαίες αξίες πάνω στις οποίες η ίδια θέλησε να θεμελιώσει το πολιτικό οικοδόμημα της ΕΕ.
Το προσφυγικό/μεταναστευτικό έριξε τις μάσκες και αποκάλυψε την απάνθρωπη πολιτική της με στόχο μια «Ευρώπη-φρούριο». Η ΕΕ της αλληλεγγύης συζητά πλέον ανοιχτά να χρηματοδοτεί φράχτες και τείχη.
Οι χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα, καλούνται να παίξουν το ρόλο του «δεσμοφύλακα» της Ευρώπης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρόθυμα συντάσσεται με αυτήν την πολιτική συμβάλλοντας έτσι στη διαιώνιση της σημερινής αδιέξοδης κατάστασης που γιγαντώνει τα εγκληματικά δίκτυα των διακινητών, δίνοντας έτσι πρόσφορο έδαφος στην Τουρκία να εργαλειοποιεί το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Όλα αυτά ενώ η Ευρωπαϊκή Ηγεσία εξακολουθεί αδιατάρακτα να ταΐζει τον Ερντογάν με ευρωπαϊκό χρήμα.
Κι ενώ το Τείχος του Βερολίνου, το σημαντικότερο σύμβολο μιας Ευρώπης διχοτομημένης, την είχε πληγώσει ανεπανόρθωτα δεκαετίες πριν, ανοίγει όλο και περισσότερο η συζήτηση για το αν η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να κατασκευάσει εκ νέου τείχη και φράχτες από συρματοπλέγματα για να προστατεύσει τα εξωτερικά της σύνορα.
Και δε μένει στη συζήτηση… Άλλοτε λιγότερο, άλλοτε περισσότερο αθόρυβα, τα τελευταία χρόνια τα τείχη που έχουν σηκώσει τα κράτη μέλη ολοένα και αυξάνονται.
Η ελληνική κυβέρνηση, μαζί με τις κυβερνήσεις Δανίας, Λιθουανίας, Λετονίας, Σλοβακίας, Μάλτας, Εσθονίας και Αυστρίας με επιστολή τους προς την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, ζητούν να ενταθεί η αντιπροσφυγική πολιτική της Ε.Ε. με περισσότερα μέτρα αποτροπής στα σύνορα στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι φράκτες.
Εδώ και χρόνια οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης αγνοώντας το ευρωπαϊκό δίκαιο, πιέζουν για όλο και πιο σκληρές αντιπροσφυγικές πολιτικές.
Ο «ευρωπαϊκός τρόπος ζωής» για τον οποίον κομπάζει ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μαργαρίτης Σχοινάς, κρύβει μέσα του από τη μία τα τείχη και από την άλλη πνιγμένους στις θάλασσές μας -μια πραγματική γενοκτονία- καθώς τα ναυάγια με θύματα κάθε ηλικίας και άγνωστο αριθμό αγνοούμενων είναι συνεχή.
Ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Μάνφρεντ Βέμπερ, είχε δηλώσει ότι τα τείχη «δεν είναι ταμπού» και φυσικά δε θα μπορούσα παρά να του απαντήσω από την αίθουσα του Ευρωκοινοβουλίου ότι «ποτέ δεν είδα το τείχος του Βερολίνου ή της Λευκωσίας ως ταμπού».
Ο κ. Βέμπερ από την Ελλάδα όπου βρέθηκε πρόσφατα, ευχαρίστησε για την εξαιρετική συνεργασία που υπάρχει μεταξύ των ελληνικών αρχών και της FRONTEX.
Στην Ελλάδα του Μητοτσάκη, είχε νωρίτερα βραβευτεί ο «έκπτωτος» τέως Διευθυντής της FRONTEX κ. Λετζέρι μετά από την έρευνα της OLAF, η οποία αφορούσε από επαναπροωθήσεις και διασπάθιση δημοσίου χρήματος, μέχρι και ακραίες περιπτώσεις βίας εντός της υπηρεσίας
Ο Αξιωματούχος Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Frontex, Γιόνας Γκρίμχεντεν, έχει ζητήσει, σύμφωνα με ρεπορτάζ των New York Times, την αναστολή των επιχειρήσεων του Οργανισμού στη χώρα μας, επικαλούμενος έγκυρες πηγές για τις συστηματικές, παράνομες και εξευτελιστικές επαναπροωθήσεις προσφύγων από τις ελληνικές αρχές.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, επειδή η ελληνική πλευρά δεν φαίνεται να προσαρμόζεται στις επιταγές τους διεθνούς δικαίου, ο Γκρίμχεντεν φέρεται να προτείνει την αναστολή των επιχειρήσεων της Frontex.
Η ελληνική πλευρά όχι μόνο δεν προσαρμόζεται στις επιταγές του διεθνούς δικαίου, αλλά με ακραία ρατσιστικό λόγο, υιοθετεί και εκτελεί το αφήγημα της αμερικανικής και ανατολικοευρωπαϊκής alt-right, χαρακτηρίζοντας τους πολιτικούς της αντιπάλους προδότες και πράκτορες του επιθετικού ιμπεριαλιστή γείτονα.
Για να γίνει τελικά η Ελλάδα, η φυλακή της Ευρώπης, αντί να διεκδικεί την ισότιμη μετεγκατάσταση σε όλα τα κράτη μέλη.
Η πρόταση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην αντιμετώπιση του προσφυγικού/μεταναστευτικού, όσο δεν υπάρχει καταπολέμηση των γενεσιουργών αιτιών, είναι η ισότιμη και αναλογική μετεγκατάσταση των ανθρώπων αυτών σε όλα τα κράτη μέλη, τη μόνη συμφέρουσα για την Ελλάδα προοπτική που θα απελευθερώσει τη χώρα μας, όπως και όλες της χώρες πρώτης υποδοχής, από τα δεσμά του «Δουβλίνου».
Διαστρεβλώνοντας συνειδητά τις θέσεις μας, οι ακροδεξιοί διασπείρουν τη συστηματική ψευδολογία πως η Αριστερά είναι δήθεν υπέρ των «Ανοικτών Συνόρων».
Είναι ψέμα. Μιλάμε με σαφήνεια για νόμιμες, ελεγχόμενες και ασφαλείς οδούς για αίτηση στο άσυλο, σε συνδυασμό με ένα λειτουργικό σύστημα υποχρεωτικών αναλογικών μετεγκαταστάσεων.
Μόνο έτσι η Ευρώπη θα επανακτήσει τις θεμελιώδεις αξίες της, αλλά θα αντιμετωπίσει και το μεγάλο της αδιέξοδο, καθώς από τη μία έχει ανάγκη και αντιμετωπίζει ελλείψεις σε εργατικά χέρια, από τη μια πλευρά οι ελλείψεις αυτές θα εντείνονται λόγω της σκληρής αντιμεταναστευτικής και αντιπροσφυγικής πολιτικής που προωθεί η Ευρωπαϊκή Δεξιά.
Η ανάγκη για διαμόρφωση μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής πολιτικής για τους μετανάστες, με κανόνες στην ένταξη των μεταναστευτικών/προσφυγικών πληθυσμών είναι επιτακτική, καθώς στις αιτίες που δημιουργούν τις ροές, όπως ο πόλεμος, η απουσία δημοκρατίας και ελευθερίας, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η κλιματική αλλαγή, προστίθενται και καταστροφές όπως ο σεισμός στη Συρία και την Τουρκία, μια καταστροφή που εκτιμάται πως θα αφήσει το δικό της αποτύπωμα στην ανθρωπιστική κρίση στην περιοχή και δημιουργεί ανάγκες για άμεση αλληλεγγύη από όλους μας.
Οι ευρωπαϊκές αξίες δεν μπορούν να πέφτουν σε βράχια και σε τείχη. Δεν μπορούμε να συντασσόμαστε με τη γραμμή του Βίσεγκραντ, μια γραμμή και απάνθρωπη, αλλά και λανθασμένη, αναποτελεσματική.
Το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι θέμα ανθρωπιστικό και μόνο με τέτοιους όρους μπορεί να αντιμετωπιστεί.
*Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του euobserver.com
