Την ανάγκη για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στις ανάγκες των πολλών και την κοινωνική δικαιοσύνη με δημόσιο έλεγχο στα βασικά αγαθά, υπογράμμισε ο Κώστας Αρβανίτης μιλώντας στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ / The Left και μέλος της Επιτροπής EMPL (Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συμμετείχε στη συζήτηση για την έκθεση του Σώματος σχετικά με το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο για τον συντονισμό των οικονομικών πολιτικών 2023.
Ο Κώστας Αρβανίτης αναφέρθηκε στις «όλο και εντεινόμενες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν πλέον ακόμη και πολίτες που τοποθετούνται στα μεσαία εισοδηματικά στρώματα, καθώς ακρίβεια και αισχροκέρδεια “ροκανίζουν” όλο και μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους με δυσβάσταχτους λογαριασμούς για τα στοιχειώδη».
Στη συνέχεια περιέγραψε τις προτεραιότητες για τις οικονομίες της Ευρώπης στις νέες συνθήκες, βάζοντας στην πρώτη γραμμή το Δημόσιο Έλεγχο των βασικών αγαθών, απέναντι στην καταστροφική νεοφιλελεύθερη εμμονή της Δεξιάς με το αποτυχημένο μοντέλο των ιδιωτικοποιήσεων.
«Συλλογικές συμβάσεις εργασίας για δίκαιους επαρκείς μισθούς, διασφάλιση της ψυχικής υγείας των εργαζομένων, ισότητα των φύλων» είπε στη συνέχεια σκιαγραφώντας το «νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στις ανάγκες των πολλών», ένα μοντέλο που δεν μπορεί παρά να βρίσκεται μακριά από τις δοκιμασμένες και αποτυχημένες πολιτικές λιτότητας και να διαπνέεται από λογικές αναδιανομής.
«Ένα μοντέλο που είναι η μόνη βιώσιμη προοπτική για την ΕΕ την ώρα που επικίνδυνοι τυχοδιωκτισμοί μας φέρνουν όλο και πιο κοντά σε μια επανάληψη του εφιάλτη της κρίσης της περασμένης δεκαετίας».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παρέμβασης του Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο:
Ζούμε πάλι μπροστά σε μια επανάληψη του ίδιου εφιάλτη, ειδικά για τις χώρες που έχουν ζήσει χρεωκοπία. Οι κοινωνικές ανισότητες αυξάνονται, προβάλλει μια νέα δυναμική φτωχοποίησης μεσαίων και μικρομεσαίων στρωμάτων, για τους πολίτες που είναι ήδη στη σφαίρα της φτώχειας ούτε λόγος, η κατάσταση είναι τραγική.
Πολλοί συμπολίτες μας Ευρωπαίοι αδυνατούν πλέον να πληρώσουν τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς που αφορούν στη στέγη, στην επικοινωνία, το νερό, την ενέργεια, την διατροφή.
Το Ευρωπαϊκό εξάμηνο λοιπόν πρέπει και μπορεί να προωθήσει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο βασισμένο στις ανάγκες των πολλών και στην κοινωνική, περιβαλλοντική και φορολογική δικαιοσύνη.
Και βεβαίως τα βασικά αγαθά να είναι στο δημόσιο χώρο, στο δημόσιο έλεγχο.
Μιλώ για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, όπως ανέφερε και ο Επίτροπος, για δίκαιους επαρκείς μισθούς τη διασφάλιση της ψυχικής υγείας των εργαζομένων, την ισότητα των φύλων.
Σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται η έκθεση που συζητάμε, η οποία συμπεριλαμβάνει πολλές από αυτές τις προτεραιότητες μας.
