Δύσκολες ώρες περνούν οι οικογένειες των θυμάτων της τραγωδίας στα Τέμπη, που 20 ημέρες μετά ακόμα δεν μπορούν να πιστέψουν ότι έχασαν τους ανθρώπους τους.
Ο πατέρας Χριστόδουλος μίλησε για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε όταν έπρεπε να τελέσει την κηδεία του παιδιού του.
«Είναι δύο ρόλοι που και συμπορεύονται και ξεχωρίζουν» σημείωσε στο Star ο πατέρας Χριστόδουλος. «Ήθελε να πάρει τα στέφανά του από το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, που το αγαπούσε γιατί έψαλλε εκεί ο Κυπριανός, γιατί θα κάναμε βυζαντινό γάμο στις 27 Αυγούστου», προσέθεσε.
Τόνισε, δε, ότι «ήταν 23 ετών παιδί, με όνειρα. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί σήμερα, δεν είναι εύκολο πράγμα. Ο γιος μου ονειρευόταν να κάνει τη δική του οικογένεια, ήταν αγνός. Περίμεναν το γάμο τους για να ζήσουν εν Χριστώ τα παιδιά».
Ο πατέρας Χριστόδουλος αναφέρθηκε και στις πρώτες τραγικές στιγμές όταν αντιλήφθηκαν πως ο Κυπριανός βρισκόταν στο μοιραίο τρένο.
«Ήταν την Τρίτη τη νύχτα, όταν δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Ήρθε η μνηστή του στο σπίτι και μας είπε ότι του τηλεφωνεί αλλά δεν απαντά. Ήταν περίπου 00:30 τα ξημερώματα. Όταν είδα το δημοσίευμα για την σύγκρουση, επειδή είχα μέσα μου κάποια γεγονότα, λέω μέσα μου, ήταν σαν μου έβαλαν ένα μαχαίρι στην καρδιά μου και να έφυγε όλο το αίμα από μέσα» είπε ο πατέρας του 23χρονου.
Μάλιστα, ανέφερε ότι ο παππούς του Κυπριανού είχε δει ένα προφητικό όνειρο.
«Είχε δει το γάμο τους και αφού ο παππάς στεφάνωσε τη Χριστίνα, γύρισε προς το μέρος του αλλά αυτός είχε εξαφανιστεί και στη θέση του βρισκόταν μια στήλη φωτός» είπε, υπογραμμίζοντας ότι με τον τρόπο του ο Θεός σε προετοιμάζει τον άνθρωπο.
«Είμαι ιερέας, θάβω μωρά, μεσήλικες και γέρους. Ήταν ο εφιάλτης της ζωής μου. Είχα δει ότι δεν θα μπορούσα να το αντέξω αν κάποιο από τα δικά μου παιδιά έφευγε από τη ζωή. Το ένιωθα, αλλά το καλλιεργούσα, έλεγα “γιατί όχι εσύ”. Όταν έφυγα από δω (σ.σ. την Κύπρο) ήθελα να πάρω το σώμα του παιδιού μου. Ήθελα να τελέσω την κηδεία όπως προβλέπεται, να περιποιηθώ το παιδί μου, το λείψανό του», σημείωσε ο πατέρας του Κυπριανού.
Και τόνισε: «Για μένα ήταν πολλαπλάσιος πόνος και δεν άντεξα. Αφού φύγαμε από τη Λάρισα, ζήτησα να μου ανοίξουν το φέρετρο, να δω τη μορφή του Κυπριανού. Όταν είδα το πρόσωπό του, άρχισα να ησυχάζω. Γιατί ήταν ο Κυπριανός. Μου σηκώθηκε η τρίχα όταν είδα τον κόσμο που είχε μαζευτεί στην κηδεία του παιδιού. Είχε ήλιο και όταν βγήκε το φέρετρο από την εκκλησία έπιασε βροχή.»
Τέλος, μιλώντας για τη φωτογραφία η οποία έγινε στόχος σχολίων και δείχνει την οικογένεια του Κυπριανού δίπλα από το φέρετρο του 23χρονου να χαμογελούν, τόνισε πως «είναι η φωτογραφία που απεικονίζει τη “θεία παρηγοριά” που νιώθουν όλοι ότι ο Κυπριανός βρίσκεται στο Φως».
