O Γενικός Διευθυντής της Δημοτικής Εταιρείας Πληροφόρησης, Θεάματος και Επικοινωνίας της Θεσσαλονίκης (TV100, FM100, FM100,6) μίλησε στον “Εξώστη” για την πόλη και την TV100, πιάνοντας το νήμα της δουλειάς των τελευταίων χρόνων από την αρχή.
Αναλυτικά η συνέντευξη στο exostis.gr:
Κύριε Κεσσόπουλε, μπορείτε να περιγράψετε με μερικές λέξεις τη ζωή στην Θεσσαλονίκη;
Έχοντας γεννηθεί στις Σέρρες και έχοντας ζήσει για λίγο καιρό στην Αθήνα, μπορώ να πω ότι η ζωή στη Θεσσαλονίκη είναι τόσο ανθρώπινη όσο χρειάζεται… Η Θεσσαλονίκη δεν είναι ούτε η πρωτεύουσα ούτε η επαρχία. Είναι κάτι ανάμεσα σε αυτά τα δύο και αυτό το κάτι είναι που την κάνει ξεχωριστή και ιδιαίτερα γοητευτική.
Κοιτώντας πίσω, κατά τη δική σας γνώμη πότε η πόλη ήταν στην καλύτερή της φάση;
Η καλύτερη φάση είναι ελπίζω αυτή που έρχεται. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί η Θεσσαλονίκη εδώ και πολλές δεκαετίες βρισκόταν σε εγκατάλειψη. Μόλις τα τελευταία τέσσερα χρόνια βλέπουμε προσπάθειες για να γίνουν πράξη οι υποσχέσεις και να τελειώσουν έργα βαλτωμένα 20 και 30 χρόνια. Μη σας πω και περισσότερα. Δεν υπήρχε κεντρική πολιτική βούληση, δεν υπήρχε και συνεννόηση τοπικά. Δυστυχώς η γραφειοκρατία και εγγενείς αδυναμίες, δεν επιτρέπουν προόδους εν μία νυκτί.
Αυτό είναι η πραγματικότητα και τη γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με τα δημόσια. Φαίνεται να υπάρχει κεντρική πολιτική βούληση, είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι υπάρχει και τοπική συνεννόηση μεταξύ Δήμου Θεσσαλονίκης, Περιφερειακής Ένωσης Δήμων, Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, ΥΜΑΘ, επιμελητηρίων και φορέων. Αν γυρίσετε λίγο πίσω θα δείτε ότι αυτή η συνεννόηση δεν υπήρξε για δεκαετίες. Αντίθετα υπήρχαν δυο και τρεις πόλοι, ακόμα και αν είχαμε εκπροσώπους από το κόμμα που κυβερνούσε. Είχαμε διαφωνίες, κόντρες, προσφυγές επί προσφυγών.
Τώρα ερίζουμε για το αν το μετρό θα λειτουργήσει στο τέλος του 2023 ή στις αρχές του 2024! Πάντα κάτι θα βρίσκουμε για να ερίζουμε, αλλά το σημαντικό είναι ότι το έργο του μετρό τελειώνει και τελειώνει τώρα. Και αυτό είναι το αποτέλεσμα της συνεννόησης των αρχών της Θεσσαλονίκης και της συνεργασίας τους με την κεντρική κυβέρνηση. Δεν υπήρξαν διαφωνίες και ανούσιες κόντρες, αντίθετα υπήρξε ομοθυμία και αποτέλεσμα. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτό είναι το σημαντικό, και είναι ένα πολύ σημαντικό πολιτικό μήνυμα της περιόδου για το πολύπαθο έργο του μετρό.
Έχετε στέκια; Πού θα σας πετύχουμε;
Σπίτι-δουλειά δουλειά-σπίτι. Προτιμώ τις εξόδους για φαγητό με φίλους, ευνοούν τις συζητήσεις, άρα την παρέα. Μεγαλώσαμε; Ίσως να ‘ναι κι αυτό. Στέκια; Υπάρχουν πολύ ωραία μαγαζιά στη Θεσσαλονίκη, δεν ξέρεις πού να πρωτοκαθίσεις. Και κάποια από αυτά είναι αγαπημένα μου. Δεν είναι μόνο ο διάκοσμος ή το μενού. Είναι και οι άνθρωποι που συναντούμε εκεί, φίλοι κατά μία έννοια. Οι ιδιοκτήτες, οι εργαζόμενοι και το χαμόγελό τους.
Το κυκλοφοριακό, τα σκουπίδια, η προσβασιμότητα. Ένα σωρό θέματα που βλέπει κανείς και σαν ρεπορτάζ στα ΜΜΕ. Ως δημοσιογράφος τι θα θέλατε να δείτε να αλλάζει… χτες, στην πόλη;
Πράγματι θα ήθελα να είχαν αλλάξει πολλά όμως δυστυχώς δεν άλλαξαν. Μας έμειναν τα ανεκπλήρωτα οράματα. Εγώ είμαι μ’ αυτόν που εργάζεται για να ολοκληρώσει τα οράματα των άλλων! Και χαίρομαι γιατί βλέπω μετά από δεκαετίες ότι τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν προς το καλύτερο για την πόλη και για όλους εμάς.
Κάποτε πριν από 15 χρόνια περίπου είχα γράψει σε μία εφημερίδα όπου αρθρογραφούσα, ότι λίγο-πολύ γνωρίζουμε πλέον καλές πρακτικές που εφαρμόζονται στο εξωτερικό, έχουμε ανοίξει τους ορίζοντές μας, ταξιδεύουμε, έχουμε θετικές εικόνες. Το στοίχημα είναι πώς αυτά θα τα περάσουμε στη διοίκηση, πώς θα τα κάνουμε πράξη με δεδομένα όσα ισχύουν στην Ελλάδα. Και αυτό είναι κάτι που αφορά πρωτίστως την κεντρική διοίκηση, αφορά το νομοθέτη.
Γιατί από ιδέες άλλο τίποτα. Ιδέες υπάρχουν πολλές, αλλά στην πράξη; Πολλές φορές είναι ανεφάρμοστες, δηλαδή μηδέν εις το πηλίκον. Άσε από γνώμες τι γίνεται. Όλοι έχουν μία, ακόμα και αν δεν γνωρίζουν καν τα δεδομένα που θα έπρεπε για να διαμορφώσουν γνώμη. Είναι ίδιoν της φυλής μας και της εποχής μας.
Σε τι φάση βρίσκουμε την ΤV100;
Αν πρέπει να το περιγράψω με δυο λόγια θα έλεγα ότι βρίσκεται σε φάση προκοπής. Είναι σαν να μας έδωσαν ένα διατηρητέο σε εγκατάλειψη και εμείς να θέλουμε να φτιάξουμε άλλους δύο ορόφους και ρετιρέ για να έχουμε θέα στο Θερμαϊκό. Θα έπρεπε πρώτα να ενισχύσουμε τα θεμέλια, να φροντίσουμε το υπάρχον κτίριο, και μετά να επενδύσουμε για να φτιάξουμε τους ορόφους και το ρετιρέ.Είμαστε λοιπόν στη φάση που έχουμε ετοιμάσει την υποδομή των δημοτικών ΜΜΕ ώστε με τις κατάλληλες κινήσεις να ανοίξουν φτερά και να πετάξουν.
Θα σας πω ενδεικτικά για το τεχνολογικό κομμάτι το οποίο είχε μείνει πάρα πολύ πίσω. Τα τελευταία χρόνια με την υποστήριξη της διοίκησης του Κ. Ζέρβα, καθώς ανήκουμε στο Δήμο Θεσσαλονίκης, και φυσικά του διοικητικού συμβουλίου της ΔΕΠΘΕ, καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό να φέρουμε στο σήμερα τα δημοτικά μέσα. Θα σας πω μόνο ότι αναβαθμίσαμε σε Full HD τη μονάδα εξωτερικών μεταδόσεων (VAN) η οποία λειτουργούσε στοιχειωδώς με χαρακτηριστικά προ δεκαπενταετίας.
Αυτό είναι ένα γεγονός που αλλάζει τις επιχειρησιακές και παραγωγικές δυνατότητες της δημοτικής τηλεόρασης! Πριν λίγες μέρες παρακολουθήσαμε την πρώτη μετάδοση δημοτικού συμβουλίου με νέα τεχνολογία, με νέο VAN και όπως καταλαβαίνετε η χαρά μας ήταν μεγάλη! Θα σας πω επίσης ότι η TV100 απέκτησε για πρώτη φορά σύστημα δορυφορικών συνδέσεων! Και ότι έχουμε έτοιμη τη μελέτη για την πλήρη αναβάθμιση του FM100 και του FM 100,6. Υπόψη ότι μαζί με τα μηχανήματα αποκτούμε και τεχνογνωσία. Νέες γνώσεις. Και αυτό είναι επίσης εξαιρετικά σημαντικό.
Θεωρείτε πως οι άνθρωποι έχουν παρεξηγημένο το ρόλο της δημοτικής τηλεόρασης;
Ξέρετε, νιώθω πολλές φορές ότι εν έτει 2023 παλεύουμε με εντυπώσεις που εδραιώθηκαν πολλά χρόνια πριν. Αυτό είναι λίγο άδικο για την προσπάθεια που γίνεται σήμερα αλλά είναι και φυσικό να συμβαίνει, έχει τις αιτίες του. Και απαιτεί χρόνο και μεγάλη προσπάθεια για να αναστραφούν αυτές οι εντυπώσεις.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι τα δημοτικά μέσα δεν είναι ένας μεταπρατικός οργανισμός. Τα χρήματα που επενδύει κάποιος, εν προκειμένω ο Δήμος Θεσσαλονίκης, επιστρέφουν στην πόλη, είτε μέσα από τους εργαζόμενους είτε μέσα από τους τρίτους που συνεργάζονται με την TV100 ή τον FM100. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα και είναι βασικός λόγος για τον οποίο αξίζει κάθε είδους επένδυση στα δημοτικά μέσα.
Τα οικονομικά μιας επιχείρησης, και στη συγκεκριμένη περίπτωση του καναλιού, είναι ένα πολύ μεγάλο βάρος για να σηκώσει κανείς. Το προσωπικό της μειώθηκε σχεδόν στο μισό. Είχατε κάποια στρατηγική εξ’αρχής; Πώς έπρεπε να οργανωθείτε για να συνεχίσετε να δουλεύετε;
Είναι έτσι όπως το λέτε. Δεν είναι μόνο οι εκπομπές οι οποίες σίγουρα αποτελούν την αιχμή και τη βιτρίνα για ένα ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Στο backstage γίνεται πολύ σπουδαία δουλειά από πολλούς ανθρώπους.
Ως προς τα οικονομικά καταφέραμε αυτά τα τρία χρόνια να εξοικονομήσουμε δαπάνες και με αυτές προχωρήσαμε, ιδίως στα τεχνικά.
Ως προς το προσωπικό αξιοποιήσαμε για πρώτη φορά στο μέγιστο εργαλεία όπως για παράδειγμα τους ωφελούμενους του προγράμματος 55-67 του ΟΑΕΔ. Μία κίνηση που έχει πολύ έντονο κοινωνικό πρόσημο και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαστήκαμε μέσω αυτού του προγράμματος είναι υπέροχοι! Μπορεί να βρίσκονται λίγα χρόνια πριν τη συνταξιοδότηση αλλά διακρίνονται για τη συναδελφικότητα και την ποιότητα στην εργασία τους, για τον επαγγελματισμό τους. Είναι παράδειγμα για όλους μας.
Άρα για να απαντήσω στο ερώτημά σας, όταν ξεκινάς βρίσκεσαι σε terra incognita, σύντομα όμως αντιλαμβάνεσαι τα δεδομένα, ανακαλύπτεις νέα εργαλεία, διαμορφώνεις μια στρατηγική. Και πλέον σήμερα μπορώ να σας πω ότι έχουμε και όραμα και στρατηγική για τα ιστορικά δημοτικά ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης.
Στο κομμάτι του προγράμματος, τι θα θέλατε να βελτιωθεί; Σίγουρα εμείς θα θέλαμε να δούμε νεανικό περιεχόμενο…
Και εμείς θα θέλαμε να δούμε νεανικό περιεχόμενο, όπως επίσης πολλές εξωτερικές παραγωγές. Αλλά όπως σας είπα προηγουμένως για να ανεβάσεις ορόφους και να φτιάξεις ρετιρέ πρέπει πρώτα να φτιάξεις τις κατάλληλες υποδομές. Όπως καταλαβαίνετε αυτή η παραβολή συνδέεται άμεσα με την αξιοπιστία την οποία οφείλει να έχει ένας δημόσιος φορέας απέναντι στους τρίτους αλλά και απέναντι στην κοινωνία της Θεσσαλονίκης.
Δεδομένου πως μια δημοτική τηλεόραση έχει περιορισμένους πόρους, πόσο εύκολο είναι να ανταγωνιστεί τα νέα μέσα της εποχής; Ξέρουμε πως βελτιώθηκε η εικόνα της (και προσέξαμε την αλλαγή στα γραφιστικά σας!)
Αυτή είναι μία κουβέντα που ακούω πάρα πολύ συχνά. Όμως είναι λάθος βάση συζήτησης. Τα δημοτικά μέσα είναι δημόσια μέσα και σε μία εποχή δύσκολη για την ενημέρωση επιτελούν ανεκτίμητο έργο, προσηλωμένα απαρέγκλιτα στις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας. Δεν είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι σε κανένα ιδιωτικό μέσο ενημέρωσης, αντίθετα θεωρώ ότι είμαστε μια μεγάλη αγκαλιά που χωρά όλα τα ιδιωτικά ΜΜΕ της πόλης. Για αυτό και φιλοξενούμε καθημερινά την ειδησεογραφία τους αλλά και συναδέλφους που εργάζονται σε αυτά.
Μπορεί οι εμπορικές συμφωνίες να έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, δείχνοντας την αποδοχή του επιχειρηματικού κόσμου, ωστόσο ο στόχος των δημοτικών ΜΜΕ δεν είναι πρωτίστως εμπορικός και αυτό δίνει ιδιαίτερη αξία σε αυτά. Δείτε για παράδειγμα: κάθε χρόνο κάνουμε εκατοντάδες χορηγίες επικοινωνίας στηρίζοντας χιλιάδες ανθρώπους από τον καλλιτεχνικό, κοινωνικό, επιχειρηματικό κόσμο της Θεσσαλονίκης και της Κεντρικής Μακεδονίας. Είμαστε παντού μέσα στην κοινωνία όπου το επιτρέπουν οι δυνάμεις μας. Χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα καταγράφουμε και προβάλλουμε δράσεις και πρωτοβουλίες όλων των δημιουργικών δυνάμεων του τόπου.
Περισσότεροι από 300 άνθρωποι περνούν κάθε μήνα από το βήμα της TV100 και άλλοι τόσοι από το βήμα του FM 100. Αυτό, αν θέλετε, είναι το ανεκτίμητο κοινωνικό αποτύπωμα των δημοτικών μέσων της Θεσσαλονίκης. Αυτή είναι η εταιρική κοινωνική ευθύνη της ΔΕΠΘΕ. Γι’ αυτό και ο κόσμος αγαπάει πάντα τα δημοτικά μέσα και το δείχνει στην καθημερινή επαφή μαζί μας, αλλά και σε όλες τις έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς.
Όσον αφορά το ραδιόφωνο;
Και για το ραδιόφωνο ισχύουν όσα και για την τηλεόραση. Δεν υπάρχει ραδιόφωνο όταν δεν έχεις ζωντανό πρόγραμμα, όταν δεν έχεις αναγκαίες εκπομπές, όταν δεν έχεις κατάλληλο τεχνικό εξοπλισμό. Όλα αυτά έχουν αντιστραφεί σε ελάχιστο χρόνο με αποτέλεσμα στις μετρήσεις ακροαματικότητας ο FM100 να έχει τριπλασιάσει τα ποσοστά του, να διαθέτει ζωντανό πρόγραμμα από το πρωί μέχρι τα μεσάνυχτα, να έχει ανοίξει τις γραμμές του στους ακροατές, να είναι ξανά ραδιόφωνο πόλης, που όταν το ακούς π.χ. στο αυτοκίνητο να λες «είμαι Θεσσαλονίκη»!
Τι λείπει σήμερα από την tv100; Kαι για ποια από όσα έγιναν, είστε περήφανος ως τώρα;
Έχουμε κάνει πολλά, μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα. Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Όταν ξεκινούσαμε πριν από 3 χρόνια είχα πει ότι θα ήθελα το Σεπτέμβρη του 2023 να έχουμε μία άλλη ΔΕΠΘΕ. Και πραγματικά νιώθω ότι τα έχουμε καταφέρει. Ξέρετε η πρώτη μου επαφή με την TV100 το 2019 ήταν ένα 14άωρο «μαύρο». Από το απόγευμα μέχρι το άλλο πρωί η ΤV100 ήταν εκτός λειτουργίας! «Μαύρο» στην τηλεόραση σημαίνει απαξίωση. Σημαίνει εγκατάλειψη.
Προσωπικά πείσμωσα. Εκείνη την εποχή διάβασα κάτι που είχε πει ο Walt Disney, ότι έχει πλάκα να κάνεις αυτό που δεν μπορεί να γίνει. Στην ουσία λέει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο, αρκεί να προσπαθήσουμε. Ότι οφείλουμε ο καθένας να κοιτάμε ψηλά, να προσπαθούμε να ξεπερνούμε τον εαυτό μας. Κάτι σαν την προτροπή του Καζαντζάκη «φτάσε όπου δεν μπορείς» ή το «Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά» του Ελύτη.
Με πολλή δουλειά, λοιπόν, πολλών ανθρώπων που εργάζονται στα δημοτικά μέσα, καταφέραμε να αλλάξουμε πολλά και είμαι περήφανος γι’ αυτό -και ευγνώμων προς τους συνεργάτες μου. Αξίζει ένα ευχαριστώ και ένα μπράβο σε όσους έδωσαν κάτι παραπάνω από τον εαυτό τους αυτά τα χρόνια για την πρόοδο των δημοτικών μέσων. Γιατί στη δουλειά τη δική μας το καλό αποτέλεσμα ακόμα και για το πιο απλό πράγμα είναι ζήτημα ομαδικής δουλειάς και καλής συνεργασίας, δεν γίνεται αλλιώς. Διαφορετικά, δεν υπάρχουμε.
