Οι πρώτες στιγμές μετά τη διάσωση των τεσσάρων παιδιών που βρέθηκαν ζωντανά μετά από 40 μέρες στη ζούγκλα του Αμαζονίου στην Κολομβία καταγράφονται σε νέο βίντεο.
Στα πλάνα που δημοσιεύει το BBC, φαίνονται διασώστες να φροντίζουν τα ταλαιπωρημένα παιδιά. Ο ένας κρατά ένα παιδί στην αγκαλιά του και του δίνει νερό.
Υπενθυμίζεται ότι η μητέρα των παιδιών και δύο πιλότοι σκοτώθηκαν όταν το αεροπλάνο τους συνετρίβη την 1η Μαΐου. Τα αδέλφια, ηλικίας 13, 9, 5 και ενός έτους βρέθηκαν στις 9 Ιουνίου.
Να σημειωθεί ότι μάχη για την επιμέλεια έχει ξεσπάσει ανάμεσα στους συγγνείς των τεσσάρων παιδιών που επέζησαν από αεροπορικό δυστύχημα στην Κολομβία επί 40 ολόκληρες ημέρες μόνα τους στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, καθώς ο πατέρας των δύο μικρότερων παιδιών αντιμετωπίζει κατηγορίες για ενδοοικογενειακή βία.
Τα αδέρφια, ηλικίας από ενός έως 13 ετών, παρέμειναν στο νοσοκομείο τη Δευτέρα και αναμενόταν να παραμείνουν εκεί για αρκετές ημέρες, με την υπηρεσία προστασίας παιδιών της Κολομβίας να εξετάζει στο μεσοδιάστημα τα μέλη της οικογένειας για να καθορίσει ποιος πρέπει να τα φροντίσει μετά τον θάνατο της μητέρας τους.
Η Άστριντ Κάσερες, επικεφαλής του Κολομβιανού Ινστιτούτου Οικογενειακής Πρόνοιας, είπε σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο BLU ότι στα παιδιά ανατέθηκε υπάλληλος υποθέσεων κατόπιν αιτήματος των παππούδων από την πλευρά της μητέρας τους, οι οποίοι διεκδικούν την επιμέλεια από τον πατέρα των δύο μικρότερων.
«Θα μιλήσουμε, θα διερευνήσουμε, θα μάθουμε λίγο για την κατάσταση», είπε η Κάσερες προσθέτοντας ότι η υπηρεσία δεν έχει αποκλείσει ότι αυτοί και η μητέρα τους μπορεί να έχουν υποστεί ενδοοικογενειακή κακοποίηση. «Το πιο σημαντικό πράγμα αυτή τη στιγμή είναι η υγεία των παιδιών, η οποία δεν είναι μόνο σωματική αλλά και συναισθηματική, ο τρόπος που τα συνοδεύουμε συναισθηματικά», είπε.
Την Κυριακή, ο παππούς Nάρσισο Μουκουτούι, κατηγόρησε τον πατέρα των παιδιών, Mανουέλ Ρανόκε για κακοποίηση εναντίον της μητέρας τους, Magdalena Mucuty, λέγοντας στους δημοσιογράφους ότι τα παιδιά κρύβονταν στο δάσος όταν ξεσπούσαν καυγάδες μεταξύ του ζευγαριού.
Ο Ρανόκε παραδέχθηκε στους δημοσιογράφους ότι υπήρξαν προβλήματα στο σπίτι, αλλά το χαρακτήρισε ως ιδιωτικό οικογενειακό θέμα και όχι «κουτσομπολιό για τον κόσμο». Ερωτηθείς αν είχε επιτεθεί στη σύζυγό του, είπε: «Λεκτικά, μερικές φορές, ναι. Σωματικά, πολύ λίγο. Είχαμε περισσότερο λεκτικούς καβγάδες». Είπε ότι δεν του επέτρεπαν να δει τα δύο μεγαλύτερα παιδιά, των οποίων δεν είναι ο βιολογικός πατέρας. Το Ινστιτούτο Οικογενειακής Πρόνοιας αρνήθηκε να σχολιάσει γιατί συνέβη αυτό.
Τα παιδιά ταξίδευαν με τη μητέρα τους από το χωριό Araracuara του Αμαζονίου προς την πόλη San Jose del Guaviare την 1η Μαΐου όταν ο πιλότος του μονοκινητήριου αεροπλάνου Cessna κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω βλάβης του κινητήρα. Το αεροσκάφος εξαφανίστηκε από το ραντάρ λίγη ώρα αργότερα και άρχισε η έρευνα για τους τρεις ενήλικες και τα τέσσερα παιδιά που επέβαιναν.
Για περισσότερο από ένα μήνα τα παιδιά επιβίωσαν τρώγοντας αλεύρι και σπόρουςμανιόκας καθώς και μερικά φρούτα που βρήκαν στο τροπικό δάσος, τα οποία γνώριζαν ως μέλη της ομάδας των Ιθαγενών Huitoto. Τελικά βρέθηκαν την Παρασκευή και μεταφέρθηκαν με ελικόπτερο στην πρωτεύουσα, Μπογκοτά, και στη συνέχεια σε στρατιωτικό νοσοκομείο όπου τους παρασχέθηκαν ψυχολογικές υπηρεσίες και άλλη υποστήριξη.
Οι υπάλληλοι προσπάθησαν να το κάνουν με έναν πολιτισμικά ευαίσθητο τρόπο,οργανώνοντας πνευματικές τελετές και φαγητό που έχουν συνηθίσει τα παιδιά. Τα παιδιά έχουν πει σε συγγενείς τραγικές λεπτομέρειες για το διάστημα που πέρασαν στη ζούγκλα.
Ο μεγαλύτερος είπε ότι η μητέρα τους ήταν ζωντανή για περίπου τέσσερις ημέρες μετά το δυστύχημα πριν πεθάνει, είπε ο Ρανόκε την Κυριακή. Το αεροπλάνο βρέθηκε δύο εβδομάδες μετά τη συντριβή σε ένα πυκνό κομμάτι τροπικού δάσους. Τα πτώματα των τριών ενηλίκων ανασύρθηκαν, αλλά δεν υπήρχαν σημάδια από τα παιδιά, δημιουργώνταςελπίδες ότι θα μπορούσαν να είναι ζωντανά.
Κατά τη διάρκεια των εβδομάδων έρευνας, στρατιώτες με ελικόπτερα έριξαν κουτιά με τρόφιμα στη ζούγκλα και αεροπλάνα εκτόξευαν φωτοβολίδες τη νύχτα για να φωτίσουν το έδαφος για τα συνεργεία διάσωσης. Οι διασώστες χρησιμοποίησαν επίσης ηχεία για να μεταδώσουν ένα μήνυμα που κατέγραψε η γιαγιά των παιδιών, καλώντας τα να μείνουν σε ένα μέρος.
Τα παιδιά βρέθηκαν τελικά περίπου 5 χιλιόμετρα από τη συντριβή σε ένα μικρό ξέφωτο. Οι αρχές είπαν ότι οι διασώστες είχαν περάσει σε απόσταση 20 έως 50 μέτρων από το σημείο σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά τους έχασαν.
