Ο πατέρας ενός 12χρονου κοριτσιού που κρατήθηκε όμηρος στη Γάζα για 50 ημέρες είπε ότι υπάρχουν μέρες που η κόρη του ξυπνάει τη νύχτα ουρλιάζοντας και δεν τον αφήνει από τα μάτια της.
Η κόρη του Hen Avigdori, Noam και η σύζυγός του Sharon, κρατούνταν μαζί με άλλους συγγενείς σε ένα δωμάτιο στη Γάζα μετά την απαγωγή τους από το κιμπούτς Be’eri στις 7 Οκτωβρίου.
Ο ίδιος δήλωσε ότι η κόρη του και η γυναίκα του επέστρεψαν στο σπίτι τους «καλά σωματικά και συναισθηματικά» μετά την απελευθέρωσή τους στις 25 Νοεμβρίου, τη δεύτερη ημέρα της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς.
Όμως συμπλήρωσε: «Η Νόαμ, η 12χρονη κόρη μου, δεν μου επιτρέπει να βγω από το σπίτι. Τη ρώτησα για να κατεβάσω τα σκουπίδια και δεν με άφηνε, με κρατάει πολύ σφιχτά. Ξυπνάει μερικές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας ουρλιάζοντας, αλλά γενικά είναι σε καλή κατάσταση. Επεξεργάζεται τα πάντα. Είναι μια πολύ έξυπνη, φωτεινή νεαρή κοπέλα».
Η πατέρας του κοριτσιού μίλησε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην οποία έγινε γνωστό ότι τα παιδιά που κρατούνται όμηροι στη Γάζα επέστρεψαν στο σπίτι τους τραυματισμένα, υποσιτισμένα και με δερματικά εξανθήματα και ψείρες στο κεφάλι.
Η μεγαλύτερη αδελφή του Moran Aloni, η Danielle Aloni, 45 ετών, και η 5χρονη κόρη της, Emilia, ήταν αιχμάλωτες για 49 ημέρες μετά την απαγωγή τους από το κιμπούτς Nir Oz σε αυτό που ορισμένοι στο Ισραήλ αποκαλούν πλέον «Μαύρο Σάββατο».
Η μικρότερη αδελφή του, η 34χρονη Sharon απήχθη επίσης μαζί με τις τρίχρονες δίδυμες κόρες της, Emma και Yuli, πριν απελευθερωθούν στις 27 Νοεμβρίου. Ο ίδιος δήλωσε: «Οι κόρες της αδελφής μου, ξυπνούν κλαίγοντας, δεν μπορούν να κοιμηθούν τις περισσότερες νύχτες. Ευτυχώς, χαμογελούν πού και πού» και συνεχίζει:
«Η κόρη της αδελφής μου, δεν της επιτρέπει να πάει πουθενά χωρίς αυτήν. Πουθενά. Ακόμα και αν πρόκειται να πάει στο μπάνιο ή απλώς στον επάνω όροφο του σπιτιού που είναι οι γονείς μου».
Ο Aloni είπε ότι η Χαμάς είχε χωρίσει τις οικογένειες, ακόμα και μητέρες με παιδιά και οι συνθήκες κράτησης ήταν πολύ άσχημες ενώ αναγκάζονταν να μιλούν ψιθυριστά σε ένα μέρος. Ακόμα και φαγητό δεν τους έδιναν σε σταθερή βάση.
Η Δρ Yael Mozer Glassberg, γιατρός που φροντίζει τα παιδιά που απελευθερώθηκαν στο Schneider Children’s Medical Center, δήλωσε ότι όλοι οι όμηροι είχαν χάσει το 10-15% του σωματικού τους βάρους. Είπε ακόμα ότι οι όμηροι ανέφεραν πως το φαγητό ήταν πολύ λίγο και δεν παρεχόταν σε συστηματική βάση. Μία οικογένεια είπε ότι τους έδιναν ένα φλιτζάνι τσάι και ένα μπισκότο στις 10 το πρωί και στη συνέχεια μια μερίδα ρύζι στις 5 το απόγευμα.
Κάποια παιδιά δεν μπορούσαν να κάνουν μπάνιο για επτά εβδομάδες και ότι οι κακές συνθήκες υγιεινής τους είχαν αφήσει δερματικά εξανθήματα και ψείρες. Ακόμα ανέφερε ότι η Χαμάς προκαλούσε «ψυχολογικό τρόμο» στα παιδιά. «Κάθε οικογένεια με την οποία μιλούσαμε, κακοποιούνταν ψυχολογικά με τρομερό τρόπο από αυτά που τους έλεγαν όπως ότι “Κανείς δεν νοιάζεται για εσάς. Κανείς δεν θα σας αναζητήσει”».
