Σε «τεντωμένο σχοινί ακροβατούν» οι σχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με τον Λευκό Οίκο να στέλνει το μήνυμα ότι το Κίεβο ξεπέρασε τα όρια με απαράδεκτες προσβολές στο πρόσωπο του Αμερικανού Προέδρου. Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Ουκρανός πρόεδρος δέχεται ασφυκτικές πιέσεις να υπογράψει συμφωνία για την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας του – αξίας πολλών δισεκατομμυρίων – ως αντάλλαγμα για την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια. Στο τραπέζι, σύμφωνα με τον ιστότοπο ΑXIOS, είναι και η παραχώρηση εδαφών που έχει κατακτήσει η Ρωσία.
Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, Μάικ Γουόλτς, δήλωσε ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι αναμένεται να υπογράψει τη συμφωνία για τα ορυκτά της Ουκρανίας στο πλαίσιο των προσπαθειών για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
«Εδώ είναι η ουσία, ο πρόεδρος Ζελένσκι πρόκειται να υπογράψει αυτή τη συμφωνία και θα το δείτε αυτό σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα», δήλωσε ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ στους παρευρισκόμενους στο Συνέδριο Συντηρητικής Πολιτικής Δράσης (CPAC) στα περίχωρα της Ουάσινγκτον.
Είναι ξεκάθαρο πλέον, πως την οργή του Τραμπ πυροδότησε η άρνηση του Ζελένσκι να υπογράψει την συμφωνία για τις σπάνιες γαίες, όταν πριν από λίγες ημέρες ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών στο Κίεβο την παρουσίασε σχεδόν εκβιαστικά, όπως περιγράφουν δημοσιεύματα.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Τραμπ δεν είχε φανταστεί αυτή την άρνηση, είχε υποθέσει ότι επειδή είναι με την πλάτη στο τοίχο θα συμφωνούσε σε αυτή την ιδιαίτερα επωφελή για τα αμερικανικά συμφέροντα συμφωνία, χωρίς δεύτερη σκέψη. Έκτοτε, παρατηρείται ότι η αντιπαράθεση κλιμακώνεται και αυτή την στιγμή το κλίμα που υπάρχει στον Λευκό Οίκο είναι εξαιρετικά βαρύ για τον Ουκρανό πρόεδρο, για τον οποίο κανείς δεν κρύβει ότι θα προτιμούσε να μην ήταν εκεί.
Φαίνεται πως οι ανεπίσημες επαφές μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων – αδιευκρίνιστο ακόμη ποιων ακριβώς, και με τι εξουσιοδότηση – είχαν αρχίσει αμέσως μετά την νίκη Τραμπ, στην Γενεύη. Η τελευταία μάλιστα εξ αυτών φαίνεται πως έγινε την περασμένη εβδομάδα. Σύμφωνα με πληροφορίες, σε αυτές τις συναντήσεις – και κυρίως στις αρχικές – δεν τέθηκε στο τραπέζι συγκεκριμένο ειρηνευτικό σχέδιο αλλά επρόκειτο περισσότερο για ένα τρόπο βελτίωσης του κλίματος για να γίνει εφικτή η συνάντηση που έγινε στην Σαουδική Αραβία και κατ’ επέκταση η λήξη του πολέμου.