«Η ύλη του μύθου» του Ιταλού καλλιτέχνη Matteo Fraterno σε επιμέλεια της δρος Ιστορίας της Τέχνης – Μουσειολόγου Κατερίνας Κοσκινά, παρατείνετα έως και τις 11 ΑπρΙλίου 2025.
Σε ανακοίνωσή της σχετικά με την «Η ύλη του μύθου» και τον Matteo Fraterno η Ιταλική Πρεσβεία αναφέρει τα εξής:
Ο Ιταλός καλλιτέχνης παρουσιάζει στον χώρο του Επιγραφικού Μουσείου 26 έργα του που προέκυψαν αποτυπώνοντας σε χαρτί με την τεχνική του frottage, την επιφάνεια αρχαίων ελληνικών επιγραφών που βρίσκονται, ως επί το πλείστον, στον αύλειο χώρο του Μουσείου. Ο Matteo Fraterno ξεκίνησε να χρησιμοποιεί την τεχνική του frottage όταν του προσφέρθηκε από κληρονόμο της οικογένειας Verzocchi, που για χρόνια υπήρξαν οι παραγωγοί του, ένα απόθεμα χαρτιού Fabrianο, που θεωρείται το καταλληλότερο για Frottage. Η ενασχόλησή του με το υλικό ξεκίνησε το 2022, με την πρώτη επιτόπια αποτύπωση frottage στα εξωτερικά τείχη της περίφημης εν λειτουργία μέχρι σήμερα μπορμπονικής φυλακής του 17ου αιώνα, Carcere Ucciardone στοΠαλέρμο, στη Σικελία. Το 2023 συνεχίζει την σειρά αποτυπώσεων στο πλαίσιο ενός προγράμματος residency στο Επιγραφικό Μουσείο στην Αθήνα.
Το Επιγραφικό Μουσείο αποτέλεσε τον ιδανικό χώρο για την καλλιτεχνική του έρευνα, ως χώρος φύλαξης τεκμηρίων της εννοιολογικής και υλικής απαρχής ενός προηγμένου κώδικα ανθρώπινης επικοινωνίας. Ο ίδιος κώδικας παραμένει μέχρι σήμερα κύριο συστατικό του Δυτικού Πολιτισμού. Ο Fraterno, που μελετάει και «δουλεύει» εδώ και χρόνια πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και την ύλη, βρήκε στο Μουσείο ανεξάντλητο υλικό για να εμβαθύνει τον προβληματισμό του και να συνεχίσει τη συγκεκριμένη σειρά.
Εφαρμόζοντας την τεχνική του frottage, η οποία βασίζεται στην απτή επαφή με ανθρώπινα δημιουργήματα της αρχαιότητας, που έχουν αναχθεί σε έργα τέχνης λόγω της αντοχής τους στο χρόνο, έρχεται σε επαφή με τα υλικά των επιγραφών και εισέρχεται σ’ έναν πραγματικό χώρο, αν και άχρονο, εκείνον του μύθου. Η σωματική προσέγγιση με την ύλη του έργου, ήταν για τον Fraterno το αντίδοτο στην ανθρώπινη απομόνωση στο διάστημα του υποχρεωτικού εγκλεισμού. «Η επιβεβλημένη επαναληπτική κίνηση του χεριού πάνω στην επιφάνεια της πέτρας ή του μαρμάρου, η ελεγχόμενη πίεση για την αποφυγή καταστροφής του χαρτιού, στο οποίο αποτυπώνεται και σταδιακά αποκαλύπτεται η εικόνα, προσομοιάζει με την τρυφερή φροντίδα μιας μητέρας προς το παιδί της….Η θωπευτική επαφή με την ύλη, προσφέρει μια εμπειρία, διαφορετική από αυτήν της ζωγραφικής, του σχεδίου ή της κάμερας, που μόνον με την κλασσική γλυπτική μπορεί να συγκριθεί, χωρίς όμως τη χρήση των εργαλείων που πληγώνουν το υλικό», σημειώνει η Κατερίνα Κοσκινά, επιμελήτρια της έκθεσης. Ενώ ο καλλιτέχνης, ομολογεί: «Όσο πλησίαζα στην επιφάνεια, άρχισα να νιώθω κάτι σαν ίλιγγο, έναν τέτοιο συγκερασμό, που με έκανε να ξεχνώ την ασυνέχεια μεταξύ του σώματός μου και της ύλης».
Η έκθεση συμπληρώνεται από την προβολή της ταινίας “La materia delmito“.