Ο πρόεδρος του ενωτικού συλλόγου εργαζομένων τράπεζας Πειραιώς, Γιώργος Γουγούλης, τόνισε πως «δεν έχουν ανακληθεί οι απολύσεις, το υπουργείο δεν έχει πάρει επίσημα θέση».
«Συνεχίζεται η πίεση και ο εκβιασμός προς όλους τους εργαζομένους από την τράπεζα» ανέφερε, μεταξύ άλλων, μιλώντας στο «Κόκκινο Θεσσαλονίκης 91,4» και την εκπομπή «Κάτι παίζει στο Κόκκινο»,
«Σήμερα βρισκόμαστε στην 20η εβδομάδα κατά την οποία συνάδελφοί μας βρίσκονται ακόμη στον αέρα σε υποχρεωτική άδεια» σημείωσε και πρόσθεσε πως «είχαν γίνει 2 τριμερείς συμφιλιωτικές διαδικασίες στο υπουργείο εργασίας που αφορούσαν και τους απολυμένους αλλά και όλους τους συναδέλφους που είναι σε υποχρεωτική άδεια».
Ωστόσο, «αυτές οι συναντήσεις δεν κατέληξαν σε κάποιο συμπέρασμα διότι το μεν υπουργείο όχι μόνο απέφυγε να πάρει θέση ευθέως αλλά ουσιαστικά προσπάθησε να αντικαταστήσει την διεύθυνση προσωπικού της τράπεζας προχωρώντας σε ατομικές συνεντεύξεις όλων των συναδέλφων που είχαν το συγκεκριμένο πρόβλημα, 150 συναδέλφων», συμπλήρωσε.
«Συγχρόνως οι πιέσεις προς όλους τους υπολοίπους συναδέλφους συνεχίζονται: να αποδεχτούν είτε τις μετακινήσεις στα 4 σημεία του ορίζοντα που δυστυχώς κάποιοι υποχρεώθηκαν από τα πράγματα να τις αποδεχτούν απέναντι στον κίνδυνο μιας απόλυσης, ή να πάρουνε εθελουσία, εντός εισαγωγικών, έξοδο διότι μετά από όλα αυτά που έχουν μεσολαβήσει τον έναν χρόνο, ξέρετε ότι δεν είναι εθελουσία, αλλά είναι υποχρεωτική ανεργία», συνέχισε ο ίδιος.
Παράλληλα, έκανε λόγο για «προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένων η οποία μέχρι στιγμής έχει ευδοκιμήσει» και εξέφρασε την πεποίθηση πως «πρόκειται για μία συνολική επίθεση απέναντι στα εργασιακά δικαιώματα που προάγγελος της ήταν η κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης τον Αύγουστο του 2019, από τα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης, που λειτούργησε ως σήμα προς τις επιχειρήσεις ότι ‘προχωράτε στις απολύσεις και μη σας νοιάζει’».
Κλείνοντας, ο κ. Γουγούλης σημείωσε πως «το συνδικαλιστικό κίνημα έδωσε μια μάχη τον Δεκέμβριο του 2019, προχωρήσαμε σε 3 απεργιακές κινητοποιήσεις. Δυστυχώς αυτό δεν συνεχίστηκε και ακολουθήθηκε και αποδέχτηκε το συνδικαλιστικό κίνημα συνολικά, μια παρελκυστική τακτική που είχε το υπουργείο και η τράπεζα». «Πιστεύω ότι πλέον οι εργαζόμενοι πρέπει να κατανοήσουν ότι άλλος δρόμος δεν υπάρχει εκτός από τη συσπείρωση στα σωματεία τους για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων», κατέληξε.
