Το θρίλερ που συγκλόνισε το Ηράκλειο της Κρήτης με θύμα την Βρετανίδα μητέρα Τζιν Χάνλον, αναβίωσε το «Τούνελ» δεκαέξι χρόνια μετά, φέρνοντας ξανά στο φως μια υπόθεση που για χρόνια έμενε βυθισμένη στη σιωπή.
Τον Μάρτιο του 2009, η 54χρονη μητέρα βρέθηκε νεκρή στη θάλασσα. Ο θάνατός της αποδόθηκε αρχικά σε πνιγμό. Όμως η αλήθεια δεν άργησε να δείξει το σκληρό της πρόσωπο.
Η επίμονη προσπάθεια της εκπομπής αποκάλυψε στοιχεία που δεν άφηναν περιθώρια παρερμηνείας. Η Τζιν δεν είχε πνιγεί. Το σώμα της είχε τοποθετηθεί στη θάλασσα μετά θάνατον. Η εκδοχή του ατυχήματος κατέρρευσε και στη θέση της αναδείχθηκε ένα έγκλημα.
Η βαθιά και συστηματική έρευνα του «Τούνελ» έφερε στο φως την αλήθεια για την άτυχη μητέρα και προκάλεσε το ενδιαφέρον ακόμη και των διεθνών μέσων. Το BBC έκανε ειδική μνεία στην αδιάκοπη προσπάθεια της εκπομπής να φωτίσει το μυστήριο και να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο για τέταρτη φορά. Αυτή τη φορά, όμως, τίποτα δεν έμεινε στο σκοτάδι. Η νέα διερεύνηση οδήγησε στην παραπομπή σε δίκη ενός Κρητικού από τις Γούβες Ηρακλείου, με τον οποίο η Τζιν διατηρούσε σχέση για λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα.
Καθοριστικό ρόλο έπαιξε το προσωπικό της ημερολόγιο. Ήταν το ίδιο το θύμα που, μέσα από τις σελίδες του, αποκάλυψε τον άνθρωπο που την κακοποίησε και τελικά την οδήγησε στον θάνατο. Ένα ημερολόγιο–μαρτυρία, που έγινε η φωνή της όταν εκείνη δεν μπορούσε πια να μιλήσει.
Η τελευταία φράση που έγραψε την ημέρα που χάθηκε από τη ζωή ήταν μία λέξη και μόνο:
«Help».
Μια κραυγή βοήθειας που χρειάστηκε δεκαέξι χρόνια για να ακουστεί από τη Δικαιοσύνη.
Μια κραυγή μιας κακοποιημένης γυναίκας που ήθελε απλώς να ξεφύγει.
Αλλά δεν πρόλαβε…
Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηρακλείου, που εκδόθηκε στις 25 Οκτωβρίου, παραπέμπει το πρόσωπο που έιχε εντοπίσει η εκπομπή , έναν ντόπιο φίλο της άτυχης μητέρας σε δίκη για ανθρωποκτονία με πρόθεση, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ανατολικής Κρήτης, στις 26 Ιουνίου. Σύμφωνα με το σκεπτικό, ο κατηγορούμενος, ενεργώντας με ανθρωποκτόνο πρόθεση, πιθανότατα ώθησε την Τζιν προς το έδαφος, προκαλώντας κακώσεις στον αυχένα και διατομή του εγκεφαλικού στελέχους, πριν τοποθετήσει το σώμα της στη θάλασσα. Το Συμβούλιο διατήρησε τα περιοριστικά μέτρα: απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και τακτική εμφάνιση στο αστυνομικό τμήμα.
Σύμφωνα με την ομάδα ερευνητών της οικογένειας που συνέβαλαν καθοριστικά στην διαλεύκανση του θρίλερ, ο κατηγορούμενος επιμένει στην αθωότητά του. Ισχυρίζεται ότι η σχέση του με την Τζιν ήταν σύντομη, ξεκίνησε από δική της πρωτοβουλία και κράτησε λίγες μέρες, αλλά ήταν και η μοναδική που είχε συνάψει. Μάλιστα τοποθέτησε μια φωτογραφία της δίπλα στις φωτογραφίες των γονιών του στο σπίτι του.
Ο γιος: Mας «έδειξε» η ίδια στο ημερολόγιο την αλήθεια…
Ο γιος της Τζιν Michael Porter μίλησε στο «Τούνελ» με βαθιά συγκίνηση. Η στιγμή της παραπομπής σε δίκη ισοδυναμεί με την πρώτη μεγάλη νίκη μετά από δεκαέξι χρόνια αγώνα: «Δεν έχουμε κερδίσει ακόμη τον πόλεμο, αλλά αυτή είναι μια τεράστια πρώτη νίκη». Υπογραμμίζει τη συμβολή του Χάρη Βεραμόν και του δικηγόρου Απόστολου Ξυριτάκη: «Χωρίς τον Χάρη και τον Απόστολο δεν θα φτάναμε ποτέ εδώ».
Για τη σχέση της μητέρας του με τον κατηγορούμενο λέει: «Η αλήθεια αποκαλύφθηκε μέσα από το ημερολόγιο της. Μια σύντομη γνωριμία που εκείνη έληξε γρήγορα. Δεν της φερόταν καλά. Μετά άρχισε να εμφανίζεται απρόσκλητος, να ζητά χρήματα, να την παρακολουθεί. Έγινε εμμονικός… ένας πραγματικός στόκερ».
Η ανάγνωση του ημερολογίου υπήρξε βασανιστική: «Αισθανόμασταν ότι παραβιάζουμε τον πιο προσωπικό της χώρο. Αλλά ήταν η ίδια που μας έδειξε τον δρόμο». Με τρυφερότητα αναφέρεται στους λόγους που η μητέρα του διάλεξε την Κρήτη: «Την ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή. Τους ανθρώπους, τον ήλιο, το καλοκαίρι, τη γλώσσα, το φαγητό. Είχε λίγα, αλλά ήταν ευτυχισμένη. Είχε φτιάξει μια ζωή που αγαπούσε».
Και κλείνει με τον πόνο και την υπόσχεση: «Αν μπορούσα να της μιλήσω θα της έλεγα: “Μην πας έξω εκείνο το βράδυ…” Πάντα θα παλεύω για σένα, μαμά. Δεν τα παράτησα ποτέ. Εγώ θα παλέψω μέχρι το τέλος. Δεν θα σταματήσουμε ποτέ».
Πηγή: anikolouli.gr