Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παρουσιάζει το νέο ελληνικό έργο «Αναζητώντας την Ελένη» της Νατάσας Νταϊλιάνη (κείμενο – σκηνοθεσία), στη Σκηνή Ωμέγα, σε μια παράσταση που λειτουργεί σαν ζωντανό άνοιγμα στην προσωπική και συλλογική μνήμη: ένα θεατρικό ταξίδι στην Ελλάδα της Αντίστασης, του Εμφυλίου και στο διαγενεακό τραύμα που αφήνει πίσω του ο πόλεμος – όχι μόνο στο πεδίο των μαχών, αλλά κυρίως μέσα στα σπίτια και στις σιωπές τους.
Μια αληθινή ιστορία, ειπωμένη με τόλμη και ακρίβεια
Στον πυρήνα του έργου βρίσκεται μια αληθινή ιστορία: ένα ζευγάρι από τα Τρίκαλα, σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Θεσσαλίας, κουβαλά ένα μυστικό που βαραίνει τριάντα χρόνια. Η Παναγιώτα (Μαρία Τσιμά) γυναίκα κοντά στα πενήντα, ζει με τον άντρα της, τον Φώτη (Θανάσης Χαλκιάς), σε μια φαινομενικά ήσυχη καθημερινότητα, μέχρι που μια αναπάντεχη είδηση και ένα «σημαδιακό» όνειρο πυροδοτούν την ανάγκη της να αναζητήσει απαντήσεις βαθιά ριζωμένες στο παρελθόν. Η δράση εκτυλίσσεται μέσα σε μία μόνο ημέρα και σε έναν και μοναδικό χώρο – το σπίτι του ζευγαριού – σαν ένας κλειστός θάλαμος μνήμης, όπου κάθε λέξη αποκτά βάρος.
Οι ερμηνείες: δύο πρωταγωνιστές σε ρόλους υψηλής δυσκολίας
Η παράσταση στηρίζεται καθοριστικά στις ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, της Μαρίας Τσιμά και του Θανάση Χαλκιά, που μεταφέρουν πειστικά, με μέτρο και εσωτερική ένταση, πρόσωπα βαθιά χαραγμένα από την απώλεια και τις ενοχές. Το έργο πραγματεύεται ένα τραύμα που δεν «παίζεται» εύκολα: την απώλεια παιδιού, αλλά και την ψυχολογία μιας εποχής όπου οι άνθρωποι έμαθαν να επιβιώνουν χωρίς να μιλούν.
Επιπλέον, η παράσταση ζητά από τους ηθοποιούς να είναι πειστικοί όχι μόνο συναισθηματικά, αλλά και ιστορικά: να σταθούν με ακρίβεια στο περιβάλλον της ελληνικής επαρχίας και στο ήθος της εποχής, σε μια γλώσσα και έναν ρυθμό ζωής που δεν επιτρέπουν “θεατρικές ευκολίες”. Και ακριβώς εκεί, οι ερμηνείες λάμπουν: χωρίς υπερβολές, με γείωση, με αλήθεια.
Θέατρο-ντοκιμαντέρ: η πραγματικότητα μπαίνει στη σκηνή
Ένα από τα πιο δυνατά στοιχεία της παράστασης είναι η σύνδεσή της με την πραγματικότητα, μέσα από την αισθητική του θεάτρου-ντοκιμαντέρ και τη χρήση βίντεο-μαρτυριών. Το έργο είναι γραμμένο σε θεσσαλική ντοπιολαλιά, στοιχείο που ενισχύει την αυθεντικότητα, τη συναισθηματική εγγύτητα και την αίσθηση ότι δεν παρακολουθούμε απλώς μια μυθοπλασία, αλλά μια ανοιχτή πληγή που ζητά να ειπωθεί.
Ιδιαίτερη συγκίνηση προκαλεί η επιλογή να ακούγεται η «φωνή» της πραγματικής ιστορίας μέσα από τα βίντεο: η πραγματική συνέντευξη όπου η κόρη (Νατάσα Νταϊλιάνη) συνομιλεί με τη Δήμητρα, την αδερφή της Ελένης που αναζητά ο τίτλος του έργου. Η Δημήτρα, με την προτροπή της κόρης της – η οποία μάλιστα εμφανίζεται και επί σκηνής σε δευτεραγωνιστικό ρόλο – θυμάται, ξεκλειδώνει μνήμες και, χωρίς να το “παίζει”, προσθέτει στην παράσταση μια δύναμη που δεν αναπαράγεται εύκολα, γιατί προέρχεται από την ίδια την αλήθεια.
Η συγγραφέας επί σκηνής και το βλέμμα της επόμενης γενιάς
Η Νατάσα Νταϊλιάνη, η εγγονή–συγγραφέας επί σκηνής ξετυλίγει την ιστορία σαν έρευνα στο παρόν, αναζητώντας ίχνη στο σήμερα και μετατρέποντας την αφήγηση σε μια πράξη ευθύνης: να μην χαθούν οι προσωπικές ιστορίες που εξηγούν την κοινωνία μας. Στο επίκεντρο, η γυναικεία εμπειρία που αναμετριέται με τις επιλογές, τις ενοχές και όσα δεν ειπώθηκαν τότε – κι όμως καθόρισαν ζωές.
Πληροφορίες παράστασης
- Πού: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Σκηνή Ωμέγα
- Πότε: 18/12/2025 – 11/01/2026
- Ημέρες/Ώρες: Πέμπτη–Παρασκευή–Σάββατο 20:30, Κυριακή 19:00
- Διάρκεια: 70’
- Προπώληση: more.com και στο ταμείο του θεάτρου
Ταυτότητα παράστασης
- Κείμενο – Σκηνοθεσία: Νατάσα Νταϊλιάνη
- Παίζουν: Μαρία Τσιμά, Θανάσης Χαλκιάς, Νατάσα Νταϊλιάνη
- Συνεργάτης δραματολόγος: Βίκυ Μαυρογόνατου
- Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Σκέμπη
- Σχεδιασμός φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας
- Σκηνογραφία & κοστούμια: Μάρθα Μαύρη
- Μουσική: Πέτρος Μπούρας
- Κίνηση: Κατερίνα Δρακοπούλου
- Φωτογραφίες: Ιουλία Λαδογιάννη
- Trailer: Ευαγγελία Καππή
- Οργάνωση παραγωγής: Δανάη Γραμμένου
- Παραγωγή: gARTen
