Πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν για την απόφαση Ερντογάν να μετατρέψει την Αγια Σοφία σε τέμενος
Πράγματι με αυτή την ενέργεια ο τούρκος πρόεδρος αναίρεσε τον εαυτό του όταν επανειλημμένα απέρριπτε και μάλιστα μετά βδελυγμίας μια τέτοια εξέλιξη. Χαρακτηριστικότερη όλων ήταν η αποστροφή του στα τέλη Μαρτίου του 2019 πως δεν θα πέσει στην παγίδα και ότι «δεν πρόκειται να ξεγελαστεί» από όσους τον προτρέπουν να αλλάξει το στάτους της Αγιας Σοφίας γιατί η ζημιά θα ήταν μεγαλύτερη από το όποιο όφελος.
Είναι αλήθεια ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στο εσωτερικό κυρίως στον τομέα της οικονομίας, υψηλή ανεργία και πληθωρισμός, ανατίμηση προϊόντων, απώλειες τεράστιων εσόδων από τον τουρισμό, καθώς και η ανάγκη αντιστροφής του κλίματος στην Κωνσταντινούπολη μετά τις δύο εκλογικές ήττες, όπως και η διάθεση αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης συνετέλεσαν στην αλλαγή ρότας από τον Τούρκο πρόεδρο, σύμφωνα με το «Το Βήμα της Κυριακής».
Από εκεί και πέρα όμως υπάρχει και ένας ακόμη λόγος, πιθανότατα σημαντικότερος, για τη μεταστροφή Ερντογάν. Η αυξημένη αυτοπεποίθηση του λόγω της αποτυχημένης εκ του αποτελέσματος πολιτικής κατευνασμού, όσο αυτή δεν συνοδεύεται από απτές συνέπειες για την τουρκική επιθετικότητα. Μια καταγραφή των ενεργειών της Αγκυρας από τον Μάιο του 2019 αρκεί για να γίνει κατανοητή η υφιστάμενη κατάσταση.
Εκτοτε και μέχρι σήμερα η Τουρκία έχει παραβιάσει και ετοιμάζεται να το επαναλάβει από τις 18 Ιουλίου 2020 την κυπριακή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, διεξάγοντας σεισμικές έρευνες, έχει αγοράσει το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-400 κόντρα στις επιταγές του NATO, έχει καταλάβει μέρος της συριακής επικράτειας επιτυγχάνοντας συμφωνία με ΗΠΑ και Ρωσία υπέγραψε ένα παρανομο και καταχρηστικό σύμφωνο με την κυβέρνηση της Τρίπολης, αγνοεί επιδεικτικά το εμπάργκο όπλων του OHE στη Λιβύη, ενορχήστρωσε με απροκάλυπτο τρόπο τη μαζική είσοδο μεταναστών σε ευρωπαϊκή/ελληνική επικράτεια στον Εβρο, ενώ εσχάτως εισέβαλε για πολλοστή φορά στο Ιράκ με επίκληση το δικαίωμά της στην αυτοάμυνα εναντίον των -κατά αυτή- κούρδων τρομοκρατών.
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Η Αγκυρα εδραίωσε τη θέση της και επέβαλε προσώρας σε σημαντικό βαθμό την ατζέντα της, ενώ η Δύση με εξαίρεση συγκεκριμένες χώρες και την περίπτωση του Εβρου αντέδρασε αναιμικά και με αμηχανία με τις ΗΠΑ υπό τον Τραμπ να επιδεικνύουν ενεργό ανοχή, αν όχι κατανόηση έναντι των ενεργειών της Αγκυρας, έχοντας αγοράσει το επιχείρημα ότι εν τη απουσία της Ουάσιγκτον η πρώτη υπερασπίζεται τρόπον τινά και τα συμφέροντα της δεύτερης.
Αρα προφανώς ο τούρκος πρόεδρος έκρινε ότι τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να περάσει στην Ιστορία ως ο ηγέτης που 86 χρόνια μετά «διόρθωσε» το λάθος του Κεμάλ.
Πηγή: «Το Βήμα της Κυριακής»
