Η νεοφιλελεύθερη χρηματοπιστωτική μεταδημοκρατία της ΝΔ, μετατρέπει τις διαμαρτυρίες και τις κοινωνικές διεκδικήσεις σε συστημικούς «αγώνες δρόμου φιλανθρωπικού χαρακτήρα», επεσήμανε ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία, Αλέκος Φλαμπουράρης στην ομιλία του κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις δημόσιες συναθροίσεις.
Η κυβέρνηση στο όνομα της δήθεν ρύθμισης αντικρουόμενων συνταγματικών αγαθών, δοκιμάζει τη Δημοκρατία, ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Φλαμπουράρης τονίζοντας ότι «η αντιπαράθεση είναι βαθιά ιδεολογική» και «για πολιτικούς και ιστορικούς λόγους» καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο. Ο Αλέκος Φλαμπουράρης, κάλεσε το ΚΙΝΑΛ να θυμηθεί το παρελθόν των δημοκρατικών αγώνων για να αιτιολογήσει την επιλογή της στάσης του, ενώ αναφερόμενος στη σκοπιμότητα της κυβερνητικής νομοθέτησης επεσήμανε ότι στόχος τους είναι να «εκμηδενίσουν την κριτική σκέψη, τη δράση και την πράξη».
Ο κ. Φλαμπουράρης, κατέληξε λέγοντας ότι «αφού ένα χρόνο τώρα η Κυβέρνηση της ΝΔ, έχει διαλύσει τη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, έχει σπρώξει χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, έχει καθιερώσει το δόγμα « μισή δουλειά – μισός μισθός», προσπαθεί να κοροϊδέψει και να παραπλανήσει, όλους αυτούς, λέγοντας ότι ο περιορισμός, η απαγόρευση, μέχρι και η διάλυση των συναθροίσεων, είναι προς το συμφέρον τους.»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας
«Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Λυπάμαι ειλικρινά, που η Κυβέρνηση άνοιξε αυτή τη συζήτηση. Μια συζήτηση, η οποία, στο όνομα της δήθεν ρύθμισης αντικρουόμενων συνταγματικών αγαθών, δοκιμάζει τη Δημοκρατία.
Διαφωνούμε στον πυρήνα αυτού του νσχ γιατί θίγει τα ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών και η αντιπαράθεση είναι βαθιά ιδεολογική και βρίσκεται στην περιοχή, που για πολιτικούς και ιστορικούς λόγους, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συνεννοηθούμε.
Ξέρω, βέβαια, ότι μόνο αυτός που έχει παλέψει για κάτι, έχει στο νου του να το προστατεύει. Και ξέρουμε όλοι ότι, η δεξιά δεν έχει να επιδείξει ουσιαστικούς αγώνες και θυσίες για μια δημοκρατική Ελλάδα, ώστε να νοιάζεται πραγματικά για την ποιότητα της δημοκρατίας της.
Θα πω, λοιπόν, μόνο τρία πράγματα.
Το πρώτο είναι, ότι εντόπισα να μας κατηγορούν ότι «δεν συζητάμε, ότι μόνο καταγγέλλουμε».
Πράγματι. Η Ελλάδα του Κολοκοτρώνη και του Μακρυγιάννη
η Ελλάδα του Ρίτσου, του Λαμπράκη και του Πέτρουλα
μέχρι την Ελλάδα του Γρηγορόπουλου και του Φύσσα,
δεν μπορεί να συζητήσει και να διαπραγματευτεί τη ζωή της.
Γιατί αυτή η Ελλάδα υπήρξε κυρίως θύμα Ελληνικών κυβερνήσεων.
Γι’ αυτό οφείλει να αντιδράσει χωρίς αστερίσκους στη συκοφάντηση της διαμαρτυρίας και της λαϊκής έκφρασης, αλλά και στην υποτίμηση της ιστορίας και της ιστορικής μνήμης στην προσπάθεια της δεξιάς να αποκτήσει ιδεολογική ηγεμονία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το δεύτερο που θέλω να πω, απευθυνόμενος στους δημοκρατικούς πολίτες, αλλά και σε συναδέλφους του ΚΙΝΑΛ είναι να θυμηθούμε μαζί κρίσιμες στιγμές της ιστορίας του λαού μας:
Το ξέσπασμα του λαού για δημοκρατία μετά την αποστασία του ’65 και τον αγώνα ενάντια στη δικτατορία.
Το ορμητικό «ο λαός στην εξουσία του ’81»
Το «δεν ντρέπεστε κύριε Ράλλη» του Ανδρέα Παπανδρέου όταν αναφερόταν στην δολοφονία του Κουμή και της Κανελλοπούλου
Αυτά μόνο
Δικός σας, βέβαια, λογαριασμός και δεν επιτρέπεται να επεκταθώ.
Κυρίες και κύριοι της συμπολίτευσης
Tο τρίτο που θέλω να πω, για να είμαστε καθαροί.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτές οι διαχρονικές αξίες δεν ξόφλησαν και δεν θα ξοφλήσουν, όσο και να το θέλει και να προσπαθεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη η νεοφιλελεύθερη χρηματοπιστωτική μεταδημοκρατία.
Οι διαμαρτυρίες δεν είναι «αγώνες δρόμου φιλανθρωπικού χαρακτήρα».
Οι διαμαρτυρίες έχουν αποδέκτη. Ο αποδέκτης είναι οι κυβερνήσεις, η εκάστοτε εξουσία.
Και είναι, εκτός της ψήφου, η μοναδική έκφραση άμεσης δημοκρατίας. Είναι ο τρόπος πολιτικής συμμετοχής των πολλών.
Είναι παρά τις παθογένειες που ενδέχεται να παρατηρούνται, η ζωντανή συνομιλία του λαού με την κυβέρνησή του.
Μια αναφορά μόνο στο άρθρο για την «ευθύνη του διοργανωτή», που πέραν του απαράδεκτου ιδιώνυμου χαρακτήρα του, επηρεάζει εμμέσως και το συνταγματικό δικαίωμα του «συνεταιρίζεσθαι».
Σκοπός του είναι να δηλητηριάσει τη λειτουργία των εργατικών σωματείων και των άλλων συλλογικοτήτων, να νοθεύσει τη συνδικαλιστική δραστηριότητα των εργαζομένων και των ανέργων.
Να συντρίψει τον αυθορμητισμό της νεολαίας, των ανθρώπων του πολιτισμού, της διανόησης και της εκπαίδευσης.
Μ’ αυτό τον τρόπο θέλουν να εκμηδενίσουν την κριτική σκέψη, τη δράση και την πράξη.
Οδεύουμε δηλαδή είτε σε διαμαρτυρίες συστημικές τύπου «φιλανθρωπικών αγώνων δρόμου», είτε σε διαμαρτυρίες βίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
οι Δημοκρατίες όταν είναι στέρεες είναι ανεκτικές. Τα καθεστώτα φοβούνται. Μόνο μια κυβέρνηση που φοβάται το λαό, διανοείται να περιορίσει τη φωνή του και μάλιστα προληπτικά, την ώρα που έχει ήδη κάθε δυνατότητα να παρέμβει όταν εκτελούνται σοβαρά ποινικά αδικήματα.
Και αφού ένα χρόνο τώρα η Κυβέρνηση της ΝΔ, έχει διαλύσει τη μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα, έχει σπρώξει χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία, έχει καθιερώσει το δόγμα « μισή δουλειά – μισός μισθός», προσπαθεί να κοροϊδέψει και να παραπλανήσει λέγοντας ότι ο περιορισμός, η απαγόρευση, μέχρι και η διάλυση των συναθροίσεων, είναι προς το συμφέρον τους.
Γνωρίζουν όμως πολύ καλά όλοι αυτοί, ότι οι πελάτες δεν μπαίνουν στα μαγαζιά τους, ΟΧΙ γιατί τους εμποδίζουν οι συγκεντρώσεις, αλλά γιατί δεν έχουν ευρώ για να ξοδέψουν.
Το αφήγημα λοιπόν της κυβέρνησης πολύ γρήγορα καταρρέει στη συνείδηση των ενδιαφερομένων και όλης της κοινωνίας.
Βέβαια για την Ν.Δ. αυτή η επιλογή είναι φυσική, αφού οι συνομιλητές που έχει επιλέξει, δεν έχουν ανάγκη διαδηλώσεων για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους.
Όσο για τους πολλούς, τίποτε και κανείς δεν θα τους σταματήσει.
Ως προς αυτό είμαστε σίγουροι.
Ευχαριστώ»
