«Ακραία φιλελεύθερες και συντηρητικές» χαρακτηρίζει τις επιλογές της κυβέρνησης ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ/Προοδευτική Συμμαχία, Αλέκος Φλαμπουράρης, μιλώντας στα «ΝΕΑ», και υποστηρίζει πως «είναι αναγκαία η συμπόρευση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων για την απόκρουση αυτών των πολιτικών και μια νέα αριστερή προοδευτική κυβερνητική πλειοψηφία».
Αναφορικά με τη διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση επισημαίνει ότι «μπροστά στον κίνδυνο που διέτρεχε και διατρέχει η ανθρώπινη ζωή να λέγαμε “δεν μένουμε σπίτι”, επειδή το λέει η Κυβέρνηση; Δεν συναινέσαμε όμως ποτέ στην πολιτική της κυβέρνησης για την Υγεία, δεν συναινέσαμε στα vouchers της ντροπής, δεν συναινέσαμε στις διάφορες “δουλίτσες” που προέκυψαν επ’ ευκαιρία της πανδημίας και γενικώς δεν συναινούμε στην νεοφιλελεύθερη και πελατειακή αξιοποίηση της πανδημίας».
Ακόμη, ο κ. Φλαμπουράρης στέκεται στις διαδικασίες επανεκκίνησης της ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, τονίζοντας ότι «τα θέματα δημοκρατικής συλλογικής λειτουργίας και συλλογικής ηγεσίας με διακριτό ρόλο του επικεφαλής, είναι λυμένα για την Ανανεωτική Ριζοσπαστική Αριστερά. Οι ηγεσίες των αριστερών κομμάτων δίνουν – ή και αφαιρούν – προστιθέμενη αξία στο συλλογικό όραμα και κυρίως διευκολύνουν – ή όχι – την επικοινωνία του οράματος με την κοινωνία. Ο Τσίπρας είναι πρόσωπο που έδωσε και δίνει προστιθέμενη αξία».
Αναλυτική η συνέντευξη του του Αλέκου Φλαμπουράρη στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» και το δημοσιογράφο Δημήτρη Μανιάτη:
Επιμένετε ως κόμμα πως τα κακά οικονομικά στοιχεία, σηματοδοτήθηκαν για την χώρα πριν ακόμη απ’ την πανδημική κρίση. Πώς το τεκμηριώνεται αυτό και σε ποιο βαθμό έχει πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση;
Υπάρχουν μια σειρά οικονομικών στοιχείων που απαντούν στο ερώτημά σας. Ενδεικτικά αναφέρω ότι τον Ιούλιο του ’19 το ΑΕΠ της χώρας, δηλαδή η ανάπτυξη, έτρεχε με ανοδικό ρυθμό 2,8%, ενώ κινήθηκε πτωτικά κι έκλεισε στο 1% το τελευταίο τρίμηνο. Το δε πρώτο τρίμηνο του 2020 παρουσίασε αρνητικό πρόσημο, δηλαδή ύφεση 0,9% με μόλις 10 μέρες καραντίνας.
Η βιομηχανική παραγωγή κινούνταν αυξητικά, σε μέσα επίπεδα 3,5% τον Ιούνιο του ’19 και το φετινό Απρίλη φτάσαμε σε εκρηκτική μείωση της τάξης του 9,9%.
Οι εξαγωγές αυξήθηκαν οριακά 0,3% το α’ τρίμηνο του 2020 όταν το αντίστοιχο περσινό είχαν αλματώδη πορεία ύψους 8,5%.
Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έκλεισε με 700 εκ. λιγότερα και ο αριθμός των ανέργων, πριν την καραντίνα, είχε αυξηθεί κατά 40 χιλιάδες άτομα.
Κι επειδή τα στατιστικά στοιχεία δεν λένε πολλά στον κόσμο παραθέτω κι ένα πρακτικό παράδειγμα: η αγορά του λιανεμπορίου έπεσε τα Χριστούγεννα στο 60% του τζίρου της προηγούμενης χρονιάς, μόνο και μόνο από την κατάργηση της 13ης σύνταξης και του πολύ μειωμένου κοινωνικού μερίσματος
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της, υπηρετεί από την πρώτη μέρα, μόνο συγκεκριμένα συμφέροντα. Τα προεκλογικά ψέματα του κ. Μητσοτάκη έχουν επιπτώσεις τις οποίες υφίστανται χιλιάδες επιχειρήσεις και εργαζόμενοι.
Σήμερα που έχουμε εισέλθει στην β φάση της κρίσης του κορονοϊού, τι προσάπτετε στην κυβέρνηση ως ολιγωρία στα της πανδημίας. Ρωτώ γιατί στην α φάση επιδείξατε συναίνεση…
Μπροστά στον κίνδυνο που διέτρεχε και διατρέχει η ανθρώπινη ζωή, τι να λέγαμε; «δεν μένουμε σπίτι», επειδή το λέει η Κυβέρνηση; Aλλά ως εκεί. Δεν συναινέσαμε ποτέ στην πολιτική της κυβέρνησης για την Υγεία, δεν συναινέσαμε στα vouchers της ντροπής, δεν συναινέσαμε στις διάφορες «δουλίτσες» που προέκυψαν επ’ευκαιρία της πανδημίας και γενικώς δεν συναινούμε στην νεοφιλελεύθερη και πελατειακή αξιοποίηση της πανδημίας. Να είμαστε καθαροί σε αυτό.
Ταυτόχρονα επιμέναμε στην αναβάθμιση και ισχυροποίηση του ΕΣΥ με διπλασιασμό των ΜΕΘ, με πλήρη ανάπτυξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, με θωράκιση των νησιών και απομακρυσμένων περιοχών, με τις αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού.
Κατηγορούμε την Κυβέρνηση γιατί ενώ δεν έκανε σχεδόν τίποτα απ’ αυτά, επαναφέρει το σχέδιο εκχώρησης υποδομών και υπηρεσιών σε ιδιώτες μέσω ΣΔΙΤ, πιστή στην ακραία νεοφιλελεύθερη ιδεολογία και πολιτική της.
Στο μέτωπο των ελληνοτουρκικών, εσείς με την πείρα σας, τι θεωρείτε πως πρέπει να γίνει απ’την χώρα μας. Μια λογική ειρηνικής συνύπαρξης (που υπάρχει στην παράταξή σας) με την γείτονα είναι διαζευκτική με μια λογική αποτροπής που επίσης υπάρχει στον χώρο σας;
Η ειρηνική συνύπαρξη είναι και παραμένει το ζητούμενο. Προϋπόθεση όμως για να οικοδομηθεί , είναι πρώτα απ’ όλα η σταθερότητα των συνόρων και υπ’ αυτή την έννοια η ειρηνική συνύπαρξη γίνεται δύσκολη, αν εγείρονται θέματα διεκδικήσεων. Η συνύπαρξη είναι κατάσταση αμφίδρομη και απαιτεί την αντίστοιχη πρόθεση από τους γείτονες. Συνεπώς, πρέπει να έχεις μία πολιτική που η συνετή διπλωματία και ο συσχετισμός ισχύος πρέπει αναγκαστικά να συνυπάρχουν. Μιλώ για μία πολιτική αρχών, ανοιχτού διαλόγου, στη βάση σεβασμού της διεθνούς νομιμότητας, της σταθερότητας των συνόρων και την απόκρουση κάθε είδους εθνικισμών. Και φυσικά να σταματήσει η εργαλειοποίηση του προσφυγικού/μεταναστευτικού.
Οδεύετε σε μια επανεκκίνηση για τον μετασχηματισμό του κόμματός σας. Εδώ φαίνεται πως υπάρχουν απόψεις διαφόρων αποχρώσεων. Εσείς τάσσεστε με το άνοιγμα στο ΚΙΝΑΛ για παράδειγμα και γενικώς σε μια σοσιαλδημοκρατικοποίηση;
Οδεύουμε στην πορεία για ανασυγκρότηση – διεύρυνση του κόμματος, σε μια προσπάθεια ποιοτικής και ποσοτικής αντιστοίχισης της εκλογικής δύναμης με τις οργανωμένες δυνάμεις του κόμματος. Απευθυνόμαστε λοιπόν στους αριστερούς και ευρύτερα δημοκρατικούς πολίτες και τους καλούμε να συμμετάσχουν στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, μέσα από την παρουσία τους στους αρμούς της κοινωνίας που ζουν και αισθάνονται τις ανάγκες και τις αγωνίες του κόσμου.
Είμαι δεδηλωμένος στο χρόνο οπαδός και υπερασπιστής των αξιών της Αριστεράς καθώς επίσης ένθερμος υποστηρικτής των συμμαχιών στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων. Δεν έκρυψα ποτέ, ότι ασπάζομαι την άποψη ότι οι σοσιαλιστές είναι ο πιο κοντινός χώρος σε εμάς.
Αποδείχτηκε ότι οι επιλογές της ΝΔ, μετά από ένα χρόνο στην κυβέρνηση, δεν είναι απλώς συντηρητικές, αλλά ακραία νεοφιλελεύθερες και ενίοτε ακροδεξιές. Είναι αναγκαία η συμπόρευση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων για την απόκρουση αυτών των πολιτικών και μια νέα αριστερή προοδευτική κυβερνητική πλειοψηφία.
Ο Αλέξης Τσίπρας, που πάντα είστε κοντά του, στον δελφικό χρησμό του υπονόησε πρωτοβουλίες για μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ ενώ απ’ την άλλη ο κ. Σκουρλέτης στην Εποχή, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για προσωποπαγές κόμμα. Πόσο είναι εμπόδιο μια λογική αριστερής καθαρότητας σε μια λογική ανοίγματος;
Για την Ανανεωτική Ριζοσπαστική Αριστερά τα θέματα δημοκρατικής συλλογικής λειτουργίας, αλλά και συλλογικής ηγεσίας με διακριτό ρόλο του επικεφαλής, είναι λυμένα. Δεν υπάρχει θέμα και δε νομίζω ότι πρέπει να τίθεται. Εξ άλλου είμαστε όλοι μπολιασμένοι μ’ αυτές τις αξίες, από τον πρόεδρο μέχρι το τελευταίο μέλος.
Οι ηγεσίες των αριστερών κομμάτων δίνουν – ή και αφαιρούν – προστιθέμενη αξία στο συλλογικό όραμα και κυρίως διευκολύνουν – ή όχι – την επικοινωνία του οράματος με την κοινωνία. Ο Τσίπρας είναι πρόσωπο που έδωσε και δίνει αυτήν την προστιθέμενη αξία.
Όσο για την «αριστερή καθαρότητα» που με ρωτάτε, αυτό που ξέρω από εμπειρία, είναι ότι καμιά πολιτική δεν επιβάλλεται στον κόσμο μόνο με σχεδιασμούς κομματικών επιτελείων, όσο ευρηματικοί κι αν είναι, αν αυτή δε συναντάται με τα κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα της εποχής.
