Αλέκος Αλεξανδράκης: «Επιτέλους ένας εραστής στο Θέατρο» – Οι τέσσερις γάμοι και ο μεγάλος έρωτας

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήθελε να γίνει αξιωματικός του Ναυτικού και γι’ αυτό μπήκε στην Σχολή Δοκίμων. Όμως η μεγάλη του επιθυμία ήταν να μπορέσει να πάει στην Αμερική και να σπουδάσει κινηματογραφική σκηνοθεσία.

από τη Μυρτώ Τζώρτζου

Αγαπούσε επίσης πολύ και την ξιφασκία και έτσι μπόρεσε να μπει στην Εθνική Ομάδα, σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρονών. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης βασικά ήταν πολλά πράγματα.

Γεννημένος στην Αθήνα στις 27 Νοεμβρίου 1928 ο Αλεξανδράκης δεν στερήθηκε τίποτα. Ο πατέρας, δικηγόρος με καταγωγή από τη Μάνη, φρόντισε να τον βάλει στα καλύτερα σχολεία.

Και ενώ είχε πολλά πράγματα στο μυαλό του να κάνει μια παράσταση του Κάρολου Κουν με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη του άλλαξε τη ζωή. Έτσι αποφασίζει να γίνει ηθοποιός δίνοντας εξετάσεις στο Βασιλικό Θέατρο όπου περνάει πρώτος.

Η πρώτη του θεατρική εμφάνιση ήταν δίπλα στην Κατερίνα Ανδρεάδη τον Ιούλιο του 1949 στη «Φθινοπωρινή Παλίρροια» υποδυόμενος ένα ζεν πρεμιέ-τι άλλο θα μπορούσε να είναι άλλωστε. Τα σχόλια των εφημερίδων είναι αποθεωτικά. Σε μία είχε γραφτεί το «Παρουσιάστε όπλα. Επιτέλους, ένας εραστής στο ελληνικό θέατρο».

Αλέκος Αλεξανδράκης – Νόνικα Γαληνέα. Ένας μεγάλος έρωτας

Και ήταν εραστής, από τους μεγαλύτερους, αν όχι ο μεγαλύτερος, στο χώρο του Θεάτρου. Οι γυναίκες έτρεχαν στην κυριολεξία από πίσω του ζητώντας έστω κάτι δικό του να πάρουν. Του έκλεβαν το κασκόλ, μάζευαν τις γόπες από τα τσιγάρα που πετούσε, έσκιζαν τα ρούχα του στις πρεμιέρες, για να πάρουν ένα κομμάτι – οι πιο τολμηρές εισέβαλλαν απρόσκλητες στο καμαρίνι του, του πέταγαν χαρτάκια με το τηλέφωνο τους την ώρα που εκείνος ερμήνευε το ρόλο του, ζητούσαν να υπογράψει αυτόγραφο πάνω στο σώμα τους και γενικά ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς.

Μια από τις πρώτες του σχέσεις ήταν αυτή με την Έλλη Λαμπέτη. Πήγαινε καθημερινά ως το Βασιλικό Θέατρο και την έβλεπε να παίζει, στο πλευρό του Δημήτρη Χορν. Έγιναν γρήγορα ζευγάρι. Τα έφτιαξαν ένα καλοκαίρι. Εκείνη κοιμόταν στο σπίτι του, μια μονοκατοικία με κήπο, στην οδό Ιουστινιανού, στο ύψος της Σχολής Ευελπίδων. Έμειναν έξι μήνες μαζί.

Την εγκατέλειψε για να ακολουθήσει την Κατερίνα σε μια περιοδεία. Θα έπαιζε στη «Φθινοπωρινή παλίρροια» της Δάφνης ντυ Μωριέ. Σε περιοδεία της Κατερίνας και συγκεκριμένα στο Χαρτούμ του Σουδάν γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, τη Μαρτζι Βάλβη. Ο γάμος του με τη Μάρτζι έγινε σε κάποιο ξωκκλήσι και η δεξίωση στη Μ. Βρετανία, με πλήθος καλεσμένων.

Δεν είχε όμως διάρκεια καθώς κράτησε μόνο τρία χρόνια.

Το καλοκαίρι του ’54, σε μια βόλτα με την αδελφή του και το γαμπρό του για μπάνιο, στη Γλυφάδα, θα γνωρίσει τη Μις Γαλλία, την Κλοντ Σαμπατού. Ερωτεύονται πολύ και παντρεύονται με πολιτικό γάμο στο Παρίσι. Αλλά και αυτός ο γάμος κράτησε λίγο. Πριν κλείσουν τρία χρόνια, νιώθοντας πιεσμένος από τη σχέση τους, της ζήτησε διαζύγιο.

Το 1956 παντρεύτηκε την ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη. Ζευγάρι στη ζωή, ζευγάρι και στη σκηνή. Αλλά και αυτός ο γάμος δεν κράτησε πολύ. Οι δυο τους χώρισαν μετά από τέσσερα χρόνια. «Την Αλίκη την αγάπησα πολύ. Ήταν σπουδαίος άνθρωπος.» θα πει αργότερα ο ίδιος.

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005

Ο τέταρτος γάμος του ήταν το 1964 με την Ελβετή Βερένα Γκάουερ, με την οποία απέκτησε έναν γιο, τον Βάσια και μία κόρη, τη Γιοχάνα. Με τη Βερένα γνωρίστηκαν στη Ρόδο, στα γυρίσματα της ταινίας «το Δόλωμα»- ήταν η ανιψιά του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου Miramare, Τζακ Γκάουερ, στο οποίο έμεναν όλοι οι ηθοποιοί της ταινίας. Δούλευε στη ρεσεψιόν και την έβλεπε κάθε μέρα. Άλλος ένας σύντομος γάμος. Το 1969 παίρνουν διαζύγιο.

Εκείνος έχει ήδη ερωτευτεί το «γλυκό του σίφουνα», όπως αποκαλεί την ηθοποιό Νόνικα Γαληνέα. Η Νόνικα Γαληνέα ήταν τότε σε διάσταση με τον σύζυγό της, ενώ ο γάμος του Αλεξανδράκη με την Γκάουερ έγινε παρελθόν. Η πρώην σύζυγός του μετά το διαζύγιο πήρε τα παιδιά τους και επέστρεψε στην Ελβετία.

Ο έρωτας με τη Γαληνέα ήταν μεγάλος και δυνατός. Μαζί έμειναν 22 χρόνια αλλά δεν παντρεύτηκαν ποτέ.  Όλα αυτά τα χρόνια της κοινής τους ζωής δούλευαν μαζί στο θέατρο ανεβάζοντας πολλές επιτυχημένες παραστάσεις τις δεκαετίες του΄70 και ΄80.

Συνολικά πρωταγωνίστησε σε περισσότερες 75 ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου.

Ο Αλέκος Αλεξανδράκης πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005, έπειτα από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.