«Η κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε με σοβαρότητα την υγειονομική κρίση, δεν προετοίμασε καθόλου τη χώρα για το δεύτερο κύμα, αντιθέτως καλύφθηκε πίσω από την ατομική ευθύνη και τις ευρωπαϊκές πολιτικές», τονίζει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ΝΕΟΛΟΓΟΣ των Πατρών και το δημοσιογράφο Αλέξανδρο Κογκόλη, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία και υπεύθυνος της κοινοβουλευτικής ομάδας για το χρηματοπιστωτικό σύστημα
Ο Αλ. Φλαμπουράρης υπογραμμίζει πως η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει καμία στόχευση, ούτε στους ελέγχους των τεστ, ούτε στις περιοχές, ούτε στα πεδία της διασποράς ενώ την ίδια στιγμή η υποστήριξη των νοσοκομείων και των υγειονομικών είναι ανεπαρκέστατη.
Όπως σημειώνει ο βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, το αποτέλεσμα της κυβερνητικής απραξίας είναι θάνατοι που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων, εξουθένωση των υγειονομικών, σχετική αντίθεση και αδιαφορία των πολιτών στα μέτρα λόγω των αντιφατικών και αναξιόπιστων συστάσεων και βεβαίως καραντίνα «ακορντεόν», αλλά χωρίς μέθοδο, με αποτέλεσμα την καθίζηση της οικονομίας.
Σε σχετική ερώτηση για συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ ο Αλέκος Φλαμπουράρης απάντησε: Προφανώς προσβλέπω σε ένα διάλογο με την κοινωνία, τους φορείς της και τις πολιτικές δυνάμεις του Δημοκρατικού και Αριστερού χώρου. Μια τέτοια συνεργασία αποκτά δύναμη που μπορεί, όχι μόνο να αποκρούει και να ακυρώνει τις αντικοινωνικές πολιτικές της κυβέρνησης, αλλά και να εγγυηθεί ένα νέο μοντέλο αναδιανομής του πλούτου, με συνεχή μείωση των ανισοτήτων και κοινωνική ευημερία υπέρ της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης
-κ. Φλαμπουράρη, πως κρίνετε τις αποφάσεις της κυβέρνησης ως προς τη διαχείριση του κορωνοϊού (επαναφορά σε σκληρότερα μέτρα); Εκπρόσωποι, μεταξύ άλλων, του εμπορίου, της εστίασης και της οικονομίας ζητούν ρευστότητα. Τι διαφορετικό θα κάνατε εάν ήσασταν κυβέρνηση;
Η διαχείριση μιας κρίσης κρίνεται εκ του αποτελέσματος, αλλά κρίνεται και από την μεθοδολογία της, ιδίως στις περιπτώσεις που η κρίση υπερβαίνει τις ανθρώπινες δυνατότητες, όπως συμβαίνει σε μια πανδημία.
Η κυβέρνηση δεν αντιμετώπισε με σοβαρότητα την κατάσταση, δεν προετοίμασε καθόλου τη χώρα για το δεύτερο κύμα, αντιθέτως καλύφθηκε πίσω από την ατομική ευθύνη και τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Καμία στόχευση, ούτε στους ελέγχους των τεστ, ούτε στις περιοχές, ούτε στα πεδία της διασποράς. Παραλλήλως, σημειώνεται ανεπαρκέστατη υποστήριξη των νοσοκομείων και των υγειονομικών.
Το αποτέλεσμα είναι θάνατοι που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, απαξίωση των δημόσιων νοσοκομείων, εξουθένωση των υγειονομικών, σχετική αντίθεση και αδιαφορία των πολιτών στα μέτρα λόγω των αντιφατικών και αναξιόπιστων συστάσεων και βεβαίως καραντίνα «ακορντεόν», αλλά χωρίς μέθοδο, με αποτέλεσμα την καθίζηση της οικονομίας.
Προφανώς εμείς θα ήμασταν σοβαρότεροι κι αποτελεσματικότεροι στη θέση τους. Θα αξιοποιούσαμε τα 37 δις που αφήσαμε, τη δυνατότητα δανεισμού με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, τα χρήματα από την Ευρώπη και σε συνδυασμό με την άρση των δημοσιονομικών περιορισμών, θα επιδοτούσαμε την εργασία και την παραγωγή όλων των εργαζομένων και των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της πανδημίας.
-Είναι επαρκής η στρατηγική για τον εμβολιασμό; Μαζί με το εμβόλιο υπήρξαν και αλλαγές στην κυβέρνηση. Πως τις σχολιάζετε;
Αν επιβεβαιωθούν οι αιτιάσεις που προβάλλονται από κάποιες πλευρές, ότι οι εμβολιασμοί καθυστερούν γιατί δεν έχουμε επάρκεια σε σύριγγες και υλικά συντήρησης των εμβολίων, θα βρεθούμε και πάλι μπροστά στην πλήρη ανευθυνότητα και την εγκληματική προχειρότητα. Ελπίζω, να μην ισχύουν αυτά γιατί όχι μόνο δεν μπορούμε να μιλάμε για στρατηγική εμβολιασμού, αλλά για την πλέον απελπιστική συνθήκη, που θα προστεθεί στην απαράδεκτη πρακτική των κατ´εξαίρεση εμβολιασμών ημετέρων. Να το πούμε, ότι γίναμε η ντροπή της Ευρώπης -αν όχι του κόσμου ολόκληρου – με αυτούς τους δήθεν συμβολικούς εμβολιασμούς.
Όσο για τις κυβερνητικές αλλαγές, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ήταν αδιάφορες, εάν δεν ήταν τόσο εξόφθαλμη η ακροδεξιά διολίσθηση. Χαρακτηριστική περίπτωση οι αλλαγές στο υπουργείο Εσωτερικών.
-Εάν γυρνούσαμε τον χρόνο πίσω, θα προτιμούσατε ξανά την «πολυδιάσπαση» των εργολαβιών στην Πατρών-Πύργου; Καθυστέρησε λόγω αυτής της επιλογής το έργο; Ο κ. Καραμανλής έχει αναφέρει πως ο οδικός άξονας θα είναι έτοιμος το 2024. Είστε το ίδιο αισιόδοξος;
Επί ΣΥΡΙΖΑ, για το έργο στην Πατρών – Πύργου είχαμε χρηματοδότηση, συμβάσεις και έργα που υλοποιούνταν. Το έργο θα ήταν έτοιμο το 2023. Σήμερα, έχουμε άδεια εργοτάξια, αοριστολογίες από την κυβέρνηση της ΝΔ και μετάθεση ολοκλήρωσης του δρόμου στο απώτερο μέλλον.
Η τοπική αυτοδιοίκηση, οι φορείς και η τοπική κοινωνία έχουν ξεσηκωθεί.
Το έργο, όπως είχε σχεδιαστεί από τη Ν.Δ., πριν αναλάβουμε τη διακυβέρνηση, δεν μπορούσε να υλοποιηθεί ως κλειστός αυτοκινητόδρομος με διαχωριστική νησίδα. Γι’ αυτό και δεν είχε εγκριθεί από την ΕΕ, γι’ αυτό και αποτελεί κοροϊδία να λένε πως θα μπορούσε να είναι έτοιμο νωρίτερα.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύτηκε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία ενέκρινε και χρηματοδότησε το έργο. Γνωρίζοντας και, προφανώς, εγκρίνοντας τον τρόπο κατασκευής του.
-Ο Γιώργος Παπανδρέου χαρακτήρισε «κατασκευασμένες» τις ειδήσεις περί συνομιλιών του με τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμη και για μετεκλογική συνεργασία. Αλήθεια, είναι κακό να συνομιλούν μεταξύ τους, ανταλλάσσοντας απόψεις, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ; Θα λέγατε «ναι» ακόμη και σε εκλογική ή μετεκλογική συνεργασία με το ΚΙΝΑΛ;
Ανήκω σε αυτούς που ποτέ δεν έκλεισαν την πόρτα στο συγκεκριμένο διάλογο. Όμως, εάν αυτό πριν κάποιους μήνες ήταν επιθυμητό, σήμερα -με τη συγκεκριμένη κυβέρνηση- είναι μάλλον επιβεβλημένο. Προφανώς προσβλέπω σε ένα διάλογο με την κοινωνία, τους φορείς της και τις πολιτικές δυνάμεις του Δημοκρατικού και Αριστερού χώρου. Μια τέτοια συνεργασία αποκτά δύναμη που μπορεί, όχι μόνο να αποκρούει και να ακυρώνει τις αντικοινωνικές πολιτικές της κυβέρνησης, αλλά και να εγγυηθεί ένα νέο μοντέλο αναδιανομής του πλούτου, με συνεχή μείωση των ανισοτήτων και κοινωνική ευημερία υπέρ της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.
-Δώστε μας σας παρακαλώ το κλίμα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, στην πορεία που βρίσκεται σε εξέλιξη, για την αντιστοίχηση του -υψηλού πλέον- ποσοστού του με τη βάση. Κινείται με επιτυχία η διαδικασία; Εγγράφονται μέλη;
Δεν μου είναι ευχάριστο, αλλά πρέπει να παραδεχτώ ότι δεν βρισκόμαστε σε ιδανική κατάσταση και οι αιτίες είναι γνωστές.
Ενώ ξεκινήσαμε με ορμή τη διεύρυνση του κόμματος με δυνάμεις, που ως συλλογικότητες αλλά και κυρίως ως άτομα, θέλουν να συμβάλλουν στη μεγάλη αυτή προσπάθεια, ήρθε η υγειονομική κρίση και η πανδημία που ανέκοψε την πορεία.
Αν αυτή η πραγματικότητα συνδυαστεί με το ότι χάσαμε τις εκλογές πριν προλάβουμε να ασκήσουμε την πολιτική μας επειδή έπρεπε να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια, μπορούμε να πούμε ότι οι συνθήκες αλλά και ίσως ο ίδιος μας ο εαυτός μας αδίκησαν.
Γιατί πετύχαμε πολλά και πολύ δύσκολα, τα οποία δεν καταφέραμε να τα υπερασπίσουμε στα μάτια του κόσμου, που κουράστηκε από δέκα χρόνια οικονομική κρίση. Αυτό το «παράπονο» μας λάβωσε. Αλλά θα βρούμε το νήμα, γιατί είμαστε από την κοινωνία, είμαστε με την κοινωνία και είμαστε για την κοινωνία και αυτό έχει ήδη αρχίσει να φαίνεται.
