Έντεκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από εκείνο το βράδυ που ο μικρός Αλέξης άφηνε την τελευταία του πνοή στα Εξάρχεια μετά από τον εν ψυχρώ πυροβολισμό του από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Παλαιό Ψυχικό με γονείς σχετικά ευκατάστατους. Η μητέρα του ιδιοκτήτρια κοσμηματοπωλείου στη Βουκουρεστίου, ο πατέρας του διευθυντής υποκαταστήματος τράπεζας.
Ήταν Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου, λίγο πριν τις 9 το βράδυ όταν ο 15χρονος Αλέξανδρος βρέθηκε ενώπιον του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα και του συναδέλφου του Βασίλη Σαραλιώτη και έπεσε νεκρός από τα πυρά του πρώτου, μπροστά στα μάτια του φίλου του, Νίκου Ρωμανού, στη διασταύρωση των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική εξέταση, ο θάνατος του ήταν ακαριαίος καθώς η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά και καρφώθηκε στον δέκατο θωρακικό σπόνδυλο του νεαρού.
Η είδηση της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου διαδόθηκε σε όλη την Ελλάδα με μεγάλη ταχύτητα, τόσο μεγάλη που λίγες ώρες αργότερα χιλιάδες κόσμου βγήκαν αυθόρμητα στους δρόμους εναντίον της αστυνομικής βίας. Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση του θανάτου, ξέσπασαν «μάχες» έξω από τα πανεπιστήμια ανάμεσα σε ανθρώπους που διαμαρτύρονταν και σε αστυνομικούς.
Αυτά που ακολούθησαν την δολοφονία του Γρηγορόπουλου, ήταν ίσως η πιο δυνατή «κραυγή» των τελευταίων δεκαετιών και άνηκε κυρίως σε μαθητές και φοιτητές. Σε όλη τη χώρα πραγματοποιήθηκαν πορείες και καταλήψεις σε σχολεία, η αντίδραση των μαθητών ήταν άμεση, οι νέοι ήταν στους δρόμους και αστυνομικά τμήματα δέχθηκαν επιθέσεις. Περισσότερο όμως ο κόσμος επιδόθηκε σε συμβολικές κινήσεις διαμαρτυρίας. Για παράδειγμα ξάπλωναν γυμνοί σαν πτώματα στα σκαλοπάτια της ΓΑΔΑ ή προσέφεραν λουλούδια στους αστυνομικούς.
Οι διαδηλώσεις με τόση μαζικότητα συνεχίστηκαν μέχρι και την 10η ημέρα του Δεκέμβρη.
Στις 9 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε η κηδεία του 15χρονου. Εκατοντάδες κόσμου βρέθηκαν στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου για να αποχαιρετήσουν το νεαρό μαθητή. Στη φωτογραφία βλέπουμε τον φίλο του Γρηγορόπουλου, Νίκο Ρωμανό, μπροστά στα μάτια του οποίου έχασε την ζωή του ο Αλέξανδρος:
Στις 10 Δεκεμβρίου και οι δύο ειδικοί φρουροί κρίθηκαν προφυλακιστέοι μετά την απολογία τους στον ανακριτή. Ο Κορκονέας ισχυρίστηκε ότι δεν είχε πρόθεση να δολοφονήσει τον Γρηγορόπουλο και ότι έριξε δύο προειδοποιητικές βολές στον αέρα.
Στις 24 Αυγούστου 2009 το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών διέταξε την παραπομπή των δύο ειδικών φρουρών στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο, προκειμένου να δικαστούν για ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο ο Κορκονέας και για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο ο Σαραλιώτης.
Στις 11 Οκτωβρίου 2010, το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Άμφισσας, αποτελούμενο από 3 τακτικούς δικαστές και 4 ένορκους, έκρινε και τους δύο ειδικούς φρουρούς ενόχους, τον Κορκονέα για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο (με μετατροπή της κατηγορίας επί το αυστηρότερον και χωρίς ελαφρυντικά) και τον Σαραλιώτη για συνέργεια. Ο Κορκονέας καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και 15 μήνες φυλάκιση, ενώ ο Σαραλιώτης σε πρόσκαιρη κάθειρξη δέκα ετών. Και οι δυο καταδικασθέντες οδηγήθηκαν στη φυλακή, αλλά μετά από ένα χρόνο ο Σαραλιώτης αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους.
Στο σκεπτικό της απόφασης αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι η «ακατάσχετη επιθυμία του Επαμεινώνδα Κορκονέα να προκαλέσει με κάθε τρόπο άοπλα νεαρά άτομα και να κάνει επίδειξη ισχύος, εμφορούμενος από την ασφάλεια που του παρείχε η κατοχή του οπλισμού του» ήταν μία από τις αιτίες που όπλισαν το χέρι του με αποτέλεσμα τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.
Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, ο «Γκρέγκορι» όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι του, ήταν νέος, ήταν άοπλος και η ζωή του δεν είχε καμία ιδιαίτερη διαφορά από τη ζωή ενός μέσου παιδιού στα βόρεια προάστια. Άκουγε χιπ – χοπ και ροκ μουσική. «Με τη μουσική του είχε μεγάλη αγάπη. Μια καθηγήτρια τον είχε βάλει να κάνει εργασία για τους Pink Floyd» δηλώνει μια συμμαθήτριά του από τη σχολή Μωραΐτη.
Αργότερα, η μητέρα του Αλέξανδρου θα δηλώσει το εξής «είχα την ευτυχία να έχω ένα παιδί σαν τον Αλέξανδρο και είχα την δυστυχία να χάσω αυτό το παιδί».
