Το μέλλον απαιτεί φρέσκιες ιδέες και φωνές ουσίας. Όχι κραυγές και κατάλοιπα του παρελθόντος. Οφείλουμε να στρέψουμε τα βλέμματα μας στην καθημερινότητα και τις συνθήκες διαβίωσής μας και να τα αποστρέψουμε από τις διαμάχες του παρελθόντος και τις κομματικές βεντέτες.
Δεν ανήκω σε καμία τάση, ούτε συνιστώσα. Εκπροσωπώ τη γενιά της ανεργίας του 30%, της μετανάστευσης 420.000 νέων επιστημόνων, της πτώσης του Α.Ε.Π. κατά 30% και του ντροπιαστικού υποκατώτατου μισθού των 400 και 550 ευρώ μέχρι προσφάτως (καθαρά, όχι μεικτά – όλοι αναφέρουμε το μεικτό κατώτατο μισθό, αλλά η επιβίωσή μας πληρώνεται με τον καθαρό) και τώρα της στεγαστικής και ενεργειακής κρίσης. Έχουμε φθάσει στο σημείο το ενοίκιο ενός μικρού διαμερίσματος να κοστίζει όσο ο καθαρός μισθός ενός μήνα και αναρωτιόμαστε για τη μάστιγα της υπογεννητικότητας και γιατί οι νέοι δεν κάνουν οικογένεια…
Η επόμενη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα πρέπει να απαρτίζεται από ανθρώπους με μόρφωση, εμπειρία στους τομείς τους, γείωση με την κοινωνία. Από πραγματικούς αγωνιστές της καθημερινότητας, που θα πάνε μπροστά τόσο το κόμμα μας όσο και τη χώρα. Όχι από παρεάκια του κάθε πολιτικού παράγοντα και της κάθε τάσης. Το είπε και ο Πρόεδρός μας: όχι σε χαρτάκια και λίστες τάσεων!
Η επόμενη Κεντρική Επιτροπή οφείλει να ενεργοποιήσει και να κινήσει τις διαδικασίες για ένα καλύτερο αύριο, ένα μέλλον με προοπτική που θα πραγματωθεί από την επόμενη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η οποία θα κληθεί σύντομα να πάρει τις τύχες της χώρας στα χέρια της.
Η επόμενη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι αναγκαίο να κάνει τομές υπέρ της κοινωνίας και το ΛΑΟΥ. Να ανοίξει (με κριτήρια) την κάνουλα των τραπεζών στην κοινωνία, τα νοικοκυριά και ιδίως τους νέους, ώστε να στήσουν τις ζωές στα πόδια τους. Με αυτό τον τρόπο, οι άνθρωποι ακριβώς που για περισσότερο από μια δεκαετία εγκλωβίστηκαν στο δίπολο ανεργία και μισθοί των 500 ευρώ θα αποτελέσουν την ελπίδα και την προοπτική για πραγματική και όχι επίπλαστη ανάπτυξη.
Η επόμενη μέρα επιτάσσει:
- Αλλαγή παραγωγικού μοντέλου: Είναι ανάγκη να συνδυαστούν οι δυνατότητες της χώρες με τη ζήτηση του σήμερα και του αύριο. Η Ελλάδα δεν διαθέτει ούτε αυτοκινητοβιομηχανίες, ούτε πετρελαιοπηγές. Η «βαριά» βιομηχανία της είναι ο πρωτογενής τομέας και, τα τελευταία χρόνια, ο τουρισμός. Δεν γίνεται το κέρδος που αποδίδει η παραγωγή του πρωτογενούς τομέα, ως επί το πλείστον, να είναι οι επιδοτήσεις. Πρέπει να στραφούμε, για παράδειγμα, σε αναδιάρθρωση καλλιεργειών, εντατικοποίηση ιδίως εκείνων που έχουν εξαγωγικό ενδιαφέρον, καθώς και στην υιοθέτηση νέων τεχνολογιών (ευφυής γεωργία).
- Αναπτυξιακά κίνητρα: Επιβάλλεται η χώρα μας να παράσχει πραγματικά κίνητρα (με προϋποθέσεις για minimum ύψος επένδυσης και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας) ώστε να προσελκύσει ουσιαστικό επενδυτικό ενδιαφέρον, όπως παραχώρηση αναξιοποίητων εκτάσεων και κτιρίων σε στρατηγικά σημεία π.χ. βιομηχανικές ζώνες, κοντά σε λιμάνια.
- Ενίσχυση Τουρισμού: Η «νέα βαριά βιομηχανία» του τόπου μας πρέπει να στηριχθεί για να επεκταθεί σε μεγαλύτερη διάρκεια χρόνου, πέρα από τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες, με τη δημιουργία νέων λιμένων σε νησιά για υποδοχή κρουαζιερόπλοιων, επενδύσεις με αγροτουριστικό ενδιαφέρον που θα αναβαθμίσουν την Ελλάδα μεταξύ των πιο δημοφιλών παγκοσμίως προορισμών, συνδυάζοντας ήλιο, θάλασσα, βουνό και υψηλό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών.
Για να πετύχουν όλα αυτά, θα πρέπει πρώτα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως κόμμα να εκπέμπει αξιοπιστία, υπευθυνότητα, οργανωτικότητα, τεκμηριωμένες θέσεις και όραμα. Υπεύθυνη για όλα αυτά θα είναι η επόμενη Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, που θα το οδηγήσει στις εθνικές εκλογές.