Καταιγιστικές είναι οι εξελίξεις στην Αμαλιάδα γύρω από τον θάνατο του μικρού Παναγιωτάκη. Η υπόθεση, που ήδη συγκλονίζει λόγω της παρουσίας της 24χρονης Ειρήνης Μουρτζούκου — προσώπου που έχει ομολογήσει τη δολοφονία τεσσάρων παιδιών — αποκτά νέα διάσταση μετά τη φερόμενη κατάθεση πραγματογνωμοσύνης που αποδίδει τον θάνατο του παιδιού σε ασφυκτικό μηχανισμό και, συνεπώς, σε ανθρωποκτονία.
Την ανατροπή φέρνει ο παθολογοανατόμος Άκης Ανεστάκης, ο οποίος, αξιολογώντας εκ νέου τα ευρήματα, επισημαίνει δύο καίριες αποκλίσεις από το προηγούμενο πόρισμα του Ανδρέα Γκότση και άλλων συναδέλφων του. Πρώτον, απορρίπτει την εκδοχή του εγκολεασμού εντέρου, υποστηρίζοντας ότι τα στοιχεία παραπέμπουν σε σήψη εντέρου. Δεύτερον — και καθοριστικό — αμφισβητεί τη διατύπωση περί «υποξίας προ ωρών», υπογραμμίζοντας ότι τα συμβάντα εκτυλίχθηκαν χρονικά πολύ κοντά στη στιγμή του θανάτου του παιδιού.
Η νέα αποτίμηση αλλάζει τον άξονα της έρευνας, καθώς μετατοπίζει την έμφαση από μια πιθανή παθολογική εξέλιξη σε ενεργό εγκληματική ενέργεια. Η ένδειξη ασφυκτικού θανάτου, όταν συνδυάζεται με την κατάρριψη της χρονολόγησης υποξικών φαινομένων «προ ωρών», θεωρείται από τις Αρχές κρίσιμος δείκτης ανθρωποκτονικής πράξης.
Παράλληλα με τις ιατροδικαστικές εξελίξεις, επιχειρησιακή κινητικότητα καταγράφηκε στις φυλακές Κορυδαλλού. Περί τις 11:00 το πρωί, κλιμάκιο του Τμήματος Ανθρωποκτονιών μετέβη για να συναντήσει την Ειρήνη Μουρτζούκου, σε μια προσπάθεια να αποσαφηνιστούν πτυχές που αφορούν ειδικά την υπόθεση του Παναγιωτάκη. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, η 25χρονη συνομίλησε με τους αστυνομικούς, όμως δεν έκανε καμία αναφορά στο συγκεκριμένο παιδί, παρότι αυτός ήταν ο λόγος της επίσκεψης των Αρχών.
Η επανεκτίμηση των ευρημάτων και η πιθανή αποδοχή τους από τη Δικαιοσύνη αναμένεται να καθορίσουν το επόμενο βήμα της δικογραφίας. Αν η ερμηνεία του Άκη Ανεστάκη επιβεβαιωθεί σε τεχνικό και δικονομικό επίπεδο, τότε το κατηγορητήριο ενδέχεται να ενισχυθεί με στοιχεία που στοιχειοθετούν σαφώς ανθρωποκτονική ενέργεια. Σε αυτό το πλαίσιο, τα σημεία-κλειδιά είναι: η απουσία ενδείξεων εγκολεασμού, η τεκμηρίωση σήψης εντέρου και η τοποθέτηση του θανατηφόρου μηχανισμού ασφυξίας κοντά στον πραγματικό χρόνο θανάτου.
Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης παραμένει στραμμένο στις επίσημες ανακοινώσεις και στις επόμενες δικονομικές κινήσεις. Η υπόθεση, ήδη βαρύνουσα λόγω του ιστορικού της Ειρήνης Μουρτζούκου, κινείται πλέον με νέα πραγματογνωμοσύνη που ανατρέπει καίρια συμπεράσματα του παρελθόντος και φωτίζει διαφορετικά τον τρόπο και τον χρόνο του θανάτου.