Το αεροσκάφος που μετέφερε τον Γιάννη και τον Θανάση Αντετοκούνμπο, προσγειώθηκε λίγο μετά τις 11:30 στο «Ελευθέριος Βενιζέλος».
Η άφιξη των δύο πρωταθλητών του ΝΒΑ στην Αθήνα, καθυστέρησε μερικές ημέρες, καθώς ο Θανάσης έπρεπε να περάσει ένα χρονικό διάστημα απομονωμένος, αφού προσβλήθηκε από κορονοϊό με αποτέλεσμα να χάσει τους τελευταίους δύο τελικούς του ΝΒΑ.
Ο μικρότερος αδελφός τους, Αλεξ, έμεινε στις ΗΠΑ, προκειμένου να συμμετάσχει στο Summer League του ΝΒΑ με τους Σακραμέντο Κινγκς.
Γ. Διακογιάννης
«Απίστευτο συναίσθημα, ακόμα δεν το έχουμε πιστέψει»
Ο Γιάννης έφθασε στην Ελλάδα ως πρωταθλητής του ΝΒΑ και MVP των τελικών και δηλώνει έτοιμος να πάει τα τρόπαια στα Σεπόλια και στου Ζωγράφου. Τονίζει τη διάθεσή του να κάνει το repeat με τους Μπακς, ενώ στοχεύει και σε μία μεγάλη διάκριση με την Εθνική ομάδα.
Αναλυτικά όσα είπε ο «Greek Freak» στη συνέντευξη τύπου στο «Ελ. Βενιζέλος»:
«Θέλω να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο. Είμαστε χαρούμενοι που γυρίσαμε στην Ελλάδα, που βλέπουμε τους φίλους μας και την οικογένειά μας. Έπρεπε να περάσουμε μεγάλη διαδικασία για να φέρουμε και το τρόπαιο. Είμαι χαρούμενος που είμαι πίσω και που φέραμε ένα από τα μεγαλύτερα τρόπαια στην Ελλάδα. Είναι κάτι απίστευτο. Δεν ξέρω πόσες μέρες θα μείνουμε, αλλά θα το πάμε στου Ζωγράφου, στα Σεπόλια. Ακόμα δεν έχουμε πιστέψει τι έχει συμβεί, αλλά είναι με σκληρή δουλειά από όλους.
Ακόμα δεν το έχω πιστέψει. Όλη την χρονιά προσπαθούσα να μην βλέπω highlights, αλλά ξυπνάω κάθε πρωί και βλέπω στην τηλεόραση ότι οι Μπακς είναι πρωταθλητές. Μόνο που ζήσαμε αυτές στιγμές με 70.000 έξω στο Μιλγουόκι στην παρέλαση να φωνάζουν είναι τρομερό. Μαζί με τον αδερφό μου, τόσο νέος είναι απίστευτο. Δεν είμαι αυτός ο τύπος που θα βάλω μία φάση σε μπλούζα, αν υπάρχει κάποια ας την βάλουν από την Nike και την Jordan, δεν με νοιάζει. Όλα όσα έζησα στα αποδυτήρια με τον Θανάση είναι απίστευτο. Κράτησε μόνο ένα βράδυ, θέλω να το ξαναζήσουμε ως ομάδα. Να ξαναζήσουμε τέτοιες στιγμές, όχι μόνο. Μου αρέσει να κερδίζω και να δίνω τα πάντα στο παρκέ. Το συναίσθημα αυτό είναι εθιστικό, δεν μπορώ να το εξηγήσω. Θέλουμε να συνεχίσουμε να γινόμαστε καλύτεροι, να παίζουμε στα όριά μας. Άμα έχουμε χαμηλά το κεφάλι, θα κάνουμε τρομερά πράγματα στην καριέρα μας.
Μια απίστευτη διαδρομή αυτά τα 8 χρόνια στο NBA, αλλά είχα ανθρώπους δίπλα μου που με βοήθησαν. Με πίστεψαν, με έσπρωξαν να γίνω καλύτερος. Το καλύτερο συναίσθημα που έχω βιώσει είναι ότι έγινα πατέρας και ότι θα ξαναγίνω, δεν το πιάνει αυτό το πρωτάθλημα του ΝΒΑ. Με σκληρή δουλειά τα καταφέραμε, δεν σταματάμε και αυτό το βλέπαμε σε όλη μας τη ζωή με τους γονείς μας για να μεγαλώσουν και να μας ταΐσουν. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτά που έρχονται, έρχονται μόνο αν δουλεύεις σκληρά στο γήπεδο. Δεν ξέρω ποιο είναι το ταβάνι μου και κανείς δεν ξέρει. Κάθε χρόνο ξεπερνάμε αυτό που κάναμε πέρυσι. Τώρα, δεν ξέρω το μέλλον τι θα φέρει, αλλά ξέρω ότι αύριο θα σηκωθώ να πάω στο γήπεδο για προπόνηση. Αυτή είναι η νοοτροπία μας και δεν θα αλλάξει.
Κάθε ματς ήταν διαφορετικό. Δεν είχαμε φθάσει ξανά σε μία αντίστοιχη κατάσταση για να ξέρουμε. Τελευταία φορά που κέρδισε το Μιλγουόκι ήταν πριν από 50 χρόνια. Απλώς πηγαίναμε παιχνίδι με παιχνίδι και κάθε φορά να γινόμαστε καλύτεροι. Σίγουρα το 4-0 με το Μαϊάμι μας έδωσε αυτοπεποίθηση, ήμασταν χαρούμενοι, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν πιστεύαμε ότι θα πάρουμε το πρωτάθλημα.
Πρόσωπο του ΝΒΑ δεν είμαι, δεν θέλω να είμαι. Θέλω να κάνω την δουλειά μου, να βλέπω την οικογένειά μου. Δεν με ενδιαφέρει το να είμαι το πρόσωπο του ΝΒΑ, θέλω να είμαι ο Γιάννης που πηγαίνει στο γήπεδο και δουλεύει. Όσον αφορά την Εθνική, μακάρι να ήμασταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θέλω να καταφέρουμε κάτι και με την Ελλάδα. Να εκπροσωπήσουμε τη σημαία σωστά και να κερδίσουμε, αυτό είναι το επόμενο που θέλω.
Σίγουρα, ο Θανάσης με βοηθάω να βάζω challenge στον εαυτό μου. Ο Κόμπε με έκανε να πιστέψω στα όνειρά και όταν είναι αυτός δεν χρειάζομαι να με ξέρει κανένας άλλος. Είναι η οικογένειά μου δίπλα μου και μου αρκεί. Να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε, με χαμόγελο.
Συνεχίζω να δουλεύω. Είτε κάτι καλό γράψουν, είτε κάτι κακό. Αυτό που ξέρω είναι ότι δουλεύω και αυτό μου αρκεί, ό,τι και αν γράψουν. Δουλεύω όσο πιο σκληρά μπορώ και δεν μπορεί να με πειράξει η κριτική, γιατί στο λέω κι εγώ ότι δεν βάζω τις βολές. Θέλω να είμαι καλύτερος σούτερ, να βελτιώσω την ντρίμπλα μου, το ποστ παιχνίδι. Είμαι μικρός ακόμα, είμαι μόνο 26. Θα συνεχίσω την δουλειά με χαμηλά το κεφάλι.
Είχα μια στιγμή με την οικογένειά μου που έκατσα και σκέφτηκα τι έχει γίνει, πριν πάω στους προπονητές και τους συμπαίκτες. Είναι εθιστικό, μ’ αρέσει να παίζω στα πλέι οφ, να παίζω όταν η μπάλα είναι βαριά. Υπήρχε πίεση, αλλά το διασκέδαζα, γιατί έχω περάσει την πίεση σε όλη μου τη ζωή. Βρήκα έναν τρόπο και το διασκέδαζα και δεν με ένοιαζε αν θα χάσουμε ή αν θα κερδίσουμε. Κατάλαβα τι πρέπει να κάνουμε για να είμαστε στο τοπ επίπεδο και θέλω να το ξανακάνουμε. Αυτός είμαι ως άνθρωπος, λέω “ποιο είναι το επόμενο βήμα;”. Μου αρέσει το repeat. Ήξερα πόσο χαρούμενοι ήταν όλοι και μου αρέσει να κάνω χαρούμενο τον κόσμο, δεν θέλω να τους απογοητεύω. Θέλω να το ξανακάνουμε.
Το να είσαι στο τοπ επίπεδο είναι δύσκολο. Τώρα φέραμε το τρόπαιο είμαστε χαρούμενοι, αλλά όταν ήμουν τραυματίας στο Μιλγουόκι, ήμουν μόνος μου. Είναι βαρύ όλο αυτό που περνάς όταν είσαι επαγγελματίας αθλητής. Πολλοί δεν το συζητάν, γιατί λένε “εντάξει παίρνεις τόσα εκατομμύρια, σκάσε”. Εγώ χάρηκα που βγήκε και έκλαψε. Ξέρω πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό που περνάει. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά τον Θοδωρή Ιακωβίδη, μιλήσαμε λίγο στο Instagram».