Τον Αντώνη Κανάκη υποδέχτηκε ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης απόψε στο Δε Γρανμάδερ.
Σε μία από τις σπάνιες τηλεοπτικές του συνεντεύξεις ο παρουσιαστής μίλησε για τα πρώτα του βήματα στον πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό που είχε φτιάξει στο μπάνιο του σπιτιού του, για το πώς έφτασε στο «Κομφούζιο», και τους «ΑΜΑΝ» ενώ φυσικά αναφέρθηκε και στο concept των «Ράδιο Αρβύλα».
Από τη συζήτηση όμως εν έλειψαν και οι πιο προσωπικές ερωτήσεις.
Ο Αντώνης Κανάκης μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τους γονείς του και το πώς βιώνει πια την πατρότητα.
«Όλα ήρθαν φυσιολογικά στη ζωή μου. Δεν έχω κανένα άγχος είμαι τρισευτυχισμένος με τα παιδιά μου. Τα παιδιά έρχονται στη ζωή σου και φέρνουν πολλά συστατικά μαγικά, την αβίαστη χαρά, τη λάμψη στα μάτια, ομορφαίνουν τον κόσμο μέσα στην ασχήμια που έχει ο κόσμος. Έχει όμως διπλή ανάγνωση όλο αυτό. Η πρώτη είναι ότι “τι όμορφα που ζω σε αυτόν τον καινούριο κόσμο που μου προσφέρουν αυτά τα πλάσματα”. Και από την άλλη σε πιάνει ένας προβληματισμός ότι πώς από αυτό καταλήγουμε σε αυτό το τοξικό; Τι χαλάει στην πορεία;
Όταν έρχονται τα παιδιά, αλλάζεις, ή βγάζουν στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό σου. Μιλάω για τον εαυτό μου.
Όσο για τα δικά του παιδικά χρόνια και την απώλεια του πατέρα του που του κόστισε όσο τίποτα άλλο εξομολογήθηκε:
«Οι γονείς μου ήταν θαυμάσιοι άνθρωποι. Η απώλεια του μπαμπά μου και η η γέννηση των παιδιών μου είναι τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μου. Δεν μπορώ να περιγράψω πώς ένιωσα, πόσο μου στοίχισε, τον λάτρευα και τον λατρεύω, είναι ένα κενό, ένα ξερίζωμα, ένα πολύ σκληρό και βίαιο πράγμα που σε θυμώνει και λες “δεν μπορεί να στήνεις αυτή τη φάρσα, δεν μπορείς να δημιουργείς αυτούς τους αδιανόητους, ανθρώπινους δεσμούς και να έρχεται ένας θρόμβος και τέλος».
Τον θάνατο τον γνώρισα όταν πέθανε ο μπαμπάς μου, μέσα μου πέθανα κι εγώ μαζί του, και τη ζωή τη γνωρίζω ακόμα γνωρίζοντας τα παιδιά μου. Δεν πίστευα ότι μπορώ να αγαπήσω τόσο πολύ».
Τη δέχτηκα κι εγώ αυτή την αγάπη, είχα ελευθερία, είχα εμπιστοσύνη και αγάπη πάρα πολλή, πολύ χαρά κι ασφάλεια».
Για τα πρώτα του βήματα στην καριέρα του είπε:
«Έγινα πειρατής στο ραδιόφωνο στα 12-13 μου. Παλιά δεν μας ένοιαζε αν είχαμε ακροαματικότητες. Τα κίνητρα τότε ήταν αληθινά. Ήθελες απλά να παίξεις μουσική όχι να γίνεις γνωστός. Είμαι στο δεύτερο μπάνιο του σπιτιού μας, το καλό μπάνιο, που κανείς δεν χρησιμοποιούσε. Το έκανα κατάληψη κι έστησα τον πειρατικό σταθμό εκεί. Ανοίγει κάποια στιγμή η πόρτα και είναι η μαμά μου που μου λέει “Δεν θέλω να σε ενοχλήσω τι έχεις σκοπό να κάνεις στη ζωή σου; να απαντήσεις ότι θα ασχοληθώ με το ραδιόφωνο και τη μουσική. Έγινε Αντώνη σ’ ευχαριστώ κι έκλεισε την πόρτα».
Ο παρουσιαστής έκανε μία αναδρομή αμέσως μετά στο πώς έκανε το πέρασμα από τα ερτζιανά στην τηλεόραση.
«Στην αρχή μου προτάθηκε να κάνω μουσική εκπομπή. Μπήκα δυναμικά στην τηλεόραση με το “Κομφούζιο”. Είχε μία άγνοια κινδύνου ήταν και ωραία παρέα. Έσπασε πολλά τηλεοπτικά κλισέ και καθωσπρεπισμούς. Είχαμε ανακοινώσει ότι η πρεμιέρα μας ήταν την τάδε μέρα και ενώ δεν ήταν όλα έτοιμα εμείς βγήκαμε».
Περνώντας στο κεφάλαιο «ΑΜΑΝ» είπε:
«Στο Κομφούζιο είχαμε μεγάλη αγάπη για τη σάτιρα κι είπαμε να το απομονώσουμε σε μία εκπομπή κι έτσι πήραμε την απόφαση του “ΑΜΑΝ”. Ακροβατούσε μεταξύ της σάτιρας, της κωμωδίας και της πλάκας».
Μάλιστα, αποκάλυψε και τον λόγο που δεν θέλησε ποτέ να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
«Κατάφερα να χτίσω έναν δικό μου κόσμο στη Θεσσαλονίκη. Καλώς ή κακώς η πρωτεύουσα των media – μάλλον κακώς – είναι η πρωτεύουσα . Δεν ήθελα να φύγω από εδώ, ενστικτωδώς τότε δεν ήθελα ποτέ να βρεθώ στο κέντρο του μιντιακού πράγματος».
Πηγή: znews.gr
