Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, απαντώντας στους ισχυρισμούς του υπουργού Αμυνας της γειτονικής χώρας, Χουλουσί Ακάρ τόνισε πως «ας το καταλάβει καλά η Τουρκία ότι η κάθε μορφής αμυντική θωράκιση όλων, ανεξαιρέτως, των νησιών μας στο Αιγαίο -συμπεριλαμβανομένης, φυσικά, της στρατιωτικής τους θωράκισης- είναι όχι απλώς δικαίωμά μας αλλά και υποχρέωσή μας έναντι της τουρκικής προκλητικότητας».
«Το δικαίωμα αυτό θεμελιώνεται σαφώς, ιδίως στις διατάξεις του άρθρου 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, οι οποίες παρέχουν στα κράτη το δικαίωμα της προληπτικής άμυνας ακόμη και σε περίπτωση επικείμενης απειλής και στην περίπτωση της Ελλάδας η επικείμενη απειλή εκ μέρους της Τουρκίας είναι αυταπόδεικτη, όχι μόνο λόγω των καθημερινών προκλήσεων και απειλών της αλλά και διότι, κατά τρόπο εντελώς αντίθετο προς το Διεθνές Δίκαιο, συντηρεί το «casus belli» ως προς την καθ’ όλα νόμιμη επέκταση των χωρικών μας υδάτων, με άλλες λέξεις της αιγιαλίτιδας ζώνης μας», επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την αντιφώνησή του στην τελετή ανακήρυξης του σε επίτιμο δημότη Μαρώνειας-Σαπών στη Ροδόπη.
«Καθιστούμε, επίσης, σαφές προς την Τουρκία -αλλά και προς κάθε άλλη κατεύθυνση- ότι η εθνική μας κυριαρχία, υφ’ όλες τις εκφάνσεις της, είναι κατά πάντα αδιαπραγμάτευτη, και μάλιστα ενώπιον οιουδήποτε Forum», συνέχισε ο κ. Παυλόπουλος και σημείωσε ότι «γκρίζες ζώνες» δεν υπάρχουν στο Αιγαίο, όπως σαφώς προκύπτει από το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, με αμάχητο μάλιστα πρόσθετο νομικό τεκμήριο ιδίως το Πρόγραμμα «Natura 2000», το οποίο στο πλαίσιο των περιβαλλοντικώς προστατευόμενων κατά την ευρωπαϊκή νομοθεσία περιοχών καθορίζει, ως την πιο μικρή λεπτομέρεια και μεταξύ άλλων, τα νησιά, τις νησίδες και τις βραχονησίδες που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή και, άρα, στην ελληνική Επικράτεια.
Οπως είπε, το Διεθνές Δίκαιο, και κυρίως το Δίκαιο της Θάλασσας κατά τη Συνθήκη του Montego Bay 1982 -το οποίο δεσμεύει πλήρως την Τουρκία με τη μορφή γενικώς παραδεδεγμένων κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, σύμφωνα με την νομολογία του Δικαστηρίου της Χάγης- καθορίζει επακριβώς την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Ελλάδας. Και η χώρα μας δεν πρόκειται να ανεχθεί οιαδήποτε παραβίαση του Δικαίου της Θάλασσας και οιαδήποτε προσβολή της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης. Γι’ αυτό και θεωρεί ότι το λεγόμενο «Μνημόνιο» μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης δεν είναι απλώς άκυρο, αλλά παντελώς ανυπόστατο, δεν παράγει κανένα αποτέλεσμα και δεν δημιουργεί κανένα έρεισμα διαπραγμάτευσης.
Υπενθύμισε, μάλιστα, ότι η παραπάνω θέση δεν είναι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Διεθνούς Κοινότητας καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο σημείο αυτό τόνισε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αντιδράσει ανάλογα και δυναμικά, διότι, πλέον των άλλων, η ανοχή της αυθαιρεσίας της Τουρκίας θα δημιουργήσει ένα εξαιρετικά αρνητικό προηγούμενο ως προς την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας, το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να βρει μπροστά της σε πολλές άλλες θαλάσσιες περιοχές της.
Απευθυνόμενος προς τις ΗΠΑ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επισήμανε ότι έχουν χρέος ν’ αναγνωρίζουν εμπράκτως, απέναντι σε μια Τουρκία που «ταξιδεύει με σημαίες ευκαιρίας», πως η Ελλάδα ήταν είναι και θα παραμείνει σταθερός και συνεπής σύμμαχος, και σε διμερές επίπεδο και σ’ επίπεδο ΝΑΤΟ. Και, άρα, έχουν χρέος να αντιδράσουν αναλόγως και εμπράκτως, όταν η Τουρκία παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο, με πρόσφατο πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το Δίκαιο της Θάλασσας.
