Ξεπερνά κάθε όριο απόστρατος αξιωματικός και πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου Άμυνας της Τουρκίας, ο οποίος δήλωσε πως τα 3/4 του νησιού της Κρήτης κανονικά ανήκουν στη χώρα του και πως μονάχα το 1/4, επί της ουσίας ο νομός Χανίων δηλαδή, είναι ελληνικός.
Τους προκλητικούς ισχυρισμούς του γεωπολιτικού – στρατιωτικού αναλυτή Γιουμίτ Γιαλίμ, φιλοξενεί η μεγάλη ενημερωτική ιστοσελίδα της γείτονος trhaber.com υπό τον τίτλο: «Τα 3/4 της Κρήτης ανήκουν στην Τουρκία: Η παρουσία εκεί ΗΠΑ (σ.σ. εννοεί μέσω της στρατιωτικής βάσης) και Ελλάδας είναι παράνομη».
«Η Κρήτη που επί δυόμιση αιώνες ήταν τουρκικό έδαφος το 1913 μοιράστηκε από την Αγγλία σε τέσσερις χώρες. Αργότερα από αυτές τις τέσσερις χώρες, οι τρεις αποσύρθηκαν από τη συμφωνία. Και ενώ έπρεπε να αποδοθεί το έδαφος στον παλιό του ιδιοκτήτη οι Έλληνες χωρίς έγκριση από τους Οθωμανούς κατέλαβαν το σύνολο του νησιού» αναφέρει το δημοσίευμα, συνεχίζοντας και εμπλέκοντας άτσαλα γεγονότα των Βαλκανικών Πολέμων και του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου με την Κρήτη και τα νησιά του Αιγαίου. «Μετά από την ήττα του οθωμανικού κράτους στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο πολλά νησιά που ανήκαν στους Τούρκους στο Αιγαίο αφέθηκαν χωρίς σαφές νομικό status. Μεγάλες δυνάμεις της εποχής χωρίς να πάρουν έγκριση από την Τουρκία χάρισαν αυτά τα νησιά στους Έλληνες μεταξύ των οποίων το πιο σημαντικό είναι η Κρήτη που αναφέρεται ως αεροπλανοφόρο στη μέση της Μεσογείου (…). Η Κρήτη που είναι ένα από τα νησιά με νομικό καθεστώς που παρέμεινε στο κενό για έναν αιώνα μετά τον πόλεμο πότε δεν ανήκε τυπικά στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει καμία επίσημη συμφωνία για το ότι η Αθήνα κατέχει το σύνολο του νησιού» γράφει το trhaber.com.
Επί της ουσίας ο κ. Γιαλίμ υποστηρίζει πως με τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε στις 30 Μαΐου 1913, η Κρήτη παραχωρήθηκε αρχικά από την ηττημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία στους Βαλκάνιους Συμμάχους (ήτοι, Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο) που ως νικήτριες χώρες του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, θα έπρεπε να… μοιραστούν από κοινού το νησί. Ωστόσο με τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου που ακολούθησε στις 28 Ιουλίου 1913, Βουλγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο «παραιτήθηκαν των δικαιωμάτων τους από την Κρήτη, με αποτέλεσμα τα 3/4 του νησιού να παραμένουν οθωμανικό έδαφος – και άρα ν’ ανήκουν σήμερα στην Τουρκία – και μόλις το 1/4 ν’ ανήκει στην Ελλάδα».
