Η Α. Μέρκελ ήλθε πρώτη φορά στην Αθήνα πριν 43 χρόνια, το 1978.
Ήταν στη νεολαία και ενταγμένη στη πολιτική ομάδα του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ανατολική Γερμανία.
Ήλθε στην Ελλάδα με πρόσκληση και φιλοξενία από την Επιτροπή Ειρήνης, κίνηση στελεχωμένη από το ΚΚΕ. Πήγε στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο και στο σκοπευτήριο της Καισαριανής μαζί με την αντιπροσωπεία. Κατέθεσαν στεφάνια στη μνήμη των σφαγιασθέντων και των εκτελεσθέντων από τους Ναζί.
Τότε η χώρα της ήταν διαιρεμένη και στο Βερολίνο ελεγκτές των συνόρων ήταν στρατιωτικά αγήματα από τους νικητές των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασίλειου, της Γαλλίας και της Σοβιετικής ένωσης.
Η διαίρεση επιτεύχθηκε στη Γιάλτα με πρόσκληση του Στάλιν και τη συμμετοχή του Τσώρτσιλ από την Μ. Βρετανία και του Αμερικανού προέδρου Ρούσβελτ στις 4/2/1945.
Η χώρα της ξαναενώθηκε το 1989 που έπεσε το τείχος μετά τη προσέγγιση των ηγετών των τότε δύο υπερδυνάμεων και την απαρχή της διάλυσης της Σοβιετικής ένωσης. Όσοι συμμετείχαμε σε συνέδρια και εκδηλώσεις βιώσαμε αυτή τη διαίρεση τόσο στην Δυτική -Ανατολική Ευρώπη όσο και τα δύο Γερμανικά κράτη. Τα κινήματα και οι προοδευτικές κυβερνήσεις δώσαμε τη μάχη -σε κάθε χώρα -απέναντι στην -διαχρονικά – απειλούμενη σύρραξη των δύο υπερδυνάμεων ΗΠΑ και ΕΣΣΔ.
Η Ελλάδα πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος από τους συμπατριώτες της Μέρκελ, τους ΝΑΖΙ και ως κατακτητές αλλά και με αντίποινα για την εθνική αντίσταση των Ελλήνων εναντίον του Κατακτητή.
Και μετά τη διαίρεση της Γιάλτας, η πρώτη χώρα που ξεκίνησε ο εμφύλιος ήταν η Ελλάδα και κατόπιν ακολούθησε η δικτατορία των συνταγματαρχών και η προδοσία στη Κύπρο.
Ήταν τα θλιβερά κατορθώματα υπό τη καθοδήγηση των νικητών του Δεύτερου Πολέμου.
Η Γερμανία ανέκαμψε. Η Ελλάδα ορθοπόδησε μέχρι που επέβαλαν τη κρίση του 2008 και γονάτισαν χώρες και λαούς.
Η Α. Μέρκελ ήταν από τη ρεβανσιστική πλευρά της Ιστορίας στη κρίση. Με αυτή την ταυτότητα αποσύρεται από την επίσημη πολιτική.
Τώρα που απέρχεται η ανθρωπότητα προετοιμάζεται για ένα «δεύτερο γύρο» με μια νέα Γιάλτα που οργανώνουν οι Αγγλοσαξονικές χώρες των ΗΠΑ, της Αυστραλίας και της Μεγάλης Βρετανίας. Η Μ. Βρετανία αποχώρησε πρόσφατα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού επί πενήντα χρόνια ήταν το μακρύ χέρι της Αμερικής στις Βρυξέλλες. Ήδη όλο το δίκτυο του συστήματος της «Νέας Γιάλτας» θέτει το ερώτημα ότι κάθε χώρα πρέπει να επιλέξει σε ποιο στρατόπεδο θα ανήκει. Με τις ΗΠΑ ή με τη Κίνα;;
Τις προπαρασκευαστικές πράξεις της νέας διαίρεσης του κόσμου τις γνωρίζαμε από καιρό. Για αυτό πολλοί επιμέναμε στην επίσπευση της πολιτικής ένωσης της Ευρώπης, με ομόσπονδη κυβέρνηση, κοινή πολιτική εξωτερικών και άμυνας κ.ο.κ.
Το ευρώ και η οικονομική άνοδος της Κίνας θεωρήθηκαν ως αντίπαλα μεγέθη από την Αγγλοσαξονική συμμαχία.
Μια ενωμένη Ευρώπη μπορεί να αποτελέσει δύναμη ειρήνης, αποτροπής της έντασης και της διαίρεσης του κόσμου.
Η Γερμανική ηγεσία -κατώτερη των ιστορικών εξελίξεων- αντί να αντιληφθεί την εν λόγω αρνητική εξέλιξη, απαιτεί τη Γερμανική Ευρώπη. Η πολιτική αυτή της Γερμανίας με τη λογική της ρεβάνς και της επιβολής έναντι άλλων Ευρωπαϊκών χωρών θα ηττηθεί.
Θα υποχρεωθεί να διαλέξει στρατόπεδο καθότι είναι η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα εξαγωγών στη Κίνα.
Η νέα δεύτερη Γιάλτα ξεκίνησε πάλι από την Ελλάδα τόσο με τη προβληματική συμφωνία Ελλάδας- Γαλλίας, όσο και με την νέα υποτέλεια της Ελλάδας στις ΗΠΑ με σκοπό όχι την αντιμετώπιση της επεκτατικής πολιτικής της Άγκυρας, αλλά στραμμένη εναντίον της Μόσχας, ως εν δυνάμει εταίρου της Κίνας.
Τι θέλουν οι ηγεσίες της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο; Τι θέλει επίσης η Γαλλική ηγεσία;;Μα προφανώς αποδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου στενά εθνικές και κρατικές επιδιώξεις όπως επιρροή, επεμβάσεις και ενίσχυση των εταιριών εξόρυξης γαιανθράκων στα μεγάλα κοιτάσματα. Δεν υπάρχουν φιλίες παρά μόνο βραχυπρόθεσμα συμφέροντα.
Η Α. Μέρκελ ήλθε στη χώρα μας από την Ανατολική Γερμανία και τώρα από τη λογική της Γερμανικής Ευρώπης που όλο το σύστημα εξουσίας στο Βερολίνο επιδιώκει τη συνέχιση του από τον επόμενο καγκελάριο Σολτς σε μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού.
Δεν έχει μέλλον αυτή η πολιτική.
Όσον αφορά τις σχέσεις της Ελλάδας και της Γερμανίας:
Η απερχόμενη Καγκελάριος αντί να κάνει αυτοκριτική για τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις του επιτελείου της σε βάρος των Ελληνικών κυβερνήσεων, μίλησε λες και ήταν σε εκδρομή με φίλους.
Λόγω των συμφερόντων που έχει η χώρα της στη Τουρκία με πάνω από τρείς χιλιάδες Γερμανικές εταιρίες και επιχειρήσεις, λόγω των ενεργειακών της επιδιώξεων αλλά και λόγω της ενσωμάτωσης εκατομμυρίων τούρκων μεταναστών στη Γερμανία. Την δε αδιαφορία της για τη κατοχή της Κύπρου από τουρκικά στρατεύματα, τη συνοδεύουν τα ίδια συμφέροντα, πέραν από τις συμφωνίες για εξοπλισμό του Τουρκικού ναυτικού με Γερμανικής κατασκευής υποβρύχια.
Η Α. Μέρκελ δεν αναγνώρισε ποτέ ούτε τα δάνεια κατοχής, ούτε τις αποζημιώσεις καταστροφής από τους ΝΑΖΙ.
Απέρχεται ενώ όσον ούπω θα ανακληθεί η χαλάρωση του συμφώνου της δημοσιονομικής σταθερότητας που είχε θεσμοθετηθεί λόγω πανδημίας και θα επανέλθει η λιτότητα ως συνέπεια.
Με τη ρητορική του ελλείματος και του χρέους η Ελλάδα έχει υποστεί οικονομική και κοινωνική διάλυση και θα υφίσταται τις συνέπειες του χαρακτηρισμού της από τη Γερμανική Ευρώπη, ως υπερχρεωμένη χώρα.
Εκτός από τις συνέπειες της υπαγόρευσης και επιβολής της νέας λιτότητας, θα απαιτήσουν και μέτρα νέου μνημονίου.
Θα απαιτήσουν νέες εγγυήσεις για τα κρατικά ομόλογα που εκδίδει η κυβέρνηση της Νέα Δημοκρατίας και λαμβάνει ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Τα ελληνικά κρατικά ομόλογα που έχουν εκδοθεί και κατατεθεί στην ΕΚΤ θα είναι ένας ακόμα βρόγχος στην ελληνική οικονομία με τη σαφή έμπρακτη λήψη μέτρων σε καθεστώς ομηρίας.
Στην πραγματική οικονομία βρήκαν υποτελείς κυβερνήσεις και οδήγησαν και τη χώρα μας στο να μην παράγει αλλά να εισάγει προϊόντα από τη Γερμανία, την Ολλανδία , τη Γαλλία κ.ο.κ. με ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Ναι επιδοτούν τις εξαγωγές τους στις λεγόμενες υπερχρεωμένες χώρες της Ε.Ε. με πόρους τόσο από το ταμείο ανάκαμψης όσο και από τις πάγιες κοινοτικές ενισχύσεις. Και οφείλουμε να μην αγνοούμε την εξαγορά επιχειρήσεων του Ελληνικού δημοσίου και τη δορυφοροποίηση πολλών δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων προς όφελος γερμανικών συμφερόντων.
Οι συνέπειες θα συνεχίζουν να είναι βλαπτικές. Και για τα νέα προγράμματα λιτότητας και ομηρίας θα υπάρχει απαίτηση να αρχίσει η εφαρμογή τους το αργότερο μέχρι το 2023, λαμβάνοντας υπόψη και την εξέλιξη της πανδημίας.
Η Α. Μέρκελ απέτυχε στο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της Ευρώπης. Ωστόσο, εδραίωσε για μια περίοδο τα γερμανικά συμφέροντα των εχόντων και κατεχόντων ενώ ταυτόχρονα το 35% των Γερμανών συνεχίζουν να διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, πέρα από τη καχεξία και σε άλλους δείκτες που αφορούν στην ανθρώπινη ανάπτυξη.
