Το «διαβρωτικό ρόλο της διαφθοράς στη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά και την ανάγκη για ένα συμπαγέστερο πλέγμα ελέγχων και λογοδοσίας» επεσήμανε ο Κώστας Αρβανίτης μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στηλίτευσε ως παραδείγματα διαφθοράς, τόσο την «κατά παρέκκλιση διαδικασιών τοποθέτηση στη θέση του σταθμάρχη ατόμου που δεν πληρούσε τις σχετικές προϋποθέσεις», όσο και την «περίεργη άρνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να δεχθεί την προσφορά εμπειρογνωμόνων της ΕΕ για την διερεύνηση των αιτίων της τραγωδίας των Τεμπών».
Ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ / The Left συμμετείχε εκ μέρους της Ομάδας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στην συζήτηση για την Επικαιροποίηση του νομοθετικού πλαισίου για την καταπολέμηση της διαφθοράς, στο πλαίσιο της τακτικής Ολομέλειας του Σώματος στο Στρασβούργο για τον Μάιο, μια συζήτηση ιδιαίτερα επίκαιρη μετά την αποκάλυψη του QatarGate και τις δραματικές εξελίξεις που συγκλονίζουν τους θεσμούς της ΕΕ.
Ο Κώστας Αρβανίτης δεν στάθηκε μόνο στην περιγραφή φαινομένων διαφθοράς όπως «συμμετοχή αστυνομικών στη νύχτα ή τη συμμετοχή της νύχτας στην ιεραρχία της αστυνομίας», αλλά επικέντρωσε στην ανάγκη αποτεσματικότερων μηχανισμών επιβολής της νομιμότητας στο Ενωσιακό πλαίσιο.
«Χρειαζόμαστε νέους κανόνες, και χρειαζόμαστε ελεγκτικούς μηχανισμούς και ανεξάρτητες αρχές για να τελειώσει αυτό το μαγείρεμα κατά της δημοκρατίας. Συμπαγέστερο πλέγμα ελέγχων και λογοδοσίας», είπε για να υπογραμμίσει ολοκληρώνοντας πως η καταπολέμηση της διαφθοράς «Για μας για την Αριστερά, είναι θέμα δημοκρατίας.»
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της παρέμβασης του Κώστα Αρβανίτη στην Ολομέλεια του ΕΚ:
Κ. Πρόεδρε, κ. Επίτροπε,
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για την εισήγησή σας, αλλά υπάρχει ένα απλό ερώτημα.
Έχουμε κράτη που κάνουν τη δουλειά τους και μια ΕΕ που δεν την κάνει; Ή ανάποδα; Ή και τα δύο μαζί; Χάνουμε χρήματα ή χάνουμε την ψυχή μας με τη διαφθορά;
Και τι ορίζεται ως διαφθορά; Να το ορίσουμε σήμερα: η κατάχρηση ανατεθείσας εξουσίας προς ίδιον όφελος, του ατόμου ή του συστήματος.
Δηλαδή κατάχρηση από κρατικούς λειτουργούς ή ολόκληρους μηχανισμούς, όπου εμπλέκεται κατά περίπτωση το κράτος, το βαθύ κράτος, αλλά και το παρακράτος.
Από μικρής κλίμακας παραβατικότητα για μια πολεοδομική υπόθεση, μέχρι τη συμμετοχή αστυνομικών στη νύχτα ή τη συμμετοχή της νύχτας στην ιεραρχία της αστυνομίας. Τα ακούσαμε σε πανελλαδικό δίκτυο στην Ελλάδα.
Από μία ιστορία όπου ένας κομματάρχης προσλαμβάνει έναν σταθμάρχη και χάνουμε 57 ανθρώπους ή από τους εμπειρογνώμονες που έστελνε η Ευρώπη και η χώρα, δεν ήθελε να τους ακούσει, ήθελε τους δικούς της ή από τις διαδικασίες της διερεύνησης.
Στην Ελλάδα, 8 στους 10 πολίτες βλέπουν μεγάλη διαφθορά στα Μέσα Ενημέρωσης, την Πολιτική, τον Δημόσιο Τομέα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τη Δικαιοσύνη και την Υγεία.
Να έρθω τώρα για να γίνω χρήσιμος:
Πού είναι ο μηχανισμός επιβολής κ. Σμιτ; Συμφωνώ με την εισήγηση σας, αλλά νομίζω ότι λείπει αυτό: Χρειαζόμαστε νέους κανόνες, και χρειαζόμαστε ελεγκτικούς μηχανισμούς και ανεξάρτητες αρχές για να τελειώσει αυτό το μαγείρεμα κατά της δημοκρατίας.
