«Σήμερα συμπληρώνονται 48 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, από τον αγώνα της νεολαίας ενάντια στον αυταρχισμό, τον ολοκληρωτισμό και τον φόβο της Δικτατορίας», σημειώνει ο Κώστας Αρβανίτης στο μήνυμά του για την 48η επέτειο του Πολυτεχνείου.
Παράλληλα, δήλωσή του, ο ευρωβουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΠΣ / The Left και μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) τονίζει ότι σήμερα «συμπληρώνεται και ένας χρόνος από την απαγόρευση των συναθροίσεων την ημέρα της 17ης Νοεμβρίου από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που άφησε μια νέα, μαύρη κηλίδα στην Ιστορία της μεταπολίτευσης».
Αναλυτικότερα, ο Κώστας Αρβανίτης τονίζει:
Σήμερα τιμούμε τον αγώνα εκείνων που με αυταπάρνηση και αυτοθυσία δρομολόγησαν την ανατροπή της Χούντας.
Σήμερα όμως, συμπληρώνεται και ένας χρόνος από την απαγόρευση των συναθροίσεων την ημέρα της 17ης Νοεμβρίου από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, που άφησε μια νέα, μαύρη κηλίδα στην Ιστορία της μεταπολίτευσης.
Ένας χρόνος από την άγρια καταστολή και την ασύστολη βία των ΜΑΤ εις βάρος όσων συμμετείχαν στην πορεία για να τιμήσουν το Πολυτεχνείο, με πρόσχημα την πανδημία, «για το καλό μας».
Σήμερα μαθαίνουμε πως στόχος της κυβέρνησης είναι ο «ειρηνικός εορτασμός του Πολυτεχνείου». Ακούμε θριαμβευτικές δηλώσεις στελεχών του κυβερνώντος κόμματος για μια επέτειο που συστηματικά αποδομούν, υποτιμούν, παραχαράσσουν.
Μοιάζει κακόγουστο αστείο πώς μια κυβέρνηση που επί δυόμιση χρόνια ποντάρει στον αυταρχισμό και την καταστολή, που στεγάζει αρνητές των νεκρών του Πολυτεχνείου, που ποδοπατά τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου, που σπιλώνει την ιστορική μνήμη και τιμωρεί τη νέα γενιά στερώντας της το όραμα, την πρόσβαση σε ποιοτική δημόσια και δωρεάν υγεία και εκπαίδευση, σε αξιοπρεπή εργασία, αξιώνει να οικειοποιηθεί επιφανειακά τον εορτασμό αυτής της ημέρας και να παραχαράξει την σημασία της.
Να διατηρήσουμε τη μνήμη ζωντανή. Να μάθουμε στα παιδιά μας τι σημαίνει για την Ελλάδα, για τη Δημοκρατία, την Ισότητα και την Ελευθερία αυτή η μέρα.
Να ριχτούμε με όραμα και πείσμα στον αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη.
Με την Αριστερά, στο φως της εξέγερσης του ΄73, για τους αγώνες του τώρα.