Βιομηχανική ανάπτυξη, τα οφέλη της οποίας θα καρπώνονται όλοι οι εργαζόμενοι και όχι αποκλειστικά η ελίτ, ζήτησε ο Κώστας Αρβανίτης, αντιπρόεδρος της Left και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, από το βήμα της Ολομέλειας, κατά τη συζήτηση του σχεδίου ψηφίσματος για την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων.
«Τα εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, πρέπει να είναι και προς όφελος των εργαζομένων, δηλαδή την υπεραξία που παράγει το ρομπότ, η Τεχνητή Νοημοσύνη, δεν μπορεί να την παίρνει όλη το κεφάλαιο. Πρέπει να πάρουν και οι εργαζόμενοι από αυτό, για να μπορούν να αντέξουν και τα ασφαλιστικά ταμεία και βεβαίως και οι άνθρωποι», τόνισε ο Κ. Αρβανίτης, που είναι μέλος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (EMPL) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι στρατηγικές που θα καταρτιστούν πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όχι μόνο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας αλλά και να προτεραιοποιούν την διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και των θέσεων εργασίας. Οι 3.200 νεκροί ετησίως σε εργατικά δυστυχήματα είναι ένα μελανό σημείο στην Ευρώπη της Δημοκρατίας. «Η «καθαρότερη βιομηχανία» να συμβαδίζει με αυτό που λέμε «ωραία και σωστή δημοκρατία», είπε χαρακτηριστικά ο Αντιπρόεδρος της Left. Η προστασία των εργαζομένων πρέπει να αυξηθεί και όχι να μειωθεί στο όνομα της ανταγωνιστικότητας.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να επιτευχθούν τα βέλτιστα αποτελέσματα για τους Ευρωπαίους εργαζομένους είναι οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και η συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στις διαδικασίες.
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του Κ. Αρβανίτη:
Κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι,
Η αναδιάρθρωση πηγαίνει με μια σκληρή κληρονομιά. 3.200 νεκρούς εργαζόμενους έχουμε τον χρόνο εδώ, στην Ευρώπη της δημοκρατίας. Κι αυτό πρέπει να το πάρουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας, διότι η αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων στην Ένωση δεν μπορεί να περιορίζεται σε στρατηγικές μόνο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας αλλά να ιεραρχεί και τη διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων, των θέσεων εργασίας με ισχυρή, ενεργή συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στις διαδικασίες.
Το είπε η συνάδελφος πριν, συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Και ήθελα να πω και κάτι άλλο, ότι η βιομηχανική πολιτική της Ένωσης πρέπει να θέσει τους εργαζόμενους και το περιβάλλον στον πυρήνα της, ώστε η μετάβαση σε αυτό που λέμε «καθαρότερη βιομηχανία» να συμβαδίζει με αυτό που λέμε ωραία και σωστή δημοκρατία.
Που σημαίνει ότι τα εργαλεία που έχουμε στα χέρια μας, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη πρέπει να είναι και προς όφελος των εργαζομένων, δηλαδή την υπεραξία που παράγει το ρομπότ, η Τεχνητή Νοημοσύνη, δεν μπορεί να την παίρνει όλη το κεφάλαιο. Πρέπει να πάρουν και οι εργαζόμενοι από αυτό, για να μπορούν να αντέξουν και τα ασφαλιστικά ταμεία και βεβαίως και οι άνθρωποι. Οπότε, λοιπόν, μια βιομηχανία ή μια ανάπτυξη για τους πολλούς, κι όχι για μια ελίτ. Σας ευχαριστώ.
