Την ανάγκη να υπάρξει «ένα πιο συμπεριληπτικό management στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., με συλλογικότητα και αξιοκρατία» υπογράμμισε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του κόμματος, Δημήτρης Παπαδημούλης, σημειώνοντας πως «όποιος έχει τη μεγαλύτερη δύναμη έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη».
Ο Δημ. Παπαδημούλης, μιλώντας στο Attica TV και το δημοσιογράφο Γιώργο Μελιγγώνης, επισήμανε ότι είναι ανοικτό το στοίχημα για τη μεγάλη δύναμη στον προοδευτικό χώρο, τονίζοντας ότι θα διαφανεί μετά τις ευρωεκλογές, ενώ σε συνέχεια των αυτοδιοικητικών εκλογών είπε πως «το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ένα ρήγμα στην κυριαρχία της δεξιάς, αλλά να μπορέσουμε να είμαστε μια ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, και να πείσουμε πως έχουμε μια αξιόπιστη, πειστική, σοβαρή, κυβερνητική πρόταση».
Αναλυτικότερα, για τις αυτοδιοικητικές εκλογές δήλωσε τα εξής: «Στον πρώτο γύρο καταγράφηκε η κυριαρχία της ΝΔ, στον δεύτερο όμως γύρο υπήρξε μια ρωγμή. Ηττήθηκε η αλαζονεία της, οι εκβιασμοί, οι φρικαλεότητες που είπαν ο κ. Μαρινάκης, ο κ. Σκρέκας, ο κ. Γεωργιάδης εναντίον του κ. Κουρέτα, του κ. Δούκα, αλλά και του κ. Ρούσσου στο Χαλάνδρι. Η ΝΔ εισέπραξε ένα “φτάνει πια” με την αλαζονεία και τους εκβιασμούς. Το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ μετά από αυτό δεν είναι απλώς μια ρωγμή στην κυριαρχία της δεξιάς, αλλά να μπορέσουμε να είμαστε μια ισχυρή αξιωματική αντιπολίτευση, στις ευρωεκλογές να ανακάμψουμε και να ξεπεράσουμε το 20% και στις επόμενες εκλογές να έχουμε μια αξιόπιστη, πειστική, σοβαρή, κυβερνητική πρόταση.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να κρύψει “μαλώνοντας” απλώς τους υπουργούς του ότι πήρε αγκαζέ τον ανιψιό του -και έχασε και αυτός-, πήρε αγκαζέ τον κ. Αγοράστό, έβαλε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να χαρακτηρίσει καιροσκόπο τον κ. Αμανατίδη, τον “αντάρτη” της. Και έχασε και σε αυτό. Το 13+3 που ζήτησε ο πρωθυπουργός ήταν απλώς μια επιβεβαίωση του “θέλω να τα ελέγχω όλα”. Τη βουλή, την αυτοδιοίκηση, την ΕΥΠ, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία. Σε αυτό η κοινωνία είπε “όχι”.
Σαφώς και μας ανησυχεί το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και μετά τις εθνικές εκλογές είναι ένα “μικρομεσαίο” πλέον σε μέγεθος κόμμα, αλλά και γιατί σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές, οι θέσεις μας και τα ερείσματά μας στην τοπική αυτοδιοίκηση μειώθηκαν και αυτά -με ορισμένες εξαιρέσεις όπως του Σ. Ρούσσου, του Χρ. Βρεττάκου, της Τ. Καφατσάκη. Για να ριζώσουμε παντού χρειαζόμαστε και ένα ισχυρό κόμμα που θα είναι παρών παντού, αλλά και να κερδίσουμε σε αξιοπιστία, σοβαρότητα, πρόγραμμα, αλλά και αξιοποίηση όλων των δυνάμεων που έχουμε».
Σε ερώτηση για τον αν ο ίδιος φοβάται το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να έρθει τρίτος στις ευρωεκλογές, ο Δημ. Παπαδημούλης απάντησε: «Είναι ένα ενδεχόμενο που πρέπει από τώρα να εργαστούμε για να αποτρέψουμε. Δεν το θεωρώ κίνδυνο ανύπαρκτο. Γι’ αυτό πιστεύω ότι είναι και εντελώς λάθος τα παρακάλια προς το ΠΑΣΟΚ που δεν έχουν καμία θέση ούτε με τις συλλογικές μας θέσεις, ούτε με το στοιχειώδη ρεαλισμό. Οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο της πάγιας πολιτικής του Ν. Ανδρουλάκη -που είναι πιο πολύ αντιΣΥΡΙΖΑ, παρά αντίΝΔ- αλλά και λόγω του εκλογικού νόμου, θα παραμείνουν τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές ευθέως ανταγωνιστικές. Σε κάθε περίπτωση το δικό μας μέτωπο πρέπει να είναι απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και να πείθουμε ταυτόχρονα τους προοδευτικούς πολίτες ότι είμαστε έτοιμοι για συνεργασίες όπου υπάρχουν συγκλίσεις -στην αυτοδιοίκηση, στη βουλή, στην κοινωνία. Ταυτόχρονα όμως πιστεύουμε ότι μπορούμε να είμαστε καλύτεροι στο να κυβερνήσουμε τη χώρα. Γιατί, κακά τα ψέματα, μετά τις ευρωεκλογές θα κριθεί ποια δύναμη στο χώρο της δημοκρατικής αντιπολίτευσης θα πάρει κεφάλι και θα είναι το αντίπαλο δέος στην δεύτερη τετραετία της ΝΔ. Αυτό είναι μεγάλο στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δυστυχώς δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμη τον καθοδικό μας κύκλο και δεν έχουμε βγει σε μια πορεία ανάκαμψης, που είναι και το ζητούμενο του κόσμου μας».
Ερωτηθείς για τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. απάντησε τα εξής: «Είδαμε την εικόνα ενός κόμματος που έχει ένα διχασμό, μια εσωτερική ένταση, τραύματα από τους τελευταίους μήνες και προβλήματα να επιλύσει. Η μόνη μέθοδος να λυθούν αυτά είναι συντροφικότητα, συλλογικότητα, σεβασμός της διαφορετικής άποψης, όχι κυνήγι μαγισσών και όχι σκοτωμός στα social media».
Όσο για το αν συμμερίζεται την άποψη όσων ψήφισαν λευκό στην Π.Γ. ή δεν δέχτηκαν αρμοδιότητες, ο Δημ. Παπαδημούλης απάντησε: «Σε όλη μου τη διαδρομή είχα πάντα τη δική μου προσωπική άποψη. Δεν μου αρέσουν τα πακεταρίσματα και δεν συνηθίζω και να σχολιάζω στάσεις συντροφισσών και συντρόφων μου για τέτοια θέματα. Επιμένω στη συλλογικότητα, τον διάλογο, τη σύνθεση απόψεων και την αξιοκρατία. Ξέρετε, είμαι επικεφαλής της ευρωομάδας μας, με τη σύμφωνη γνώμη όλων των ευρωβουλευτών μας, παρόλο που δεν έχουμε ίδιες απόψεις. Και δουλεύουμε με συλλογικό τρόπο, με δημοκρατία, με γραπτές αποφάσεις. Το καταθέτω αυτό με μεγάλη σεμνότητα ως ένα τρόπο να λύνουμε προβλήματα. Χρειαζόμαστε ένα πιο συμπεριληπτικό management στο κόμμα και είμαστε υποχρεωμένοι να λειτουργήσουμε με συλλογικότητα και αξιοκρατία.
Ελπίζω να υπάρξει ένας δρόμος που να οδηγεί σε διάλογο, σε συνθέσεις και παραγωγική εσωτερική δημοκρατία. Συνήθως οι διασπάσεις δημιουργούν περισσότερα προβλήματα από αυτά που λύνουν. Όμως ένα κίνδυνο που καταγράφεται ως υπαρκτός -και όχι μόνο σε δηλώσεις στελεχών μας- δεν τον ξορκίζεις, τον αντιμετωπίζεις με πρωτοβουλίες, με τη δύναμη του παραδείγματος, με την ένταση της συλλογικότητας. Εκεί όλοι έχουν μερίδιο ευθύνης, αλλά όποιος έχει τη μεγαλύτερη δύναμη έχει και τη μεγαλύτερη ευθύνη».
Στο μεταξύ, σχετικά με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και σε σχέση με τις ενδεχόμενες ευρωπαϊκές αντιδράσεις, σε συνέχεια της τρομοκρατικής επίθεσης στις Βρυξέλλες, ο Δημ. Παπαδημούλης απάντησε: «Αν επιλεγεί ένας δρόμος τύπου “κυνήγι μαγισσών” θα είναι ολισθηρός και επικίνδυνος. Η ΕΕ χρειάζεται να εγκρίνει ένα πακέτο κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και των προσφυγικών ροών. Το πακέτο πρέπει να εγγυάται νόμιμες οδούς μετανάστευσης, μια ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική ασύλου, αναλογική κατανομή της ευθύνης και στα 27 κράτη-μέλη για να μην σηκώνουν το βάρος οι χώρες υποδοχής, και επιπλέον σεβασμό στα όσα απορρέουν από τη Συνθήκη της Γενεύης και το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο. Δυστυχώς σε αυτά ως τώρα δεν έχει βρεθεί λύση και το πληρώνουν και οι πρόσφυγες και η ΕΕ, και χώρες όπως η δική μας. Οι μόνοι που κάνουν πάρτυ με αυτή την κατάσταση είναι όσοι εργαλειοποιούν το προσφυγικό. Είτε λέγονται Ερντογάν είτε άκρα δεξιά στην ΕΕ που ψηφοθηρεί παίζοντας με τον φόβο.
Τα παραπάνω δεν είναι θέση μόνο της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αλλά και του Ευρωκοινοβουλίου. Στο Συμβούλιο, βέβαια, των κρατών-μελών υπάρχουν και φωνές όπως της Μελόνι και του Όρμπαν, αλλά οι αποφάσεις δεν απαιτούν ομοφωνία, απαιτούν πλειοψηφία. Με την ισπανική προεδρία στο τιμόνι της ΕΕ ως το τέλος του 2023 και τη βοήθεια της Κομισιόν, το στοίχημα είναι το Συμβούλιο να υιοθετήσει τις παραπάνω θέσεις που η ευρωβουλή έχει εγκρίνει εδώ και καιρό.
Σε ερώτηση για το αν ορισμένα κράτη-μέλη επιμείνουν να μη συμμορφωθούν ακόμη κι αν λήφθούν αποφάσεις σαν τις παραπάνω στο ανώτερο ευρωπαϊκό επίπεδο, ο Δημ. Παπαδημούλης υπογράμμισε την ανάγκη να συνεχίσει η ΕΕ να επιμένει σε αυτό.
Όσο για τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. απέναντι στην κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ο ευρωβουλευτής του κόμματος επισήμανε ότι οι επόμενες ανακοινώσεις διόρθωσαν την μονομέρεια εκείνης του περασμένου Σαββάτου, και ότι η Ευρωομάδα του κόμματος συνέβαλε σε αυτό.
Ο Αντιπρόεδρος του Ε/Κ δήλωσε: «Είμαι με τους άμαχους, με τα παιδιά που δεν πρέπει να δολοφονούνται, με τα θύματα είτε προέρχονται από την Παλαιστίνη είτε από το Ισραήλ. Το χτύπημα της Χαμάς είναι αποτρόπαιο έγκλημα πολέμου και απολύτως καταδικαστέο και δεν μπορεί με τίποτα να δικαιολογήσει τη βαρβαρότητα και τη δυσαναλογία της ισραηλινής απάντησης. Μια χερσαία επίθεση στη Γαζά θα είναι το άνοιγμα των πυλών της κολάσεως. Δεν πρέπει και εμείς στην Ελλάδα -όπου κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου υποδεχόταν τον Γ. Αραφάτ και άνοιγε δρόμους για τη διεθνή εξωτερική πολιτική– ότι 75 χρόνια τώρα οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται μια πατρίδα που τους την έχουν στερήσει -με τις πλάτες των ισχυρών της δύσης- οι σκληροπυρηνικές πολιτικές των ισραηλινών κυβερνήσεων τύπου Νετανιάχου.
Αν θέλουμε να κλείσουμε την πόρτα στη φρίκη του πολέμου πρέπει να ξαναπιαστεί το νήμα από εκεί που το άφησαν πριν 30 χρόνια στο Όσλο ο πρωθυπουργός Ράμπιν των Εργατικών και ο Γιασέρ Αραφάτ, που είχαν συμφωνήσει για κάτι. Το οποίο βέβαια τορπιλίστηκε με τη δολοφονία του Ράμπιν.
Αυτό που ζητώ από την ηγεσία της ΕΕ είναι να πάψει στα θέματα αυτά να είναι ουραγός των ΗΠΑ και να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν είναι δυνατόν η φον ντερ Λάιεν να μιλάει για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία, και την ίδια ώρα να χειροκροτεί και να επαινεί την κυβέρνηση Νετανιάχου που κάνει τα ίδια στη Γάζα -αδειάζοντας μάλιστα και τον Τζ. Μπορέλ, Επίτροπο Εξωτερικών της Κομισιόν».
