Συνέντευξη στον ραδιοφωνικό σταθμό Ράδιο θεσσαλονίκη 94.5 FM (Στέφανος Διαμαντόπουλος), έδωσε ο Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και επικεφαλής της Ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης.
Μιλώντας από το Στρασβούργο όπου βρίσκεται για την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αναφέρθηκε στον πόλεμο της Ουκρανίας, τις ευθύνες των εμπλεκομένων και την Ευρωπαϊκή ολιγωρία απέναντι στην πολυεπίπεδη κρίση, ενεργειακή, ανθρωπιστική και οικονομική που αντιμετωπίζει η ΕΕ εξαιτίας της ρωσικής εισβολής.
Συγκεκριμένα, ο Δημ. Παπαδημούλης είπε τα εξής:
«Δεν μιλάμε απλά για μια ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά για μια βάρβαρη εισβολή, την οποία οφείλουμε να καταδικάσουμε απερίφραστα. Η ΕΕ ζημιώνεται όσο διαρκεί αυτός ο πόλεμος. Θα πρέπει να σταματήσει το ταχύτερο δυνατό και να υπάρξει μια συμφωνία που αναγκαστικά θα είναι συμβιβασμός ανάμεσα στον Πούτιν και τον Ζελένσκι, ανάμεσα στη Ρωσία και τους Αμερικάνους.
Ο Πούτιν αυτή τη στιγμή, δεν είναι η ισχυρή πλευρά. Έχει ήδη αποτύχει στους αρχικούς του στόχους, που ήταν να καταλάβει την Ουκρανία μέσα σε λίγες μέρες. Και τώρα, αναζητούν οι πλευρές ένα συμβιβασμό που η καθε μια θα μπορεί να το εμφανίσει στο κοινό της ως νίκη. Μόνο που αυτό είναι δύσκολο όταν παράλληλα πέφτουν βόμβες και υπάρχουν νεκροί.
Στους επισπεύδοντες για ειρήνη έπρεπε να είναι και η ΕΕ και η ηγεσία της.
Κακώς η Ευρωπαϊκή ηγεσία έχει ρόλο ουραγού των ΗΠΑ. Η ΕΕ είναι στους χαμένους αυτού του πολέμου, ενώ οι ΗΠΑ κερδίζουν από αυτή την κατάσταση και το ίδιο και η Κίνα. Εμείς όμως το πληρώνουμε με μείωση των ρυθμών ανάπτυξης, με χτύπημα στον τουρισμό, με αβεβαιότητα, με ανθρωπιστική κρίς, με ακρίβεια, και ακόμη δεν έχουμε δει την ακρίβεια του πολέμου… Επομένως, αυτή τη στιγμή αντί να αφήνουμε τον Ερντογάν και τους Ισραηλινούς να παίζουν το παιχνίδι του μεσολαβητή και του ειρηνοποιού, η ΕΕ και η χώρα μας, θα έπρεπε να παίζουν σε αυτό το επίπεδο ένα σημαντικό ρόλο.
Ο Πούτιν είναι ένας αυταρχικός ηγέτης που παίζει κυνικά το παιχνίδι της ισχύος όπως το έπαιξαν και οι Αμερικανοί στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Γιουγκοσλαβία. Και γι’ αυτό και υπάρχει και μπόλικη υποκρισία, όταν ακούς τους εισβολείς του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας να κάνουν τους υπερασπιστές.
Αν θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα χωρίς τα χρωματιστά γυαλιά της ιδεοληψίας και της αφέλειας, είναι η ίδια κατάσταση: Ο Πούτιν δεν αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό κοινωνικό σύστημα, ιδέες κλπ. Οι φίλοι του στην Ευρώπη, είναι οι ακροδεξιοί Όρμπαν, ο υπερεθνικιστής Βούτσιτς, η Λεπέν και ο Σαλβίνι.
Εκμεταλλεύτηκε, θα έλεγα, το αίσθημα απειλής που ένιωσε ο ρωσικός λαός από όλη αυτή την διαρκή επέκταση του ΝΑΤΟ και αντέδρασε με τρόπο που έπεσε στην παγίδα του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών. Αυτή τη στιγμή ο Πούτιν, είναι ο μεγάλος “χορηγός” του ΝΑΤΟ και της αμερικανικής στρατιωτικής μηχανής.
Όσο λάθος είναι ο αφελής φιλορωσισμός για το “ομόδοξο ξανθό γένος” κλπ, άλλο τόσο είναι λάθος και η θεωρία ότι το στρατόπεδο της Δύσης και των ΗΠΑ είναι ένα γένος αγγέλων που σέβεται το διεθνές δίκαιο, τον ΟΗΕ, την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν έχει αμαρτήσει ποτέ.
Δυστυχώς στην εξωτερική πολιτική υπάρχουν κυνικά συμφέροντα και σφαίρες επιρροής.
Θα είναι ολέθριο αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Η απεξάρτηση της ΕΕ και της Ελλάδας από το ρωσικό φυσικό αέριο, είναι μια υπόθεση που θα πάρει χρόνια. Και θα κοστίσει και πολύ. Το υγροποιημένο αμερικανικό φυσικό αέριο είναι πολύ ακριβότερο και θέλει και υποδομές επαναεριοποίησης και αποθήκευσης. Αυτό πυο χρειάζεται αυτή τη στιγμή αλλα θέλει περισσότερα χρήματα και ισχυρό κοινοτικό προϋπόλογισμό, είναι ένα γιγαντιαίο πρόγραμμα για ενίσχυση των ΑΠΕ, όπου η Ελλάδα πάλι, είναι πίσω από τον Ευρωπαϊό μέσο όρο. Και εξοικονόμηση ενέργειας, γιατί έχουμ εμια από τις πιο ενεργοβόρες οικονομίες στην ΕΕ.
Μέχρι τότε να μην παρμαυθιάζουμε τον κόσμο. Είδαμε τον Ζελένσκι τι έπαθε, που τον παραμύθιασαν οι ΝΑΤΟϊκοί και οι Αμερικανοί “θα σε βάλουμε στο ΝΑΤΟ και μη φοβάσαι τίποτα” και τώρα του λένε κυνικά, “μην περιμένεις αυτά που σου τάξαμε”. Έτσι ο Ζελένσκι ανακάλυψε τώρα την ουδετερότητα και τα “αναζητώνται διεθνείς εγγυήσεις” και “είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για την Κριμαία και το Ντονμπάς”… Το ερώτημα κάθε λογικού ανθρώπου είναι, αυτά δεν μπορούσαν να συμφωνηθούν 30 χρόνια προιν, όταν η ηττημένη Ρωσία και η διαλυμένη Σοβιετική Ένωση, ζητούσε μια συμφωνία ειρήνης, σταθερότητας των συνόρων και ελέγχου των εξοπλισμών, από τους νικητές Αμερικανούς;
Για να συντηρήσει την ύπαρξή του το ΝΑΤΟ, απέρριψε με ευθύνη της Ολμπράιτ εισηγήσεις ανθρώπων όπως ο Κίσινγκερ και ο Κένεθ που έλεγαν να μην περικυκλωθεί και να μην ταπεινωθεί η ρωσία, αλλά να επιδιωχθεί ένας συμβιβασμός και αυτό οδήγησε εκεί που οδήγησε. Υπογραμμίζω: αυτό δεν δικαιολογεί επ ουδενί τη βάρβαρη ρωσική εισβολή. Αλλά δεν πρέπει ούτε να συμψηφίζουμε αλλά και ούτε να υποκρινόμαστε».
Προς το παρόν, στην Ελλάδα ζούμε την ακρίβεια Μητσοτάκη. Την ακρίβεια του πολέμου δεν την έχουμε ζήσει ακόμα. Έχουμε μεγαλύτερο πληθωρισμό απ΄ότι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος και ο λόγος είναι οι πολλές και μεγάλες λάθος επιλογές της κυβέρνησης της ΝΔ. Κλείνοντας πέντε χρόνια νωρίτερα τις λιγνιτικές μονάδες, αύξησε την εξάρτησή μας από το ρωσικο φυσικό αέριο, έδωσε υπερκέρδη στις ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού, σε λίγους αεριούχους φίλους του Κυρ. Μητσοτάκη. Αυτή τη στιγμή, έχουμε ηλεκτρισμό από φυσικό αέριο από τη ΔΕΗ και από τρεις μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες… όλοι τα γνωρίζετε αυτά».
