Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ πιο συνεπής στις βασικές ιδεολογικές και πολιτικές αρχές της δεξιάς, που εκπροσωπεί η παράταξη, από όσο πιστεύουν μερικοί, τονίζει ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στο newsique.gr εξηγεί γιατί η στάση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης απέναντι σε κορυφαία ζητήματα, όπως τα ελληνοτουρκικά, η οικονομία και η ασφάλεια στα πανεπιστήμια είναι «περισσότερο δεξιά», ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι τον κατηγορούν για «κεντροποίηση» της Ν.Δ. Μιλά ακόμη για τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και την πανδημία και τη οικονομία.
Συνέντευξη στον Χρήστο Νικολαΐδη
Γνωρίζω πολύ καλά ότι ανήκετε στη δεξιότερη συνιστώσα της Νέας Δημοκρατίας, οπότε θα ήθελα να σας ρωτήσω εάν πιστεύετε και εσείς, όπως και πολλοί δεξιοί της ΝΔ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πολύ κεντρώος.
Ακούω και εγώ τέτοια παράπονα αλλά δεν τα βρίσκω βάσιμα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ακολουθεί με συνέπεια πολιτικές που πηγάζουν από τις βασικές ιδεολογικές αρχές και αξίες της δεξιάς. Δείτε την αποφασιστικότητα του στην κρίση του Έβρου! Όπως και τη στάση της κυβερνήσεως στο ζήτημα των διαδηλώσεων και της ασφαλείας στα πανεπιστήμια. Η βασική αρχή «Νόμος και Τάξις» δεν είναι εκείνη, που υπηρετείται στο νομοσχέδιο για την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας; Η οποία, εκτός από «δεξιά πολιτική» είναι και η πολιτική του κοινού νοός, όπως άλλωστε ισχύει με όλες τις άλλες πτυχές της. Η σταθερά στήριξη των επιχειρήσεων καθ´ όλη την διάρκεια της πανδημίας δεν αποτελεί έκφραση της πίστης μας στην ελεύθερη οικονομία αλλά και της λαϊκής μας ιδεολογίας; Άρα, τα πράγματα μιλούν από μόνα τους!
Ξέρετε, αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως αιχμή. Ότι ο Μητσοτάκης κάνει βήματα προς τα δεξιά.
Ο καθένας το εκλαμβάνει όπως επιθυμεί. Για μένα σημασία έχει και η ιδεολογία αλλά και η πρακτική εφαρμογή της στη διακυβέρνηση. Είμαι δεξιός, συνεπώς πιστεύω, όπως αντίστοιχα και ο αριστερός, ότι μέσα από τις δικές μου ιδεολογικές αρχές μπορούν να προκύψουν λύσεις στα προβλήματα. Και δεν μπορώ να μην χαίρομαι όταν βλέπω τέτοιες λύσεις.
Είδα σε μία πρόσφατη δήλωση σας να εξοργίζεστε για το αίτημα επιστροφής του Δημ. Κουφοντίνα σε αγροτική φυλακή.
Η δημοκρατία φέρεται με εξαιρετική επιείκεια ακόμη και σε κατά συρροή απεχθείς δολοφόνους. Είναι αδιανόητη προσβολή της Δικαιοσύνης, να θέλει ο εγκληματίας να αποφασίζει πού θα κρατείται. Το μέγα πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η ύπαρξη εκπροσώπων του λαού, που δεν τα θεωρούν αυτά αυτονόητα.
Βλέπετε εκλογές το Σεπτέμβριο, όπως ακούγεται στους διαδρόμους;
Εκλογές στις σοβαρές δημοκρατίες γίνονται κάθε 4 χρόνια. Σε 20 χρόνια 10 εκλογές δείχνουν ανωριμότητα του πολιτικού συστήματος. Προφανώς και μας συμφέρουν ως κόμμα! Δεν θα γίνουν όμως. Η σχετική συζήτηση νομίζω ότι έχει έντονα τα στοιχεία του κουτσομπολιού και μόνον. Υπάρχουν δύο παράγοντες που καθιστούν αδύνατη τη διεξαγωγή εκλογών, ο υγειονομικός και ο πολιτικός. Ακόμη κι αν εμβολιαστούμε σε ποσοστό 60% ως το καλοκαίρι, τι σημαίνει αυτό; Πώς θα ξέρουμε τι στελέχη του ιού θα υπάρξουν στη συνέχεια και ότι θα είναι ασφαλές να συνωστιστούμε για να κάνουμε εκλογές τον Σεπτέμβριο; Ή θα κάνουμε προεκλογική εκστρατεία με τηλεδιασκέψεις; Είναι λοιπόν ανεδαφικό και επιστημονικώς επικίνδυνο να μιλάμε για εκλογές το 2021. Από την άλλη, ο Μητσοτάκης είναι ένας αυστηρά θεσμικός πολιτικός. Έχει τόσο βαθύ σεβασμό στις θεσμικές διαδικασίες, που θα κάνει εκλογές την τελευταία ημέρα της συνταγματικής προθεσμίας.
Ο Μητσοτάκης έχει τόσο βαθύ σεβασμό στις θεσμικές διαδικασίες, που θα κάνει εκλογές την τελευταία ημέρα της συνταγματικής προθεσμίας
Επειδή κάποιοι σας βάζουν δίπλα στον Αντώνη Σαμαρά… Πώς είδατε την τελευταία παρέμβαση του για τα Ελληνοτουρκικά;
Ο Αντώνης Σαμαράς είναι μια ιστορική προσωπικότητα. Προσωπικά θεωρώ, ότι μοναδικός σκοπός του είναι η συμβολική διατύπωση αγωνίας και η επισήμανση κινδύνων. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έθεσε τα πράγματα ως έχουν. Πέραν της αναμενομένης στάσεως της αντιπολιτεύσεως, οι λοιποί σχολιασμοί έχουν προσωρινές σκοπιμότητες, όχι κατ´ ανάγκην ουσιαστικού πολιτικού χαρακτήρος, άρα είναι άνευ σημασίας.
Ένας δεξιός, όπως εσείς, θα ψηφίσει τα άρθρα που θα έρθουν στη Βουλή ως εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών;
Ναι. Η τυπική κύρωση των προβλεπομένων σε μια νόμιμο κατά το Διεθνές Δίκαιο Συμφωνία είναι υποχρεωτική. Εν προκειμένω βέβαια ισχύει απαρεγκλίτως αυτό που είπε ο Κ. Καραμανλής στην ομιλία του στα 80α γενέθλια της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών ( 27/10/2019): «Υπογράφοντας μια συμφωνία δεν πρέπει να θεωρεί κανένας ότι παίρνει αυτομάτως εισιτήριο για την ΕΕ». Ο Πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία τονίζει ότι πρόκειται περί μιας κακής συμφωνίας, ότι η εφαρμογή της θα ελέγχεται αυστηρότατα και ότι η ένταξη της γείτονος θα εξαρτηθεί από τη συμμόρφωση της.
Είναι βέβαιο ότι κατά τη συζήτηση στη Βουλή ο κ. Δένδιας θα υπογραμμίσει ότι αυτά τα οποία είπε στον Σκοπιανό συνάδελφό του τις προάλλες, δηλαδή ότι «χρειάζεται όμως μεγάλη πρόοδος για τη συνετή χρήση του ονόματος και την εκρίζωση του προβλήματος της αρχαιοποίησης» θα αποτελέσουν conditio sine qua non οιασδήποτε ενταξιακής προόδου. Το ευχάριστο είναι ότι η συζήτηση, που θα προκαλέσει το βουλγαρικό veto, θα δικαιώσει τις θέσεις μας.
Βέβαια, κάποιοι δεξιοί ψηφοφόροι σας θα περίμεναν να την ανατρέψετε αυτήν τη Συμφωνία, όχι να ψηφίζετε στη Βουλή την εφαρμογή της…
Η εθνική ταπείνωση της «Συμφωνίας των Πρεσπών» δεν ανατάσσεται εύκολα. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι θα ήταν ατόπημα εκ μέρους μας, εάν θα λέγαμε σήμερα στους εταίρους και συμμάχους μας πως δεν σεβόμαστε μια διεθνή συμφωνία της προηγούμενης κυβερνήσεως. Οι δυτικές Δημοκρατίες έχουν συνέχεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει από την πρώτη στιγμή ότι εάν ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών, τότε θα είναι αδύνατη η επιστροφή. Γι’ αυτό και είχε κάνει έκκληση να μην περάσει από τη Βουλή. Από τη στιγμή που οι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος αποφάσισαν το αντίθετο, το τοπίο έχει αλλάξει. Η προσπάθεια μας είναι τώρα να άρουμε όσο το δυνατόν περισσότερες από τις αρνητικές πτυχές της μέσω της ενταξιακής διαδικασίας των Σκοπίων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε καμία περίπτωση δεν απεμπολούμε το δικαίωμα του βέτο στην ενταξιακή πορεία της γείτονος. Και εν πάση περιπτώσει αν δεν συμμορφωθεί, το μόνο το οποίο λέμε ότι αναγκαστικά θα συμβεί είναι να εφαρμοστεί το άρθρο 8 του μνημονίου, δηλαδή η κατάργηση του.
Πρόσφατα δηλώσατε ότι στα ελληνοτουρκικά ίσως θα έπρεπε να ακολουθήσουμε μία διαφορετική γραμμή και να επιδιώξουμε την καλύτερη ενημέρωση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης…
Έχω μια άποψη για το ζήτημα του χειρισμού των ελληνοτουρκικών διαφορών, που δεν είναι ούτε εύπεπτη ούτε και ιδιαιτέρως αισιόδοξη. Και τούτο διότι θεωρώ ότι…
Α. Η προσωπικότης του Προέδρου Ερντογάν και η αυταρχική φύση του ισλαμικού καθεστώτος, που με πυγμή επέβαλε, αποκλείουν εξ ορισμού κάθε συναινετική λύση. Η σημερινή Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για καλή γειτονία. Ενδιαφέρεται για τοπική κυριαρχία. Συνεννόηση θα υπάρξει, ότε και εάν υπάρξει, με τον δημοκράτη διάδοχό του.
Β. Η σημερινή ευρωπαϊκή ηγεσία, με την εξαίρεση του Ε. Μακρόν, εμφορείται απόλυτα από την Realpolitik πρωτίστως των οικονομικών συμφερόντων και δευτερευόντως – μόνον ως ηθικολογική υπεκφυγή- του μεταναστευτικού.
Ως εκ τούτου πιστεύω, ότι η μόνη πραγματιστική προσέγγιση είναι:
Α. Με κινήσεις, όπως πχ. με τη συνεχή απειλή επέκτασης της χωρικής θάλασσας και στο Αιγαίο, να πιέζουμε συνεχώς το τουρκικό καθεστώς ώστε να εκτραχηλισθεί σε παραβάσεις της διεθνούς νομοθεσίας, τέτοιας φύσεως και εντάσεως που θα καταστήσουν την αντίδραση της Ευρώπης και ενδεχομένως των ΗΠΑ αναπόφευκτο. Λύση θα υπάρξει, εάν υπάρξει, μετά την οικονομική κατάρρευση και την καταδίκη στην κάλπη του ισλαμικού καθεστώτος.
Β. Να εκμεταλλευθούμε την ευαισθησία των ευρωπαϊκών ακροατηρίων σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων θέτοντας τις διαφορές μας υπό το φως και στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης με έναν επιθετικό αυταρχικό ισλαμικό αναθεωρητισμό και όχι απλώς της διαμάχης για οικονομικές ζώνες και πλουτοπαραγωγικούς πόρους. Η χρονική συγκυρία των ερχομένων εκλογικών διαδικασιών σε Γερμανία και Γαλλία είναι ευνοϊκή.
Δηλαδή, πώς θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο;
Θα είχε από επικοινωνιακής πλευράς έννοια, εάν στη δημόσια αντιπαράθεση με την Τουρκία τεθούν και άλλα υπαρκτά θέματα, πιο απτά και σημαντικά για ευρωπαϊκά ακροατήρια, όπως:
Α. Η φύση του ισλαμικού αυταρχικού καθεστώτος της Τουρκίας, στο παράδειγμα της παραβιάσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την εφαρμογή της σαρίας (βλ. σχ. απόφαση ΕΔΑΔ/ Refah Partisi v. Turquie 2003). Ως γνωστόν, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε ομόφωνα (2018) την Ελλάδα για την υποχρεωτική υπαγωγή των μουσουλμάνων πολιτών της στη σαρία. Η τότε κυβέρνηση θεώρησε ότι ο Ν 4511/2018, που προβλέπει προαιρετική υπαγωγή, καλύπτει το θέμα (βλ και ΠΔ 52/2019). Τούτο φυσικά είναι λάθος. Έστω και οικειοθελής (;) παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν νοείται.
Η κατάργηση της σαρίας στη Θράκη και η αντίδραση της τουρκικής πλευράς θα δώσουν εξαιρετική ευκαιρία να αναδείξουμε την πραγματική ισλαμική φύση του τουρκικού καθεστώτος. Η προεκλογική αντιπαράθεση στη Γαλλία, όπως και η υποψηφιότητα του χριστιανοκοινωνιστή M. Söder στη Γερμανία θα προσφέρουν ευνοϊκό πλαίσιο.
Β. Η συστηματική καταστροφή του θαλάσσιου περιβάλλοντος και η καταπάτηση της κοινοτικής νομοθεσίας από τους Τούρκους αλιείς, που μας δίνουν τη δυνατότητα εγέρσεως θέματος και προσφυγής στην Επιτροπή προς εφαρμογή των σχετικών επανειλημμένων αποφάσεων του Συμβουλίου για ανακήρυξη αλιευτικής ζώνης 12 νμ.
Την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ πώς την σχολιάζετε;
Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα θέμα προσανατολισμού και αυτό ειλικρινώς με προβληματίζει. Προσπαθεί να βρει θέματα αντιπολιτεύσεως εκεί που δεν υπάρχουν. Αυτά τα οποία λέει είναι κουτσομπολιό. Δεν είναι θεσμικές εναλλακτικές προτάσεις. Πρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει αν είναι άκρα αριστερά ή σοσιαλδημοκρατία και αφού το αποφασίσει αυτό, να διαμορφώσει έναν σοβαρό προγραμματικό λόγο. Εάν εξαιρέσετε αρκετές από τις παρεμβάσεις του κ. Ξανθού, με τις οποίες δεν συμφωνώ μεν, έχουν όμως μια σοσιαλδημοκρατική λογική, οι περισσότερες άλλες προσεγγίσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι “από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα”».
*Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης της Νέας Δημοκρατίας.
