«Γκρίνια» φέρεται να υπάρχει στην Γερμανία σχετικά με την επιρροή της Ρωσίας και της Τουρκίας στην κρίση της Λιβύης αλλά και τον τρόπο με τον οποίο λειτοργεί η Ιταλία.
Σε σχόλιό του για τη γερμανική εφημερίδα «Die Welt» ο ιστορικός Μίχαελ Βόλφζον επικρίνει τα αποτελέσματα της διεθνούς διάσκεψης για τη Λιβύη στο Βερολίνο και υποστηρίζει τα εξής: «Η εισαγωγή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη θα εξαρτάται πλέον ακόμη περισσότερο από την καλή διάθεση του Πούτιν και του Ερντογάν. Ζημιώνονται Ελλάδα και Κύπρος, μέλη της Ε.Ε. και οι δύο, το Ισραήλ, αλλά τελικά και η Γερμανία και η Ευρώπη. Στο ποδόσφαιρο θα μιλούσαμε για αυτογκόλ (…).
«Συνεχίζοντας το σχόλιο του, ο κ. Βόλφοζ, τονίζει πως «ούτε η Ρωσία ούτε η Τουρκία χρειάζονται επιπλέον προμήθειες πετρελαίου ή φυσικού αερίου από τη Μέση Ανατολή. Η Ρωσία διαθέτει και τα δύο, ενώ η Τουρκία λαμβάνει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά και διόδια λόγω τράνζιτ διέλευσης, με αγωγούς από τη Ρωσία, τον Περσικό Κόλπο και την περιοχή της Κασπίας. Και οι δύο χρειάζονται – και έχουν- ένα ενέχυρο για τα στρατηγικά τους συμφέροντα, τη θέση ισχύος απέναντι στις εξελίξεις σε Λιβύη και Συρία. Θεωρούν ότι, αν η διεθνής κοινότητα δεν ικανοποιήσει τις επιθυμίες τους στη Λιβύη, μπορούν να πιέσουν στη Συρία – και το αντίστροφο.
Τον λογαριασμό πληρώνουν κυρίως οι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ, οι οποίοι έχουν εξαπατηθεί επανειλημμένως. Στα εδάφη τους ο Ερντογάν ενεργεί κατά το δοκούν. Ο Πούτιν το αποδέχεται και συνεργάζεται».
Και ολοκληρώνει την ανάλυση με την εκτίμηση πως «ο Ερντογάν έχει δύο στρατηγικούς στόχους. Πρώτον, να ελέγξει τους Κούρδους σε Συρία και Ιράκ. Τους θεωρεί τρομοκράτες, όπως και τους Κούρδους της Τουρκίας. Δεύτερον, μέσω της παρουσίας μισθοφόρων στη Λιβύη να αποτρέψει την κατασκευή του αγωγού που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Ισραήλ προς τη νοτιοανατολική Ευρώπη μέσω Κύπρου και Ελλάδας και αναμένεται να έχει κατασκευαστεί μέχρι το 2025».