Στις δραματικές στιγμές που οι γιατροί προσπαθούσαν να επαναφέρουν στη ζωή την Τζωρτζίνα μετά την ανακοπή που υπέστη η οποία οδήγησε στην εγκεφαλοπάθεια, αναφέρθηκε η νοσηλεύτρια του Καραμανδάνειου, Ελευθερία Πετσάβα. «Το παιδί ήταν εντελώς νεκρό. Ήταν λευκό, πανιασμένο…» κατέθεσε, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου, η μάρτυρας η οποία περιέγραψε τις υπεράνθρωπες προσπαθείς των γιατρών που για 55 λεπτά έδωσαν «μάχη» μέχρι να «επανέλθει ένας ελαφρύς σφυγμός» στο παιδί το οποίο στη συνέχεια διασωληνώθηκε.
«Δεν ήταν ένα παιδί που απασχολούσε και γι αυτό δεν περιμέναμε αυτή την εξέλιξη» σημείωσε και μίλησε αναλυτικά για δυο επεισόδια στα οποία η ίδια ήταν παρούσα.
Το πρώτο στις 10/ 4/2021 όταν η Ρούλα Πισπιρίγκου τους ειδοποίησε πως το παιδί έχει ένα επεισόδιο.
«Είχε χαμηλό κορεσμό, ήταν αναίσθητο το παιδί. Τη φώναξε με το όνομα της η γιατρός ανέκτησε τος αισθήσεις της και άκουσε το όνομα της. Για προληπτικούς λόγους βάλαμε οξυγόνο …».είπε η νοσηλεύτρια, η οποία διευκρίνησε πως το παιδί είχε κλειστά μάτια. Ωστόσο, «δεν έκανε κινήσεις που να υποδηλώνουν σπασμούς» τόνισε συμπληρώνοντας πως στο νοσοκομείο γνώριζαν το ιστορικό της οικογένειας που είχε χάσει, ήδη, δυο παιδιά.
Η μάρτυρας κατέθεσε πως το επόμενο απόγευμα, στις 11/4/2021, όταν χτύπησε το κουδούνι στο γραφείο των νοσηλευτών πήγε στο δωμάτιο της Τζωρτζινας. Όπως ανέφερε, πανικοβλήθηκε από την εικόνα του παιδιού. Ήταν η ημέρα που η Τζωρτζίνα έπαθε την ανακοπή.
«Το κουδούνι το χτυπούν συνήθως για απλά πράγματα, αν είναι κάτι σοβαρό βγαίνουν στο διάδρομο και φωνάζουν» είπε και συνέχισε λέγοντας
«Εγώ όταν είδα ότι χτυπάει κουδούνι βγήκα να πάω προς το δωμάτιο και είδα τη μητέρα να μου κουνάει τα χέρια χωρίς να μιλάει. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν κάτι σοβαρό. Το παιδί ήταν πάλι στη μέση του κρεβατιού. Ήταν ωχρό και δεν είχε το ρινικό οξυγόνο. Το μόνιτορ έδειχνε παύλες. Κάναμε ΚΑΡΠΑ και μετά από 50 -55 λεπτά, περίπου, άρχισε να δείχνει το μόνιτορ έναν ελαφρύ σφυγμό».
Πρόεδρος: Πού βρισκόταν το οξύμετρο;
Μάρτυρας: Δε θυμάμαι. Το πρώτο που κοίταξα ήταν το πρόσωπο του παιδιού. Θυμάμαι σίγουρα ότι δε φορούσε το ρινικό οξυγόνο.
Πρόεδρος: Τι σημαίνει αυτό;
Μάρτυρας: Ήταν βγαλμένη η συσκευή, όχι μόνο το κομμάτι που συνδέεται με το σώμα του παιδιού.
Πρόεδρος: Η μητέρα που βρισκόταν;
Μάρτυρας: Της είπαμε να περάσει έξω.
Πρόεδρος: Το δίπλα δωμάτιο;
Μάρτυρας: Δε βγήκαν ποτέ. Ούτε να δουν τι γίνεται με τόσο η φασαρία. Μας έκανε εντύπωση θυμάμαι.
Η μάρτυρας είπε πως η κατηγορούμενη με το Μάνο Δασκαλάκη όταν κατάφεραν να επαναφέρουν το παιδί τους ευχαρίστησαν ανακουφισμένοι.
Εισαγγελέας: Είπατε πως το οξύμετρο είχε παύλα. Ποτέ δείχνει παύλα;
Μάρτυρας: Όταν είναι βγαλμένο ή όταν ο άνθρωπος είναι νεκρός.
Εισαγγελέας: Αυτό κάνει ήχο; Χαμηλώνει;
Μάρτυρας: Κάνει ναι.
Εισαγγελέας: Το είχε χαμηλώσει η κατηγορούμενη;
Μάρτυρας: Έχουν έντονο θόρυβο τα οξύμετρα, αλλά οι γονείς μας ρωτάνε για να το χαμηλώσουν. Εδώ δεν είχε γίνει κάτι τέτοιο.
Εισαγγελέας: Μπήκατε στο δωμάτιο, ποια ήταν η πρώτη σας κίνηση;
Μάρτυρας: Έτρεξα να φωνάξω τους γιατρούς.
Εισαγγελέας: Αφήσατε το παιδί δηλαδή;
Μάρτυρας: Ναι, πήγα να φωνάξω τους γιατρούς. Ήταν σε κοντινή απόσταση. Είδα την κυρία Δημητροπούλου (σ.σ. γιατρός) που έβγαινε από το γραφείο της.
Εισαγγελέας : Η μητέρα πως ήταν; Είχε καταλάβει ότι ήταν σοβαρό;
Μάρτυρας: Έξω καθόταν, σε ένα σκαλάκι. Ανήσυχη φαινόταν.
«Το παιδί ήταν νεκρό για πενήντα λεπτά, είχε αρχίσει να φαίνεται και στην όψη, ήταν λευκό. Έπειτα από 50-55 λεπτά έπιασε το μόνιτορ έναν ασθενικό σφυγμό» ανέφερε η μάρτυρας ενώ στη συνέχεια περίγραψε πως βγαίνοντας τρέχοντας από το δωμάτιο για να ειδοποιήσει τους γιατρούς, είδε πως ήδη έρχονταν προς αυτή την κατεύθυνση «σαν να είχαν ενημερωθεί για το συμβάν».
