Ο μάρτυρας στη δίκη για τον 48χρονο «ψευτογιατρό», έκανε λόγο για έναν άνθρωπο που είχε τον τρόπο του να σε πείθει πως έλεγε αλήθεια.
«Τον κατηγορούμενο τον γνώρισα τέλη Ιουνίου του 2016 στο καφέ του ξενοδοχείου (…) στο αεροδρόμιο. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, χτυπάει το κινητό του και μας λέει ότι είναι η κυρία Βαρδινογιάννη και τον παρακαλάει να βοηθήσει ένα παιδάκι. Το βλέμμα του, η συμπεριφορά του ήταν τέτοια, που τον πίστευες. Έφυγα από την συνάντηση και είπα: Δείτε που υπάρχει θεραπεία για καρκίνο και μας την κρύβουν. Τόσο με έπεισε» περιέγραψε ο μάρτυρας στο δικαστήριο.
Στη συνέχεια περιέγραψε τις συναντήσεις του ίδιου, της συζύγου του και του γιου τους με το «ψευτογιατρό».
«Το επόμενο ραντεβού έγινε σε ιδιωτική κλινική στην Αθήνα για να κάνουν την εξέταση dna που μας είπε ότι χρειάζεται για να είναι τα φάρμακα εξειδικευμένα για το παιδί μας. Έγινε η αιμοληψία από ίδιον.
Για χρήματα τότε δεν είχε γίνει αναφορά. Μας άφηνε να νοηθεί ότι βοηθάει αφιλοκερδώς τα ελληνόπουλα. Στα τέλη Σεπτεμβρίου έγινε συνάντηση σε εστιατόριο κλινικής, έτρωγε εκεί και μία κυρία που δούλευε τον αποκάλεσε «γιατρό». Εκεί, μας δίνει τα φάρμακα, «μην στεναχωριέστε θα γίνει καλά το παιδί» μας είπε. Μας εγγυήθηκε ότι το παιδί θα έχει πλήρη ίαση».
Η επόμενη συνάντηση, έγινε τέλη Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, σε ξενοδοχείο. Εκεί, έκανε ένεση στο παιδί αρτεμισίνης, τότε, μας είπε για τα χρήματα. Είχε αφήσει να εννοηθεί πως θα ήταν μικρό ποσό, λέγοντας μας ότι εάν πηγαίναμε στην Ελβετία, θα ήταν εκατομμύριο. Δεν είχα μαζί μου και δυσαρεστήθηκε. Του είπα «Μην στεναχωριέστε. Θα σας τα στείλω σε τραπεζικό λογαριασμό». Τελικά, του είπα ότι θα του τα πάω την επόμενη το πρωί,του έδωσα σε ένα φάκελο 22.000 ευρώ.
Η τελευταία μας συνάντηση έγινε τέλη Νοεμβρίου στην Αθήνα. Μας έκλεισε ραντεβού για μαγνητική. Ήταν μαζί με τον Ζ. Πήγαμε στο γραφείο, του έκανε τη δεύτερη δόση αρτεμισίνης και μετά κάναμε τη μαγνητική.
Ο διάλογος μάρτυρα – Προέδρου
Πρόεδρος: Το παιδί, εάν δεν είχε γίνει όλο αυτό με τον κατηγορούμενο, θα ζούσε;
Μάρτυρας: 100%. Με το χειρουργείο των Γερμανών, θα ζούσε τρία χρόνια.
-Ξέραμε (κλαίγοντας) ότι η περίπτωση ήταν δύσκολη αλλά κερδίζαμε χρόνο. Δυστυχώς επιλέξαμε το δρόμο κατηγορούμενου.
Πρόεδρος : Όταν τον αποκαλούσατε γιατρό πως αντιδρούσε;
-Δεν αντιδρούσε. Σε καμία περίπτωση, δε θα πηγαίναμε σε βοτανολόγο, εμείς είχαμε τους καλύτερους γιατρούς.
Η δίκη συνεχίζεται στις 30 Νοεμβρίου.
